گنجور

 
امیر پازواری

دٰارِ بلندْی اسّامه منْ به لُوشه

چهرهْ نَویّمهْ، منْ چمرْ دارمهْ گَوشهْ

هر چَنْ تو آقا بویی، سنگینه گوشهْ

نهل بنده ره تَشْ دَکْفهْ بَکُوشهْ