بیا ای گنج بی پایان، چو خود ما را توانگر کن
مس بی قیمت ما را به اکسیر نظر زر کن
تو بحر گوهر و کانی، تو عین آب حیوانی
وجود خاکی ما را حیاتی بخش و گوهر کن
لب لعل تو چون دارد به جانبخشی ید بیضا
چو عیسی دعوت احیا به لعل روحپرور کن
به عالم، صبحدم، بویی ز گیسویت روان گردان
مشام قدسیان مشکین، جهان را پر ز عنبر کن
نقاب از آفتاب رخ، برانداز ای قمر طلعت
سرای دیده اشیا، به نور خود منور کن
ز سودای خط و خالت، دلی کو رو بگرداند
رخش در مجمع خوبان سیه چون روی دفتر کن
ز سودای سر زلفت، سرم سودا گرفت آن کو
ندارد در سر این سودا، برو گو خاک بر سر کن
به نار عشق اگر خواهی که عالم را بسوزانی
درآ در وادی ایمن ز رخسار آتشی برکن
به نطقت در حدیث آور، وز آن جان بخش در عالم
دم روح القدس در دم، جهان را پر ز شکر کن
هر آنکو عاشق رویت نگشت ای صورت رحمان
بنی آدم مخوان او را و نامش سنگ مرمر کن
دل از تسبیح صوفی شد ملول، ای مطرب مجلس
ز قند آن لب شیرین سخن گوی و مکرر کن
ملک را می نهد خطش چو طفلان لوح در دامن
الا ای حافظ قرآن! تو این هفت آیت از بر کن
به سالوسی چو زراقان سیه تا کی کنی جامه
قلم بر دلق ازرق کش، به می رخساره احمر کن
چو هست از روی شمس الدین نشانی شمس خاور را
بیا در روی شمس الدین سجود شمس خاور کن
به جست و جوی دیدارش، چو خورشید و مه ای عاشق
به هر کویی قدم در نه، به هر منظر سری در کن
دلا با وصلش ار خواهی که ذات متحد گردی
وجود هر دو عالم را نثار روی دلبر کن
به خوبی در میان تا مه بسی فرق است رویش را
اگر باور نمی داری بیا باهم برابر کن
چو پاکان از در فضلش خدابین می شوند ای دل
بیا و سرمه چشم از غبار خاک این در کن
نسیمی شد به حق واصل الهی عاشقانت را
به حق حرمت فضلت که این دولت میسر کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دعوتی است به نزدیکی و اتصال با خدا و عشق الهی. شاعر از خدا می‌خواهد که وجود خاکی او را با حیات و گوهر تبدیل کند و به او قدرت و ثروت بی‌پایان عطا کند. او زیبایی‌های مقدس را توصیف می‌کند و به نقش آفرینی عشق و زیبایی در زندگی انسان‌ها اشاره دارد. همچنین، شاعر به ضرورت آگاهی و دلالت در دوستی و عشق اشاره می‌کند و از عشق می‌خواهد که آتش و تغییر ایجاد کند. در نهایت، او به دنبال وصال الهی و شناخت عمیق‌تر از حقیقت وجود است و به پیروی از راه‌وطریقت‌های پاکان دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: بیا ای ثروت بی‌پایان، ما را نیز توانگر کن؛ فلز بی‌ارزش ما را با نگاهت به طلا تبدیل کن.
هوش مصنوعی: تو مانند دریا پر از گوهرها هستی و به منزلهٔ منبع حیات برای ما هستی که وجود خاکی‌مان را زنده می‌کنی و ارزشمندتر می‌کنی.
هوش مصنوعی: لب‌های سرخ تو مانند آن هستند که در حیات و بخشش، شبیه معجزه حضرت عیسی عمل می‌کنند و به دیگران زندگی و شادابی می‌بخشند.
هوش مصنوعی: در اوایل صبح، بوی گیسوان تو به هوا پراکنده می‌شود و این عطر دلنشین، روحانیون را به وجد می‌آورد و جهان را پر از بوی خوش عنبر می‌کند.
هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، پوشش را از روی آفتاب چهره‌ات کنار بزن و با نور خود، چشم‌های دنیای اشیاء را روشن کن.
هوش مصنوعی: از خیال زیبایی و خط و خال تو، دل کسی که در میان زیبایان دارد، به ناچار چهره‌اش را به سمت تو برمی‌گرداند، مانند اینکه روی کاغذ را با مرکب سیاه بنویسد.
هوش مصنوعی: به خاطر خیال و آرزوی موی تو، من دچار جنون شدم. کسی که در سرش این خیال را ندارد، بهتر است به او بگویی که برود و خود را مأیوس کند.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی با عشق خود عالم را بسوزانی، باید در مکانی امن و آرام حاضر شوی و از چهره‌ات شعله‌ای را بر افروز.
هوش مصنوعی: در سخنت مطلبی را بیان کن و از آن حقیقتی که جان می‌بخشد، در هرلحظه از روح قدسی که در نفس وجود دارد، جهان را پر از شکر و سپاس قرار ده.
هوش مصنوعی: هر کسی که عاشق چهره تو نشود، ای صورت رحمانی، او را انسان نخوان و نامش را همچون سنگی مرمرین بگذار.
هوش مصنوعی: دل از ذکر و عبادت خسته شده است، ای نوازنده‌ی مجلس، از شیرینی کلامی که همچون قند است بگو و آن را تکرار کن.
هوش مصنوعی: فرمانروایی چون کودکانی که بر روی لوح می‌نویسند، نشانه‌هایش را بر زمین می‌گذارد. ای حافظ قرآن! تو این هفت آیت را از حفظ کن.
هوش مصنوعی: برای چه مدت می‌خواهی با نیرنگ و فریب، خود را در لباس زیبا بپوشانی؟ بگذار که رنگ رخسار تو به سرخی می‌گراید و زیبایی‌ات نمایان‌تر شود.
هوش مصنوعی: هرگاه نشانه‌ای از شمس‌الدین مشاهده می‌کنی، همانند خورشید شرق بیایید و در برابر شمس‌الدین سجده کنید که او همان نور و درخشش است.
هوش مصنوعی: در پی دیدن محبوب خود، مانند خورشید و ماه با شور و شوق به هر جا قدم بگذار و به هر منظره‌ای نگاه کن.
هوش مصنوعی: ای دل، اگر می‌خواهی به حقیقت وجود واحد دست یابی، باید همه چیز را فدای زیبایی معشوق کنی.
هوش مصنوعی: به وضوح میان تا مه تفاوت زیادی وجود دارد. اگر به زیبایی او شک داری، بیا و با هم مقایسه کنیم تا متوجه شوی.
هوش مصنوعی: وقتی افرادی که پاک و نیک هستند، با فضل و رحمت خداوند آشنا می‌شوند و او را می‌بینند، ای دل، بیایید و از آلودگی‌های دنیوی دست بردار و به نور و زیبایی‌های این درگاه توجه کن.
هوش مصنوعی: نسیمی از جانب حق وزید و عاشقان الهی را مورد احترام قرار داد. ای پروردگار، با توجه به فضلت، این توفیق را به ما عطا کن که به این نعمت دست یابیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مسیحا گو بماتم چشمه ی خورشید را تر کن
خضر گو آب حیوان را بریز و خاک بر سر کن
برآورد از نهادت گرد عصیان، گریه ای سر کن
اگر دل را نسازی آب، باری دیده ای تر کن
ز غفلت چند خواهی روز را شب کرد ای غافل؟
شبی را هم ز آه آتشین روز منور کن
نسازی گر دهانی را چو نخل بارور شیرین
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.