گنجور

 
امیر پازواری

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «سربازمه ته عشق، هرچی بونه بووئه» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ه» است.

حرف آخر قافیه

الف
ت
ج
خ
د
ر
ز
س
ش
ع
غ
ف
ق
ک
گ
ل
م
ن
و
ه
ی

شماره ۱: سی وٰار به بلندیمه، سی وٰار به کوتٰا

شماره ۲: سر زرین کلٰا دٰارنه مه سوره بٰالٰا

شماره ۳: من بمرده روز خٰاک ره سر پٰا شستیمٰا

شماره ۴: صرٰاحی گردن مونند مٰاهه کیجٰا

شماره ۵: مثل مسه گوکی دٰایم چٰاقه کیجٰا

شماره ۶: واه کاکل مشکین به گرد عذارکت

شماره ۷: دومه دچشمون ته، ابرو هلال کت

شماره ۸: زنگی دیمه گرد گله باغ بزو تخت

شماره ۹: مشکی به ته دوش کلا بزوئه چی سخت

شماره ۱۰: مجنون صفت گردسمه هوای شه دوست

شماره ۱۱: امیر گنه سر دٰارمه، شیدای شه دوست

شماره ۱۲: امیر گنه ته عشق هکرده مره مست

شماره ۱۳: گل من بنه روز دکاشتمه شه دست

شماره ۱۴: دٰارمه دشش مهرره مشت

شماره ۱۵: ته مهرورزمه، تا استخون بووه خشت

شماره ۱۶: امروز بدیمه سر دکرد چٰادر عاٰج

شماره ۱۷: بلبل صفت بدیمه هواٰی ته رخ

شماره ۱۸: شیرین خنده تٰا لعل ره عقیق جدٰا کرد

شماره ۱۹: نٰابتو مه که ته مهره‌ورزی نو کرد

شماره ۲۰: مجنون صفت ته ورشو و روزکشم داد

شماره ۲۱: امیر گنه دست فلک دٰاد و بی‌داد

شماره ۲۲: امیرگنه که ته چش نرگسه یٰا جٰاد؟

شماره ۲۳: بختی که جمشید دٰاشته امه درجا کرد

شماره ۲۴: امیر گنه: حٰال سکراتمه گوهر!

شماره ۲۵: امیر گنه: حٰال سکراتمه گوهر!

شماره ۲۶: بوٰارم بوٰارم، چن زنی به مه‌سر؟

شماره ۲۷: امیر گنه: مه دور بر سییه آخر

شماره ۲۸: امیر گنه اونطور به تو دٰارمه آزیز

شماره ۲۹: مه جٰان! من تره داٰرمه، تویی مره داٰر

شماره ۳۰: امیر گنه: دٰاد به دس بی بقٰا یٰار

شماره ۳۱: پئیز پجنی، ویهاره مٰاه ره یاد دار

شماره ۳۲: قالی سرنشین (سر نیشتی) کوب تری‌ره یاد دار!

شماره ۳۳: نماشتر (سرا) سر هوا زمین بییه تر

شماره ۳۴: گوهر گله دیم، مه گله دیمه گوهر!

شماره ۳۵: غلیون خارهکن گوهر به مثل شکر

شماره ۳۶: شومه محشر روز به درگاه دادار

شماره ۳۷: امیر گنه: مه دل‌ره بوردی، بازآر

شماره ۳۸: شاه‌زاده سلوم و صد سلوم و دیدار

شماره ۳۹: شاهونشاهه که نیشت بیه حوض کوثر

شماره ۴۰: امیر گنه: سی چین به کلٰاله‌ی سر

شماره ۴۱: هزار پاره شهر بو، چه کرمون چه شیراز

شماره ۴۲: چنگیز شاه تنه چنگ ره ساز هاکنه ساز

شماره ۴۳: گوهرره خدا دیافربیه چون باز

شماره ۴۴: سررهبشسی، لچک ره هاکردی لس

شماره ۴۵: امیر گنه: مه تن‌ره تفاکشی کس

شماره ۴۶: امیر گنه: هر کس عقل دارنه هدیوس

شماره ۴۷: اگر مسلمونی، نکن مه سرقس!

شماره ۴۸: هر شو که ته عشق بونه مره هم آغوش

شماره ۴۹: امیر گنه: مه سوته دل ته جفاکش

شماره ۵۰: پئیز بپچ و بالا خداره هارش

شماره ۵۱: من بمرده روز لاش ره منه صحرا کش

شماره ۵۲: نما شونه سر ویشه بئییه خاموش

شماره ۵۳: سییو شبه ره موننه (موندنه) ته د تا چش

شماره ۵۴: چلاو (چلو)، چه خشه هر دم دئیره وارش

شماره ۵۵: مه تک دکته امشو دئیره وارش

شماره ۵۶: امیر گنه:‌ای گوهر، منه پری‌وش

شماره ۵۷: بسا ته تره اونطور که وسه صانع

شماره ۵۸: امیر گنه:‌ای دون زبون طامع!

شماره ۵۹: امروز نوور گل ره بدیمه ته باغ

شماره ۶۰: سیاهی سر، خط الفه ته زلف

شماره ۶۱: سیاهی سر، خط الفه ته زلف

شماره ۶۲: امیر گنه: که دارمه هوای ته عشق

شماره ۶۳: سه تا چینه کا داشتمه خجیرو خارک

شماره ۶۴: گتمه: بورزم مهرته گوهر پاک

شماره ۶۵: امیر گنه: مه دل‌ره بئیته ته واک

شماره ۶۶: ونوشه ره گمه چییه ته دامن چاک؟

شماره ۶۷: بالا خدنگ،‌ای زبده سنگ، دل شوآهنگ

شماره ۶۸: نماشتر سرا که خور دگاردنه رنگ

شماره ۶۹: اطلس دپوستی دامن بو شا، کمر تنگ

شماره ۷۰: فلک بگرسه خنه هکرده پامال

شماره ۷۱: تو نسل اونشاهی بغض نداشته شه دل

شماره ۷۲: اون که بنه روز با تو بوییه مایل

شماره ۷۳: امیر گنه: مه ور نوویهار، بییه لیل

شماره ۷۴: یا علی گمه سو دکفه منه دل

شماره ۷۵: امیر گته: یک‌باری جوون بووئم

شماره ۷۶: رخصت هاده که من ته قربون بئوئم

شماره ۷۷: اسیر زلف عنبرافشون بئوئم

شماره ۷۸: آشفته‌ی اون موی افشون بووئم

شماره ۷۹: مه دل همه خانه ته قربون بووئم،

شماره ۸۰: سودایی لعل بدخشون بووئم

شماره ۸۱: دست ته کافر، نامسلمون بووئم

شماره ۸۲: ابر نهله ماه ره هلال بوینم

شماره ۸۳: بییمه تنه باغ گل‌ره بچینم

شماره ۸۴: امیر گته: ماه ده و چاره ته دیم

شماره ۸۵: یارب بوینم دولت‌ره من به ته کوم،

شماره ۸۶: هر سوا که خوؤ در بییه ما ته، ته دیم

شماره ۸۷: عشق اون عشقه که رسوا مجی به عالم

شماره ۸۸: حموم شونی دوست، مره هم بو بییارم

شماره ۸۹: عهد بکردمه بی تو نرگس نکارم،

شماره ۹۰: عهد بکردمه ته لو شه بن گوم نیرم

شماره ۹۱: دل که با وصال خو بکرد بو اندی توم

شماره ۹۲: تو شاه مرتضایی، مرتضانه ته نوم

شماره ۹۳: من ته ور عالم درد و واک بچینم

شماره ۹۴: امیر گنه: عاشقمه ته از زر و سیم

شماره ۹۵: نماشونه سر ویشه بئیه روشن

شماره ۹۶: میراث منه مهر و بفا ورزیین

شماره ۹۷: اون صورتگرون که صورتهٰا کشیین

شماره ۹۸: ختا و ختن، تا هندوستان پائین

شماره ۹۹: امیر گنه: چی کاله رحم دارمه یارون!

شماره ۱۰۰: من عاشق اون زلفمه، که خم دارنه یارون!

شماره ۱۰۱: امیر گنه: ذات بلبل دارمه یارون!

شماره ۱۰۲: مسافر راه کربلا مه یارون!

شماره ۱۰۳: امروز چن روزه یارره ندیمه یارون!

شماره ۱۰۴: بخر گرد راه و نخر نامرد نون

شماره ۱۰۵: امیر گنه: این سرکه سر پوشه یارون!

شماره ۱۰۶: امیر گنه: دین عرب دارمه یارون!

شماره ۱۰۷: ته دگیسوون مشک پتییه یارون!

شماره ۱۰۸: چه فتنوئه ته چش که نشومه خو من

شماره ۱۰۹: ورف گله ره دیمه که لار ره وارن

شماره ۱۱۰: دوست ره دیمه که آمل کیچه وارن (آرن)

شماره ۱۱۱: مه دل با ته جٰا عهد هاکرد بی و پیمن

شماره ۱۱۲: قاف، قنده تنه لو به هدیه دپاتن

شماره ۱۱۳: مه دوست به سرعتت، اسب بدوره مونن

شماره ۱۱۴: ای ماهرخ سروقد سیمین تن!

شماره ۱۱۵: ناتومه ته مهره‌ورزی ره دل هئیتن

شماره ۱۱۶: تیر بزه مره کوم نییه نومه گیتن

شماره ۱۱۷: ای لار کوه نیشتمه یار در بیین

شماره ۱۱۸: امیر گنه: ته غمزه مره مصٰافن

شماره ۱۱۹: امیر گنه:‌ای کافر بی بفٰافن

شماره ۱۲۰: مه حاصله ته غم خردن و اندوتن

شماره ۱۲۱: امیر گنه: تا مهره‌ورزی آموتن

شماره ۱۲۲: شایسته مره ته قدم گرد بیین

شماره ۱۲۳: امیر گنه: بی یار به دنی دویین

شماره ۱۲۴: امیر گنه: اون یار ره نشینه داشتن

شماره ۱۲۵: اون روز که بلقیس آخرت در شیین

شماره ۱۲۶: خوشواش (خشه واش) کوه، هر گوشه لاره یارون!

شماره ۱۲۷: سکندر کو؟ دارا کوئه؟ کوئه بیجن؟

شماره ۱۲۸: ته صیدی و مجمه ولٰا ولٰا من

شماره ۱۲۹: به بازی نرد دوست دل بیته آیین

شماره ۱۳۰: اندی خشه روز هوا بییمو بارون

شماره ۱۳۱: آهو دیمه چرسه لار بیابون

شماره ۱۳۲: امیر گنه: مه سال اگر که نود بو

شماره ۱۳۳: یگرنگه دوست مهرورزی گریه می‌بو

شماره ۱۳۴: اشون باختمه، خود دیمه دی بیامو

شماره ۱۳۵: امیر گنه: تا که فلک ره سرها بو،

شماره ۱۳۶: امیر گنه: اون ره نظر خدا بو

شماره ۱۳۷: دکتمه تنه درو ننوازنی تو

شماره ۱۳۸: شه‌زاده، تره ایزد ذات بات بو!

شماره ۱۳۹: قراشل تره دایم به سون باد بو!

شماره ۱۴۰: ته روشن چلا سوکنه سون نیر بو!

شماره ۱۴۱: گر دوست شه دست ره ته سر بما لنی بو

شماره ۱۴۲: در رزمار رستم ته برگه پوش کشیبو

شماره ۱۴۳: تو خجیرۀ دوستی و خجیره ته خو

شماره ۱۴۴: نما شتر سر دیمه پل میون رو

شماره ۱۴۵: هزارو یشک اسم اول دنیا بیامو

شماره ۱۴۶: چی بولارجون، مازندرون بئی بو

شماره ۱۴۷: چلویی دوس مه، هر دم چلو دری تو

شماره ۱۴۸: سیو چش، کمون برفه، مه لار آهو

شماره ۱۴۹: آدم واش نسیه، سزه درآوره کو

شماره ۱۵۰: سه چیز به دنی، دلهاره آوره سو

شماره ۱۵۱: خجیره کیجا، هیٰا هیٰا شومی کو

شماره ۱۵۲: امیر گنه: دشت پازوار خجیره

شماره ۱۵۳: امیر گنه که دشت گیرمه پازواره

شماره ۱۵۴: دریوی کنار (دله) بدیمه یک ستاره

شماره ۱۵۵: ندومه که چل بهتره یا چلیجه

شماره ۱۵۶: انه دار واش هدامه شه گیلا ره

شماره ۱۵۷: بلبل میچکا، نرو مره غم دارنه

شماره ۱۵۸: یارون بوینین پیر زناچه مونه دارنه

شماره ۱۵۹: امیر کلای او، بوینین چه چایی دارنه

شماره ۱۶۰: امیر بوته که ماه ره غبار بئیته

شماره ۱۶۱: امیر کلا اتا (یتا) نفته روش بدیمه

شماره ۱۶۲: بلنده نفار نیشتمه ایروونه

شماره ۱۶۳: خجیره کیجا، من ته ادای میرمه

شماره ۱۶۴: امیر گنه: این کوهنه دنی ره کورمه؟

شماره ۱۶۵: اونجه که بئوتی هرس، من بپامه

شماره ۱۶۶: دٰار بلندی اسامه من به لوشه

شماره ۱۶۷: ونه سر جور بورم، مر حال دنیه

شماره ۱۶۸: خجیره کیجا وعده نده که امه

شماره ۱۶۹: امروز چن روزه، دوس گمون ندارمه

شماره ۱۷۰: شش درم دونه، وه کتراره کورنه؟

شماره ۱۷۱: کیجا شه سره، ونگ کنه (کرده) شه سیکٰاره

شماره ۱۷۲: ندومه چشی (چه شی) بووم که لٰال بئیمه

شماره ۱۷۳: امل تش هیره (ایره)، نور و کجور بسوزه

شماره ۱۷۴: نما شترسرا، ورگ دکته صحراره

شماره ۱۷۵: الهی تنه رو بکشه شماله

شماره ۱۷۶: دنیا ره بفانیه، بقا ندارنه

شماره ۱۷۷: امروز دشته سر، بدیمه شه کیجاره

شماره ۱۷۸: ته عشقه که عالم‌ره هکرده آگاه

شماره ۱۷۹: امیر گنه: دوست کان نواته لو، ته

شماره ۱۸۰: تیرنگ بدیمه، ویشه دریم نیشت بیه

شماره ۱۸۱: ویهار درآمو، تی تی (شکوفه) بدیمه داره

شماره ۱۸۲: سی داغ به منه دل دره ته ابرویه

شماره ۱۸۳: سربازمه ته عشق، هرچی بونه بووئه

شماره ۱۸۴: یارون و دوستون، اندی نکنین مونه

شماره ۱۸۵: ونوشه که در بموئه نوویهاره

شماره ۱۸۶: کوک ره بدیمه، سروسه جویباره

شماره ۱۸۷: ته بخت و دولت، به چل پر دماسه!

شماره ۱۸۸: خنده خنده با من هکرده حکاته

شماره ۱۸۹: امیر گنه: مه درد دل دوا، ته

شماره ۱۹۰: سرره بشسی، زلف کنه کینه کینه

شماره ۱۹۱: ته چیره به خوبی، گل آتشینه

شماره ۱۹۲: بلبل به گل دورو گل به بلبل دوره

شماره ۱۹۳: امروز سر راه بدیمه یک دردونه

شماره ۱۹۴: سر بمیرم، سرون ونه ونوشه

شماره ۱۹۵: من قلندروار شومه سر دروازه

شماره ۱۹۶: آیینه به ته روئه، زلال نمنه

شماره ۱۹۷: بال ره تو نده، طاقت تو ندارمه

شماره ۱۹۸: موسیٰ کوه طور بهشته شه عصاره

شماره ۱۹۹: شاهونشاهه که وه همه سان نمنه

شماره ۲۰۰: دریوی میون بدیمه یک ستاره

شماره ۲۰۱: امیر گنه: گشت «لیته کوه» خجیره

شماره ۲۰۲: واجب‌الوجود علم الاسمامه

شماره ۲۰۳: امیر گنه: گشت کردمه تموم کوه ره

شماره ۲۰۴: محمد ره خدا چنه جوون بساته

شماره ۲۰۵: دماوند کوه، سامون لاریجونه

شماره ۲۰۶: دل ره گمه که، غم نخر چاره نیه

شماره ۲۰۷: اول بسم‌الله گمه نوم (اسم) خداره

شماره ۲۰۸: بونه (بوردمه) غریبی، غریبی چنده زئینه

شماره ۲۰۹: صد ساله که من در این دنی دئیمه

شماره ۲۱۰: ککی گنه: من فرزند آدمیمه

شماره ۲۱۱: آهو نیمه که کتم بچینم (بئیرم) داره

شماره ۲۱۲: کجه شونی مه سرخه گل نشونه؟

شماره ۲۱۳: دشمن به اونچه دکت ته، بنتونه

شماره ۲۱۴: ندومه که این قالب بساتن چیه؟

شماره ۲۱۵: ملا دره که دایم با نمازه

شماره ۲۱۶: دیشو باختمه، خودیمه ته چشمون‌ره

شماره ۲۱۷: کیجا، ته ریکا، کیجا تنی ریکامه

شماره ۲۱۸: گل ونه مره، بو کنهته پنونه

شماره ۲۱۹: سه دنی مره، لاپه نده، مشت هاده

شماره ۲۲۰: یا علی، گمه بلنده ته آوازه

شماره ۲۲۱: خجیره کیجا، ته جمه نارنجیه

شماره ۲۲۲: امیر گنه که، خنه باتمه اونه

شماره ۲۲۳: گوهر گله دیم بنه ته هماسه لوئه

شماره ۲۲۴: کره سنگه دشت، چشمه در بیمو لاره

شماره ۲۲۵: ته واسره که زردو ضعیف و زارمه

شماره ۲۲۶: ستاره بلن بلن تری ستاره

شماره ۲۲۷: امروز چن روزه، مه بلبل نادیاره

شماره ۲۲۸: شاهو نشاهه که اشرف ره جا بساته

شماره ۲۲۹: امیر گنه: سر دیمه سیر بهاره

شماره ۲۳۰: مه ورده علی، نالمه شه آقاره

شماره ۲۳۱: تعریف کمه چن چیزره چنون خجیره

شماره ۲۳۲: امیر گنه: گشت بدن جای حوره

شماره ۲۳۳: سلوم هدامه شه دوست پری‌روره

شماره ۲۳۴: قروون شاه دلدل سوار که زرین طوره

شماره ۲۳۵: مردم گشت لار شوئن (شونن) من لار بموره

شماره ۲۳۶: امیر گنه: دوست دارمه یکی چه حوره

شماره ۲۳۷: منه دل‌ره تو دارنی که یادت نییه

شماره ۲۳۸: هر جا که دل آشوبه و دادرس (دست‌رس) نییه

شماره ۲۳۹: امیر گنه: یار دارمه که پری ذاته

شماره ۲۴۰: امیر گنه: یار دارمه که پری‌ذاته

شماره ۲۴۱: ته زلف ره خدا حبل المتین بساته

شماره ۲۴۲: ته صورت ره یکتا لیل سو بساته

شماره ۲۴۳: ته زلف ره خدا لام الف لا بساته

شماره ۲۴۴: کمین شوئه که جور نکشیم اما ته؟

شماره ۲۴۵: هر گاه که بناگوش بکشی کمون ته

شماره ۲۴۶: زلف گلم که حبل المتین یٰاره

شماره ۲۴۷: امیر گنه: بسوتمه چه سوته دٰاره

شماره ۲۴۸: خراک نپرسنی و مه حٰال زٰاره

شماره ۲۴۹: ترسمه بنای اجل ره دیاره

شماره ۲۵۰: زمونه مره هر دم کشاکش گیره

شماره ۲۵۱: من اون طفل ره مونمه که مار بمیره

شماره ۲۵۲: یاری نکردی، جز ره مه جٰا چه گیتی؟

شماره ۲۵۳: دیروز بشیمه دوست دریچه وابی

شماره ۲۵۴: ته دولت و ته سعادت صراحی

شماره ۲۵۵: تا ته قلم قدرت، به ساعد دایی

شماره ۲۵۶: سوگند خرمه دوست، ته د چش سیاهی

شماره ۲۵۷: امیر گنه: مه غنچه‌ی نوویهاری

شماره ۲۵۸: د جا عشرت بو، چنگ و صدای نایی

شماره ۲۵۹: کمنه مشک و عنبر، عرق گلویی

شماره ۲۶۰: سی داغ به منه دل دره ته ابرویی

شماره ۲۶۱: شاه نیشته، شراب خرنه به جام شاهی

شماره ۲۶۲: سر ره بشسی، زلفونره غیش بساتی

شماره ۲۶۳: چنه هامجم ته سره‌ی دیاری

شماره ۲۶۴: دل دارمه یکی، کوره پر آتش بویی

شماره ۲۶۵: زمونه مره هردم کشاکش بویی

شماره ۲۶۶: ای خوی خمار ته سر به بالش بویی

شماره ۲۶۷: یک ولگ گل، گو به باغ ته نوویی

شماره ۲۶۸: امیر گنه: هر کس به دنی دوویی

شماره ۲۶۹: هرگز سخن کس به کس یار نوویی

شماره ۲۷۰: انشالله الم نوینم ته هلی و شکوبی

شماره ۲۷۱: دسیو سوار دیمه کنار رویی

شماره ۲۷۲: ویهار درآمو، می‌نسیم درآیی

شماره ۲۷۳: ار تخت سلیمون به من هادن جایی،

شماره ۲۷۴: گل ولگ ته جا گر هاکنه نخاری

شماره ۲۷۵: خوبون و خجیرون دیمه بیشماری

شماره ۲۷۶: ابر ره دیمه شمس ره دپیت چادر خویشی

شماره ۲۷۷: امیر گنه: عاشقمه گلاله خویشی

شماره ۲۷۸: ای شیرین زبون، نازک رفتار، چه کیشی؟

شماره ۲۷۹: بکوشته مره ته کجک یکدوشی

شماره ۲۸۰: مه مثل به اون یار بووئن به خویشی

شماره ۲۸۱: امیر گنه: عاشقمه علی دوستی

شماره ۲۸۲: تو شیرین‌تر از قندی، بلکه نواتی

شماره ۲۸۳: امیر گنه: حیرونمه، نیه حیاتی

شماره ۲۸۴: حاشا که تنه ندیین طاقت بویی

شماره ۲۸۵: خاره چشم یار، خو بکرده آیی وی

شماره ۲۸۶: سر ره بشسی، زلف ره برو بساتی

شماره ۲۸۷: یوسف صفت چاه بن مأوا بساتی

شماره ۲۸۸: اون روز ازل که بنای دنی بی،

شماره ۲۸۹: امیر گنه: دست فلک وایی وایی!

شماره ۲۹۰: پشمالی وشکومه ته شروبره مایی

شماره ۲۹۱: چکن چکن چیره عرق یا گلویی؟

شماره ۲۹۲: امیر گنه: این ره که دنی بکاشتی

شماره ۲۹۳: زنگی دیمه که سرچشمه‌ی حیات بویی

شماره ۲۹۴: امیر گنه: که تو خجیرون شاهی

شماره ۲۹۵: ندومه منی قالب بساتن چی بی؟