کجایی گنج پنهانی کجایی؟
به معموری، به ویرانی، کجایی؟
نه در ظاهر نه در باطن مقید
انیس جان زندانی کجایی؟
تو ناپیدا و هر چیز از تو پیدا
فروغ چشم نورانی کجایی؟
نمی گنجی در الفاظ و عبارات
تو این معنی وجدانی کجایی؟
ز تو هر خانه پر وجد و سماع است
همه جانی و در جانی کجایی؟
غنیمت های عالم را بدل هست
تو ای بی مثل و بی ثانی کجایی؟
دلا حیران تری هر دم ندانم
که همچون چشم قربانی کجایی؟
خداوند حرم در خانه ماست
تمنای بیابانی کجایی؟
به پند عقل کردم توبه از عشق
خطا کردم پشیمانی کجایی؟
دلم شد تنگ تر از جمع اسباب
غلط کردم پریشانی کجایی؟
چو کنعان مبتلای قحط گشتم
کجایی ای فراوانی؟ کجایی؟
نه در کفری نه در آیین اسلام
«نظیری » هیچ می دانی کجایی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نالهای است از جستوجوی معشوق یا حقیقتی ناشناخته. شاعر با پرسشهای مکرر دربارهٔ مکان و حال معشوق، حس تنهایی و اضطراب خود را بیان میکند. او از غیبت معشوق گلهمند است و در عین حال میداند که او در همهچیز حاضر است، اما در دسترس نیست. شاعر به تفاوتهای بیرونی و درونی اشاره کرده و میگوید که معشوق نمیتوان در کلمات و عبارات محدود کرد. در نهایت، او از سرگشتگی و دردی درونی حکایت میکند که او را به دنبال معشوق میبرد، خواه در عشق و خواه در معنا. شاعر در جستوجوی آرامش و انس است و از نبود معشوق در وجود خود رنج میبرد.
هوش مصنوعی: کجایی ای گنجی که در خفا پنهان هستی؟ آیا در آبادانی زندگی میکنی یا در ویرانی و خرابی؟
هوش مصنوعی: نه در ظاهر و نه در باطن هیچگونه قید و بندی نداری، همدم جانم، تو در کجا هستی؟
هوش مصنوعی: تو در مکان نامشخصی حضور داری، اما هر چیزی که میبینیم، از وجود تو ناشی میشود. کجایی که نور و روشنی چشمها به واسطه توست؟
هوش مصنوعی: تو در کلمات و جملات خود نمیتوانی این احساس عمیق را بگنجانی، پس آن احساس واقعی کجاست؟
هوش مصنوعی: هر خانهای که از تو پر شده، مملو از شادی و نشاط است. حالا تو که همیشه در دلها و جانها حاضر هستی، خودت کجایی؟
هوش مصنوعی: ای بیهمتا و بینظیر، کجایی که گنجینههای دنیا به تو وابستهاند؟
هوش مصنوعی: ای دل، تو هر لحظه در حیرتی و نمیدانم که مانند چشمی که به قربانی دوخته شده، در کجا هستی؟
هوش مصنوعی: خدا در دل ما و در زندگیمان حضور دارد، اما ما در جستجوی آرامش و معنا در بیرون از خانه هستیم.
هوش مصنوعی: به توصیههای عقل گوش دادم و از عشق بیخطا توبه کردم، اما حالا که پشیمانم، نمیدانم پشیمانیام را به کجا ببریم؟
هوش مصنوعی: دل من بیشتر از قبل گرفته و دلم برای نظمی که داشتم تنگ شده است. ای پریشانی، تو کجایی؟
هوش مصنوعی: مثل کنعان که در زمان قحطی دچار کمبود و فقر شدهام، تو کجایی ای سفرهی پرنعمت؟ کجایی؟
هوش مصنوعی: در هیچ یک از باورهای نادرست یا دین اسلام نیستی، ای «نظیری» آیا میدانی کجایی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کجایی یوسف ثانی، کجایی؟!
جدا از پیر کنعانی کجایی؟!
بدست اهرمن، حیف است خاتم
تو ای دست سلیمانی کجایی؟!
سردت گردم، کنون از صحبت دوش؛
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.