تا شوی هم انس آگاهی اطلاق خواب ده
ترک بالین حریر و بستر سنجاب ده
نقش هر پندار پیش آید، به می از دل بشوی
سر به صورت خانه نام و نسب سیلاب ده
ساقی ار نوشی بگوید، زهد و تقوا کن نثار
مطرب ار دستی برآرد، جبه و جلباب ده
پادشه رند است و عارف، جامه رندی بپوش
جبه سالوس و تسبیح ریا پرتاب ده
دردمندان را علاجی زان نظر دریوزه کن
مستحقان را زکاتی زان دو لعل ناب ده
چون چنین کردی روش بر کوه صحرا کن گذر
خار و خارا را خواص قاقم و سنجاب ده
توسن طبع و هوا سر داده میرانی کجا
دور از مقصد شدی آخر عنانی تاب ده
از سیه چشمان هندی آب در چشمت نماند
آب ریزان می شود در یزد چشمی آب ده
ره خطرناک است و منزل دور و رهزن در کمین
روز بی گه شد «نظیری »، ترک این اسباب ده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان اهمیت رهایی از قید و بندهای مادی و ظاهری می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا به جای خواب و آسایش‌های مادی، به آگاهی و معرفت دست یابد. او تاکید می‌کند که باید از چیزهای ظاهری مانند لباس‌های زیبا و آرایش‌های فریبنده پرهیز کرد و به روح و عمق زندگی توجه کرد.
شاعر همچنین به نقش مشروبات و شادی‌های معنوی اشاره می‌کند و می‌گوید که زهد و تقوا باید از سر آگاهی باشد. در نهایت، اشاره‌ای به مسیر زندگی و خطرات آن دارد و توصیه می‌کند که از وسایل و امکاناتی که انسان را از اهداف واقعی‌اش دور می‌کند، دوری کند و به سمت آگاهی و حقیقت حرکت کند.
هوش مصنوعی: برای اینکه به آگاهی و هم‌نشینی برسی، خواب را ترک کن و در خوشی و آسایش بیشتری باش.
هوش مصنوعی: هر تصوری که به ذهنت می‌آید را با نوشیدن می از دل خود پاک کن و از ظاهر و نام و اصل و نسب دوری کنید.
هوش مصنوعی: اگر ساقی نوشیدنی به تو بدهد، از زهد و تقوا دست بردار. و اگر مطرب و نوازنده دستی برآورد، لباس و زینت خود را به او بده.
هوش مصنوعی: پادشاه اهل مصلحت و دانایی است، بنابراین تو نیز باید به زعم خود، رفتار و ظاهری برگرفته از رندی داشته باشی و از هرگونه نفاق و ریاکاری دوری کنی.
هوش مصنوعی: باید به نیازمندان کمک کرد و برای کسانی که در انتظار درمان و کمک هستند، راه چاره‌ای بیندیشیم. همچنین باید به مستحقان، از نعمت‌های گرانبها و ارزشمند، مانند لعل (گوهری باارزش) بخشید.
هوش مصنوعی: وقتی که به این شیوه عمل کردی، مسیرت را بر روی کوه و دشت باز کن و صخره‌ها و سنگ‌ها را به کار بگیر و برای سنجاب و قاقم فضا فراهم کن.
هوش مصنوعی: طبیعت و خواسته‌های من به سرعت پیش می‌روند، پس تو اینجا کجا در جستجوی دور از هدفی؟ در نهایت به من اجازه بده که به مقصد برسم.
هوش مصنوعی: از زیبایی و طرز چشمان سیاه دختران هندی، همه چیز در چشمان تو کم‌رنگ می‌شود و اشک‌هایت در یزد به راه می‌افتد.
هوش مصنوعی: راه خطرناک است و مقصد دور است، راهزنان در کمین هستند. روز پر خطر شده است، پس از این وسایل دوری کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روی مه را جلوه دادی، زلف میگون تاب ده
گلبن جان مرا از جوی وصلت آب ده
گر تو مرد آشنایی وقت را فرصت شمار
باده بستان، اختر تزویر را پرتاب ده
توبه کردن در حقیقت بازگشت دل بود
[...]
پرده بردار و صلای می به شیخ و شاب ده
صومعه داران عارف را شراب ناب ده
آخر ای ابر کرم پرورده فیض توایم
دود از ما تشنگان برخاست ما را آب ده
از ادب حرفی رقم آموزگار ما نکرد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.