اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الاول - فی الطامات
»
شمارهٔ ۸
در میکده جز به می وضو نتوان کرد
و آن نام که زشت شد نکو نتوان کرد
افسوس که این پردهٔ مستوری ما
از بس که دریده شد رفو نتوان کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به اهمیت نوشیدنی (شراب) در دست‌یابی به حالت معنوی اشاره می‌کند و می‌گوید که تنها با می‌توان به باده‌نوشی و راز و نیاز پرداخت. همچنین، او به آنچه که زیبایی‌اش را از دست داده اشاره می‌کند و می‌گوید که نمی‌توان دوباره آن را به حالت قبل برگرداند. در نهایت، شاعر از پرده‌ای صحبت می‌کند که به خاطر فراوانی تجربه‌ها و رخدادها، دیگر نتوان آن را به حالت اولیه‌اش اصلاح کرد.
هوش مصنوعی: در میخانه فقط با می می‌توان به طهارت رسید و نامی که بد شده، نمی‌توان خوب کرد.
هوش مصنوعی: متأسفانه این لباس پوشش ما به قدری آسیب دیده و پاره شده است که دیگر نمی‌توان آن را تعمیر کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با هجر چنان حریف خو نتوان کرد
وز زشتی ایام نکو نتوان کرد
این شادی آنکه بی رخش غمگینم
وین یاد کسی که یاد او نتوان کرد
چون بخت به تدبیر نکو نتوان کرد
بیفایده سعی و گفت و گو نتوان کرد
گفتم بروم صبر کنم یک چندی
هم صبر برو که صبر ازو نتوان کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.