از بهر یار دیده به کار است بس مرا
چشم از برای دیدن یار است بس مرا
زین نقشهای نغز در آینده در خیال
نقشی که بست نقش نگار است، بس مرا
گردی ز کوی یار بیار ای نسیم صبح
کان توتیای دیده ی تار است بس مرا
آن غرقه ی محیط ملالم که تا ابد
در خاطر آنچه نقش کنار است بس مرا
از درد و داغ آنچه بگوئی رفیق هست
چیزی که نیست صبر و قرار است بس مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق عشق و longing اشاره دارد. شاعر از دوری یار و تاثیر آن بر وجودش می‌گوید و بیان می‌کند که تمام وجود و چشم‌هایش تنها برای دیدن یار است. او به زیبایی‌های خیال می‌پردازد و اینکه فقط نقش یار برایش اهمیت دارد. شاعر از نسیم صبح می‌خواهد تا او را به کوی یار ببرد و تاکید می‌کند که هیچ چیز دیگری جز عشق و دلتنگی‌اش نمی‌تواند او را آرام کند. این شعر در واقع توصیف عمیق احساس درد و اندوه ناشی از جدایی و محبت است.
هوش مصنوعی: به خاطر محبوبم، چشمم بسیار کار می‌کند؛ زیرا تنها به خاطر دیدن اوست که چشمانم به این دنیا باز هستند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که از زیبایی‌ها و تأثیرات هنری و زیبایی‌شناختی که در آینده در ذهن ما شکل می‌گیرد، تنها یک تصویر زیبا و معنوی که ذهن را به تحرک وادار می‌کند، برای من کافی است.
هوش مصنوعی: ای نسیم صبح، تو را می‌طلبم که از کوی محبوب بگذر و خبری از او بیاور. چشمان من مانند شیشه‌ای می‌باشند که به خاطر دوری او تار و کدر شده‌اند، بنابراین، نیاز دارم تا تو روشنی و شادی را برای من به ارمغان آوری.
هوش مصنوعی: دست من در دامان غم و اندوه غرق شده است و این احساس ناخوشایند همیشه در خاطرم می‌ماند، مانند تصویری که بر دیوار ذهنم نقاشی شده است.
هوش مصنوعی: رنج و غم را هرچه بگویی، در واقع هیچ چیز نمی‌تواند به من آرامش بدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.