|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به درد و رنجی که از بی‌وفایی محبوبش می‌کشد اشاره می‌کند. او از این می‌گوید که همه از آزار محبوب متاثر شده‌اند و غم او بر دل همه سایه انداخته است. شاعر به بی‌وفایی و سست عهدی محبوبش انتقاد می‌کند و از او می‌خواهد که به درد و آلامش توجه کند و در پی درمان دردش باشد. در نهایت، او ناچار به تحمل این درد است تا روزی این وضعیت بهبود یابد.
هوش مصنوعی: حس می‌کنم که دیگران نمی‌توانند بفهمند که من از کجا زندگی و احساساتم را به دست آورده‌ام و همچنین از کجا محبوبی پیدا کرده‌ام.
هوش مصنوعی: زیر سلطه‌ی ظلم و ستم تو، هم زن و هم مرد در غم و اندوهی عمیق به سر می‌برند؛ این وضعیت بر همه، از پیر تا جوان، تأثیر گذاشته است.
هوش مصنوعی: دل را به خاطر بی‌وفایی معشوق ناراحت کرده‌ام و بر اثر درد جدایی او، رنج‌های زیادی را تحمل کرده‌ام.
هوش مصنوعی: وفاداری نداشته‌ای، چه میکنی؟ از عهد و پیمان سست و بی‌پایه‌ات چه برمی‌آید؟
هوش مصنوعی: من به ناچار این رنج را تحمل می‌کنم تا این که درد من به درمانی برسد که رضایت بخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یاد کن: زیرت اندرون تن شوی
تو برو خوار خوابنیده، ستان
جعد مویانت جعد کنده همی
ببریده برون تو پستان
پیر فرتوت گشته بودم سخت
[...]
آمد ای شاه دوش ناگاهان
فیلسوفی به نزد من مهمان
پاک چون رای تو زدوده سخن
تیز چون تیغ تو گشاده زبان
گفت با من ز هر دری و شنید
[...]
جاودان شاد باد شاه جهان
دولت او قوی و بخت جوان
تندرستیش باد و روزبهی
کامکاری و قدرت و امکان
همچو دلها بدو فروخته باد
[...]
امهات و نبات با حیوان
بیخ و شاخند و بارشان انسان
بار مانند تخم خویش بود
سر بیابی چو یافتی پایان
چون سخن‌گوی بود آخر کار
[...]
ای ببالا بلای آزادان
آرزوی دلی و رنج روان
تنم از عشق تو نوان و نزار
دلم از رنج تو نژند و نوان
آرزوی جوان و پیری تو
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.