هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که انسان‌ها بخشی از وجود خداوند هستند و زندگی و هستی همه چیز سایه‌ای از ذات الهی است. همچنین بیان می‌کند که ارزش تاج و سلطنت پادشاهان بزرگ مانند کیقباد و جمشید در برابر خاک پای کسانی که در عشق و غم الهی سوخته‌اند، هیچ است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که انسان‌ها بخشی از وجود خداوند هستند و زندگی و هستی همه چیز سایه‌ای از ذات الهی است. همچنین بیان می‌کند که ارزش تاج و سلطنت پادشاهان بزرگ مانند کیقباد و جمشید در برابر خاک پای کسانی که در عشق و غم الهی سوخته‌اند، هیچ است.
هوش مصنوعی: انسان در واقع در حالتی از خود است که به واسطه او، تمام جهان به وجود آمده و سایه‌ای از عالم اوست.
هوش مصنوعی: تاج و تخت کیقباد و جمشید، در برابر خاکی که پای سوختگانِ غم دیده است، ارزش چندانی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این دیده بماند خیره در ماتم او
خونابه فسرده گشت اندر دم او
یا رب چه خوش است زلف خم در خم او
و آن عارض چون شیر و می اندر هم او
شد زنده دل مردهٔ اوحد زدمش
بی شک دم عیسوی است امشب دم او
خون گشت دلم ز زخم بی مرهم او
بر خاک چنانکه می شمردم دم او
تا بازپسین نفس کز وکشت جدا
می گفت مرا که الله الله غم او
لاله دمد از خون شهیدان غم او
تا حشر در آیند به خوان علم او
از جور و وفا و ستم هر که بپرسی
در عشق مساوی ست وجود و عدم او
می زد رقم غالیه نقاش سیه کار
[...]
آن سرو که شادند جهانی به غم او
هر سو که خرامد سر ما و قدم او
باشد ستم از یار کرم شکر که بگذشت
در حق من خسته دل از حد کرم او
بر لوح دلم صورت خط تو رقم زد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.