ای دل ار پختهٔ عشقی، طمعِ خام مکن
همدمِ باده شو و جز هوسِ جام مکن
از رهِ خویش‌پرستی قدمی بیرون نِهْ
قطع این منزل و ره جز به چنین گام مکن
منزل اهل یقین کوی حبیب است، ای دل!
تا به منزل نرسی یک نفس آرام مکن
از ریا پاک شو ای زاهد آلوده‌لباس
شبهه و وسوسه را زهد و وَرَع نام مکن
دور سجاده و تسبیح گذشت، ای زاهد!
این یکی دانه مساز، آن دگری دام مکن
گر سر طاعت حق چون ملکت هست ای دل!
به جز از سجدهٔ آن سرو گل‌اندام مکن
چون شدی با دهن و چشم و لب یار حریف
جز حدیث شکر و پسته و بادام مکن
نام و ننگ و دل و دین جمله حجاب است و دویی
یک‌جهت باش و بدین‌ها طلب نام مکن
هست چون عاریتی دولت ده‌روزهٔ دَهر
تکیه بر دولت ده‌روزهٔ ایام مکن
گر کنی فرصت امروز به آینده بدل
مکن این فایده، این نیک سرانجام! مکن
بر عذار تو که اسلام من است، از خط و خال
لشکر کفر مکش، غارت اسلام مکن
ای نسیمی چو برآمد ز لب او کامت
به همه کام رسیدی، سخن از کام مکن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دعوت به عشق واقعی و پرهیز از هوس‌های زودگذر است. شاعر به دل می‌گوید که عشق پخته را بپذیرد و از هوس‌های بی‌اساس دوری کند. او تأکید می‌کند که باید در راه حقیقت و یقین گام برداشت و در جستجوی دوست حقیقی بود و تا زمانی که به آن دست نیافته‌ایم، آرامش را ترک نکنیم. زاهدان را به دوری از ریا و وسواس فرا می‌خواند و بیان می‌دارد که نباید فقط به ظواهر دین چنگ زد. شاعر تأکید می‌کند که دنیا زودگذر است و نباید به آن تکیه کرد و همچنین به‌جای اندیشیدن به آینده، باید از فرصت‌های امروز بهره برد. در پایان، او می‌گوید که شخصیت و هویت انسان نباید درگیر نام و ننگ شود و هر کس باید به دنبال وحدت در حقیقت باشد.
هوش مصنوعی: اگر دل تو در عشق به کمال رسیده است، به امید چیزهای بی‌فایده و ناپخته دلبسته نشو. به جای آن، همراه با می و رندی باش و فقط به خواستهٔ درونی خود برای نوشیدن جام فکر کن.
هوش مصنوعی: از خودخواهی و خودپسندی قدمی فراتر نگذار و جز با چنین اقدامی، هیچ راه و منزلی را نپیمای.
هوش مصنوعی: ای دل! به یاد داشته باش که محل واقعیت و حقیقت، جایی است که محبوب و معشوق در آن حضور دارد. تا زمانی که به این مکان نرسی، به هیچ وجه نباید آرامش را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: آهسته از ظاهر خود فاصله بگیر و خود را از تظاهر و ریا پاک کن. زهد و پرهیزکاری را به بهانه‌های شبهه‌انگیز و وسوسه‌های دنیوی نمنمیدار.
هوش مصنوعی: ای زاهد! زمانه در حال گذر است و تو از سجاده و تسبیح خود دور نشو، اما فراموش نکن که در این مسیر گرفتار وسوسه‌ها و دام‌ها نشوی و به دنبال نکات جزئی و بی‌اهمیت نروی.
هوش مصنوعی: اگر به فرمان حق مثل یک پادشاه سر تسلیم فرود آوری، ای دل! به جز از سجده کردن بر آن گل خوش‌هیکل، کاری نکن.
هوش مصنوعی: زمانی که با دهن و چشم و لب یار به هم می‌رسید، فقط درباره مسائلی که شیرینی و لذت را به یاد می‌آورند صحبت نکنید.
هوش مصنوعی: تمام نام و رسوایی، دل و دیانت تنها مانع‌هایی هستند. باید در یک مسیر ثابت و یکپارچه حرکت کنی و به دنبال شهرت نرو.
هوش مصنوعی: هر چیزی که به دست می‌آوریم، مانند یک امانت موقتی است و نباید به خوشبختی یا موفقیت‌های زودگذر و گذرا اعتماد کنیم.
هوش مصنوعی: اگر امروز را غنیمت بشماری و آن را به آینده موکول نکنی، به این کار سودی خواهی برد و عاقبت خوبی در انتظارت است! پس این کار را انجام بده و به تعویق نینداز.
هوش مصنوعی: بر روی چهره‌ات که نشانه‌ای از ایمان من است، از نشانه‌ها و زخم‌های دشمنان دین، دوری کن و اجازه نده که اعتقادم را به خطر بیندازند.
هوش مصنوعی: ای نسیم، زمانی که از لب او وزیده‌ای، تو همه خواسته‌هایت را به دست آوردی، پس از خواسته‌ها صحبت نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.