اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۳

شد زنده زمین مرده از لطف بهار

وقت طرب است ساقیا باده بیار

فصل گل و وصل یار و عاشق هشیار

حیفی باشد عظیم یا رب زنهار