تا ماه رسیده آهم امشب
آه ار نرسد به ماهم امشب
بی ماه رخش نخفته چشمم
ای ماه توئی گواهم امشب
دیشب ز تو دیده ام نگاهی
در حسرت آن نگاهم امشب
بی جرم تو رانده دوشم از بزم
بزم آمده عذر خواهم امشب
در بزم تو بوده هر شبم جا
اینجا ز چه نیست راهم امشب
گر با تو به نقل و می کنم روز
طاعت باشد گناهم امشب
مرغ سحری رفیق نالید
از نالهٔ صبحگاهم امشب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات و دل‌تنگی‌هایش اشاره می‌کند. او به ماه اشاره دارد، که نماد معشوق است و از نبود او رنج می‌برد. در دل شب، او آرزو دارد که به نور و زیبایی معشوق دست یابد و از سرنوشت خودش در دوری از بزم معشوق گله می‌کند. شاعر از نگاهی که دیشب به او انداخته یاد می‌کند و در حسرت آن باقی مانده است. او بیان می‌کند که حتی اگر در می‌خواری و شادی باشد، این کار را به خاطر عشقش می‌داند و در نهایت از ناله مرغ صبحگاه که نشانه‌ای از غم و تنهایی‌اش است، سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: امشب که ماه کامل شده، صدای آهم به آسمان می‌رسد. اگر این صدا به من نرسد، شاید دیگر به ماه هم نرسد.
هوش مصنوعی: چشم من به خاطر زیبایی تو خوابش نمی‌برد، ای ماه! تو گواه من هستی که امشب در این حالت به سر می‌برم.
هوش مصنوعی: دیشب نگاهی از تو دیدم که باعث حسرت نگاه من شده است و اکنون این حسرت را در شب حاضر تجربه می‌کنم.
هوش مصنوعی: به خاطر بی‌گناهی تو، من دیشب از مجلس طرد شدم. امشب به جمع برگشته‌ام و بابت این موضوع عذرخواهی می‌کنم.
هوش مصنوعی: هر شب در مجالس تو حضور داشتم، اما امشب نمی‌دانم چرا راهی به آنجا ندارم.
هوش مصنوعی: اگر در روز عبادت و بندگی با تو صحبت کنم، گناه من این شب خواهد بود.
هوش مصنوعی: پرنده سحری از صدای غمگینی صبحگاهی ناله می‌کند و در دل شب به غم و اندوهش می‌افزاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
درده خبری بما هم امشب
کز سینه برآمد آهم امشب
گو شمع میار در شبستان
کامد بشبانه ما هم امشب
آمد بسیاه چالم آن مه
[...]
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.