ای خاک درت صندل سرگشته سران را
بادا مژه جاروب رهت تاجوران را
مشاطه سیمای رخ خلق ز زینت
از آب و گلت غالیه رخسار جهان را
بر درگه تو فتنه چین و رخ خوبان
بر صحن تو عاشق سر و افسر ملکان را
گویا شده ازشادی دیوار حریمت
هر نقش که یاد آمده نقاش گمان را
گر شکل صنم بر تو رقم کرده مصور
بگشاد زمین بوس تواش مهر دهان را
ور صورت رضوان به سوی خلد کشیده
برتافته از ذوق ریاض تو عنان را
گر طفل نبسته صور از خامه بزاید
خواهد ز صریر درت آموخت زبان را
صد مرتبه خورشید فلک بهر اقامت
در سایه ات فتاده و بگشاده میان را
گر روزن تو جادوییی دیده ندارد
بهر چه دهد درک نظر طبع دخان را
ور جام تو آیینه جمشید نباشد
چون عرض کند خوبی رخسار جهان را
معراجی و ره در کنف عدل تو حق را
فردوسی و جا در حرم خاص تو جان را
با سایه خود ساخته همسایه خدایت
زان بر همه انداخته ای ظل امان را
آفاق ز آیین تو در عیش و سرورند
کاراستی از فر جهانگیر جهان را
آن شاه جوان بخت کز اندیشه ثاقب
انوار زمین ساخت آثار زمان را
در حسن گل و آب ز بس کرده تصرف
آراسته چون طبع نگین روی مکان را
از غایت آرامش عهدش عجبی نیست
ز آسودگی ار راست شود خانه کمان را
تقدیر کشیدست برین طارم خضرا
بر کهگل نامش رقمی کاهکشان را
ای ملک خدایی که در ابداع صنایع
در خاک نهد خاطر معمار تو جان را
نیرنگ خیال تو جهان غالیه گون کرد
زان سان که عروسان جوان غالیه دان را
هر خانه که شد در کنف عدل تو آباد
ره نیست درآن خانه نزول حدثان را
کوی تو نظرگاه خدا دید «نظیری »
ره در حرم حق نبود هون و هوان را
در منفعت خلق جهان کوش که بخشد
حق عمر دراز آدمی نفع رسان را
بنشین و به عشرت گذران تا ابدالدهر
این دولت و این مکنت و این ملک و مکان را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر با مضامینی از زیبایی و بزرگی زمین و آسمان، به توصیف جمال و شکوه یک مکان مقدس پرداخته و آن را به عنوان منبع آرامش و عشق معرفی میکند. شاعر به زیباییهای این مکان، سرزمینهای آراسته و آثار مثبت آن بر روح و جان انسانها اشاره میکند. همچنین از وجود معمارانی که در خلق و زیباسازی این مکان کوشیدهاند، یاد میکند و به قدرت و نعمتهایی که از آن نشأت میگیرد، اشاره دارد. در نهایت، شاعر به زندگی و بهرهمندی از این سرزمین زیبا دعوت میکند و بر لزوم تلاش برای خدمت به مردم تأکید میورزد.
هوش مصنوعی: ای خاک درگاه تو، روزی مایهی سردرگمی بزرگان بوده است و اکنون باد، مژههایت را جارو میزند و مسیر تو را برای تاجداران پاک میسازد.
هوش مصنوعی: آرایشگر زیبایی چهره انسانها را با زینتهای طبیعت، مانند آب و گل، به تصویر میکشد و زیباییهای جهان را زیباتر نشان میدهد.
هوش مصنوعی: در جایگاه تو، آشوب و زیبایی چهرههای عالم وجود دارد و در میانه تو، عاشقان سرتراش و مردان قدرتمند جذب میشوند.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد دیوار حرم تو از شادی در حال شکفتن است و هر طرحی که به یاد میآید، نقاش را به اشتباه میاندازد.
هوش مصنوعی: اگر تصویر زیبای معشوق بر تو نقش بسته باشد، زمین با بوسهای از تو، دهان مهر را باز میکند.
هوش مصنوعی: اگر چهرهی بهشتی به سوی باغهای بهشت کشیده شده و از شوق زیباییهای تو دست به کار شده است.
هوش مصنوعی: اگر کودک دهنش را از خوشی نبندد، از صدای لذتی که میبرد، زبان را یاد خواهد گرفت.
هوش مصنوعی: یکصد بار خورشید آسمان به خاطر حضور تو در کنار تو قرار گرفته و فضا را برای تو باز کرده است.
هوش مصنوعی: اگر روزنهی تو جادویی باشد و چیزی نبیند، پس برای چه به درک و نظر طبع دود میپردازد؟
هوش مصنوعی: اگر در جام تو، آینه جمشید وجود نداشته باشد، به چه کار میآید؛ وقتی زیبایی چهره جهانی را به تصویر میکشد؟
هوش مصنوعی: در آسمانها و در زیر سایهی عدالت تو، حقایق را مانند فردوسی در کلامش بیان میکنم و جانم را در مکان ویژهای از وجود تو قرار میدهم.
هوش مصنوعی: با سایه خودت همسایه خدا را تحت حمایت قرار دادهای، چرا که بر همه چیز سایه افکندهای.
هوش مصنوعی: جهان به خاطر ویژگیهای تو در خوشی و شادی به سر میبرد و این نشانهی قدرت تو است که همه جا را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: آن پادشاه جوانمرد که با فکر روشن خود، نشانههای زمان را بر روی زمین ایجاد کرده است.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و لطافت گل و آب، به طرزی دلنشین و زیبا جلوهگری میکنند، مانند نگینی که بر روی یک مکان شگفتانگیز قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: در شرایطی که فردی به آرامش و آسودگی کامل دست یابد، این طبیعی است که در زندگیاش به خوبی و راحتی احساس کند، حتی اگر اطرافش هم تغییراتی ایجاد شود.
هوش مصنوعی: سرنوشت بر روی این بام سبز نقش زده است که بر گل، نامش را به صورت خطوطی مانند کاهکها نوشته است.
هوش مصنوعی: ای فرشتهای که خداوند تو را آفریده، در خلاقیت و ساختن آثار جدید، توجه خویش را به خاک و زمین متمرکز کن و جان خود را وقف این کار کن.
هوش مصنوعی: فریب و زیبایی خیال تو، جهان را مانند غالیه زیبا و دلپذیر کرده است، به طوری که جوانان عروس مانند با احترام و شوق به آن مینگرند.
هوش مصنوعی: هر خانهای که به برکت عدل تو سرفراز و پربار شود، دیگر جایی برای ورود بلایا و حوادث ناگوار نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: در کوی تو، چشمی که به سوی خداست، هیچگاه جز تو را نمیبیند. هیچ راه و مسیری در حرم حق وجود ندارد که به غیر از تو نظر بیندازد و توجه کند.
هوش مصنوعی: برای خدمت به مردم و کمک به آنها کوشش کن، که خداوند به کسانی که نفع میرسانند، عمر طولانی میدهد.
هوش مصنوعی: بنشین و از خوشی لذت ببر، زیرا این نعمتها و این امکانات و این سرزمین برای همیشه در اختیار توست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواهی که نیاری به سوی خویش زیان را
از گفتن ناخوب نگهدار زبان را
گفتار زبان است ولیکن نه مرا نیز
تا سود به یک سو نهی از بهر زیان را
گفتار به عقل است، که را عقل ندادند؟
[...]
ای شاه! تویی شاه، جهان گذران را
ایزد به تو دادهست زمین را و زمان را
بردار تو از روی زمین قیصر و خان را
یک شاه بسنده بود این مایه جهان را
آسان گذران کار جهان گذران را
زیرا که جهان خواند خردمند جهان را
پیراسته می دار به هر نیکی تن را
آراسته می خواه به هر پاکی جان را
میدان طمع جمله فرازست و نشیب است
[...]
نوروز جوان کرد به دل پیر و جوان را
ایام جوانی است زمین را و زمان را
هر سال در این فصل برآرد فلک از خاک
چون طبع جوانان جهان دوست جهانرا
گر شاخ نوان بود ز بی برگی و بی برگ
[...]
آراست جهاندار دگرباره جهان را
چو خلد برین کرد، زمین را و زمان را
فرمود که تا چرخ یکی دور دگر کرد
خورشید بپیمود مسیر دوران را
ایدون که بیاراست مر این پیر خرف را
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.