لبش رنگ لعل و دمش بوی مشک
شراب آتش تر قدح آب خشک
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
لبش رنگ لعل و دمش بوی مشک
شراب آتش تر قدح آب خشک
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت یک فرد اشاره می‌کند. لب‌های او مانند سنگ الماس سرخ (لعل) است و بوی دمش به مشکی دلپذیر می‌ماند. همچنین، او به شراب آتشین و قدحی که مملو از آب خشک است، اشاره می‌کند. این ترکیب‌ها تصویرگری از جذابیت و شوق را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: لبانش به رنگ لعل و دمش بوی مشک را می‌دهد، در حالی که شرابش آتشین و قدحش خشک است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بفرمود تا رویش از خاک خشک
ستردند و بر وی پراگند مشک
به فندق همی کند از ماه مشک
می افگند آن سرو بر خاک خشک
دو گونست از اسپانشان گرد خشک
یکی همچو کافور و دیگر چو مشک
ز منقار بر روی کافور خشک
بیامیخت در معانی به مشک
دمش کرده این بیشه را جمله خشک
سیه از دم او زمین همچو مشک
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.