روز را دل ز شب ملال گرفت
ترک بیهوده قیل و قال گرفت
بر همین فصل اختصار نمود
دست بردی به اعتبار نمود
داد شب را ز روی طعنه جواب
که: «ز جام غرور مست خراب
کیست روشن کننده ظلمت؟
کیست صیقل دهنده عصمت؟
منم اینک به حجت روشن
گو ببینند یا تویی یا من
کعبه بر سیر من کنند قیاس
به من است احتیاج قبله‌شناس
حکم شش روز کون مشهور است
در کلام مجید مسطور است
روز محشر به شب نه معروف است
که قیامت به روز موصوف است
همه خود روز روز می‌شمرند
طالع سعد و نحس می‌نگرند
مشرق و مغرب و جنوب و شمال
من گشایم به تیغ‌ِ دشمن‌مال
شهره باشد به هر زبان نامم
نه چو تو ظالم و سیه‌کامم
گاه مهرم گه آفتاب سرور
گاه خورشید گاه چشمهٔ نور
منم القصّه نیر اعظم
مردم چشم روشن عالم
همه بگذار، از که کم باشم؟
شاہ شمس است من لقب تاشم»
این بگفت و در سخن دربست
دفع برخاست چون سخن بنشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، گویا شاعر از شب و ملال آن رنج می‌برد و تصمیم می‌گیرد که از قیل و قال‌های بیهوده دست بردارد. او به توحید و روشنایی روز اشاره می‌کند و خود را به عنوان حجت و روشنگر ظلمت معرفی می‌کند. شاعر به این نکته می‌پردازد که روز قیامت به نور و روشنایی مشهور است و او خود را به عنوان چهره‌ای درخشان و مهم در جهان توصیف می‌کند. او از ظلم و تیره‌روزی دور است و خود را به عنوان خورشید و مظهر نور معرفی می‌کند. در نهایت، او به قدرت و اهمیت خود در جهان تأکید کرده و برتری‌اش را نسبت به دیگران خاطرنشان می‌کند.
هوش مصنوعی: دل در روز از شب ناامیدی و غم رهایی پیدا کرد و از مشاجره‌ها و بحث‌های بی‌فایده فاصله گرفت.
هوش مصنوعی: در این فصل، به اختصار اشاره کردی و به اعتبار خود توجه نشان دادی.
هوش مصنوعی: در شب به‌نام طعنه و شوخی پاسخ داد که: «از جام غرور، مست و خراب شده‌ام.»
هوش مصنوعی: چه کسی است که تاریکی را روشن می‌کند؟ چه کسی است که پاکیزگی و عصمت را جلا می‌دهد؟
هوش مصنوعی: من اکنون با دلیل روشن در میانم، ببینید آیا شما وجود دارید یا من.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع اشاره دارد که شناخت و شناسایی خود و هویت فردی برای رسیدن به حقیقت و درک معنوی بسیار مهم‌تر از مکان‌های مقدس و ظاهری است. او با بیان اینکه کعبه، که نماد مقدس است، نمی‌تواند معیار واقعی برای شناخت شخصی باشد، بر اهمیت خودشناسی و درک درونی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: حکم اینکه جهان در شش روز خلق شده، در کلام الله واضح و معروف است.
هوش مصنوعی: در روز محشر، شب به مشهوریت نمی‌رسد، زیرا قیامت به روز خاصی توصیف شده است.
هوش مصنوعی: همه روزها را شماره می‌کنند و به سرنوشت خوب و بدشان توجه دارند.
هوش مصنوعی: هر کجا که دنیای خود را نگاه کنم، چه در شرق و چه در غرب، چه در جنوب و چه در شمال، همه جا را با قدرت دشمنانم فتح می‌کنم.
هوش مصنوعی: من در هر زبانی شناخته شده‌ام، اما تو که ظالم و بدشانس هستی، در هیچ‌کجا نام و نشانی نداری.
هوش مصنوعی: گاهی محبت و عشق من مانند آفتاب شادی‌بخش است، و گاهی مانند خورشید درخشان و نورانی می‌تابد.
هوش مصنوعی: من داستانی هستم بزرگ و فراموش‌نشدنی، که در میان مردم و جهانیان، جایگاه ویژه‌ای دارم.
هوش مصنوعی: همه را فراموش کنید، آیا من از کسی کمتر هستم؟ من به نام شاه شمس شناخته می‌شوم.
هوش مصنوعی: او این را گفت و در حالی که صحبتش تمام شده بود، به سرعت از جا بلند شد و چون دیگر هیچ حرفی باقی نماند، سکوت برقرار شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.