|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
به صفت بلبل، فضای رخ تو را نگریستم / دستهٔ گل را همتای رخ تو ندیدم.
ماه و ستاره: هر دو گمراه رخ تو هستند / من کیستم که جان را فدای رخ تو نکنم؟
هوش مصنوعی: این ابیات به نوعی احساس عشق و دل‌باختگی را توصیف می‌کنند. بلبل، که نماد عاشق است، از زیبایی معشوق خود سخن می‌گوید و می‌گوید که چه مقدار از زیبایی او لذت می‌برد. عشق و محبت او آن‌قدر عمیق است که دلش نمی‌تواند از زیبایی معشوقش غافل شود. او به طرز خاصی به زیبایی چهره معشوقش اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چقدر شیفته‌ی آن زیبایی است.
هوش مصنوعی: ماه و ستاره‌ها هر کدام گمراه هستند، زیرا زیبایی چهره تو از همه آنها بیشتر است. جانم فدای چهره تو!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.