تیرنگْ بدیمه، ویشهْ دَریمْ نیشت بیِهْ
بَوتِمِهْ نیرنگْ، ته مِدّعا چه چیه؟
مه دیمْ سِرْخِهْ، مِهْ گَرْدِنْ هَلی تی تیِهْ
هرکس عاشقْ بو، دُونّه مه دَرْدْ چه چیه
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
تیرنگْ بدیمه، ویشهْ دَریمْ نیشت بیِهْ
بَوتِمِهْ نیرنگْ، ته مِدّعا چه چیه؟
مه دیمْ سِرْخِهْ، مِهْ گَرْدِنْ هَلی تی تیِهْ
هرکس عاشقْ بو، دُونّه مه دَرْدْ چه چیه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
تذروی دیدم، درون بیشه‌ای نشسته بود / گفتم:ای تذرو، خواهش و مدعای تو چیست؟
[پاسخ داد]: روی من سرخ و رنگ گردنم چون شکوفه‌ی آلوچه است / هر کس که عاشق باشد، می‌داند که درد من چیست
هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌کند که اگر به دام نیرنگ‌ها بیفتیم و در پی فریب باشیم، کسی که به ما نیرنگ می‌زند چه ادعایی دارد؟ در واقع، این بیت به انتقاد از فریبکاری و نیرنگ در روابط انسانی اشاره دارد و ما را وادار به تفکر در مورد صداقت و حقیقت می‌کند.
هوش مصنوعی: ماه شب‌افروز، بر گردن شهری که در آن زندگی می‌کنیم. هرکس عاشق شود، می‌فهمد که دلیلی برای دردش وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.