نگذاشت خواهد ایدرش
بر رغم او صورت گرش
جز خاک هرگز کی خورد
آن را که خاک آمد خورش
فرزند این دهر آمده‌است
این شخص منکر منظرش
چون گربه مر فرزند را
می خورد خواهد مادرش
کردند وعده‌ش دیگری
به زین نیامد باورش
از غدر ترساند همی
پر غدر دهر کافرش
گوید به نسیه نقد ند
هد هر که نیک است اخترش
با زرق بفروشد تنش
در دام خویش آرد سرش
جز غدر ناید زین جهان
زنهار ناصح مشمرش
تیره شمر روشنش را
حنظل گمان بر شکرش
باطل کند شب‌های او
تابنده روز انورش
ناچیز گردد پیرو زرد
آن نوبهار اخضرش
بنشاند آب آذرش را
بگزید آب از آذرش
یک رکن او چون دوست شد
دشمن شودت آن دیگرش
گر بنگرد در خویشتن
مردم به چشم خاطرش
وین دشمنان را بسته بیند
یک یک اندر پیکرش
چون خانه‌های دشمنان
سازند دیوار و درش
وین خانه را بیند یکی
خیمه بی‌آرام از برش
زیرش چهار استون زده
هریک سزا و درخورش
داند که ناورد آن که‌ش آ
ورد از گزافه ایدرش
وین دشمنان ویران همی
خواهند کرد این منظرش
واندر بلا و رنج تا
هرگز ندارد داورش
بی‌طاعتی داد این جهان
پر از نعیم بی‌مرش
وین بی کناره جانور
گشتند بنده یکسرش
گردن نیارد برد ازو
نه کهتر و نه مهترش
گر نه جهان میراث داد
او را خدای قادرش
کرسیش چون شد اسپ و خر
حمال چون گشت استرش؟
زاغش نگر صاحب خبر
بلبل نگر خنیاگرش
بل ملک او شد خاک زر
فرزند او خدمت گرش
ندهد جز او را بوی خوش
کافور و مشک و عنبرش
شادان جز او را کی کند
از جانور سیم و زرش؟
بی طاعتی میراث داد
ایزد ز ملک ظاهرش
گر طاعتش دارد دهد
بی‌شک بسی زین بهترش
چون داد ملک خود به تو
گر نیستی هم گوهرش؟
از مرد یابد ملک هر
گز جز پسر یا دخترش
خود نشنود ترسا چنین
گفتاری از پیغمبرش
منکر شدش نادان ولی
کن نیست دانا منکرش
هر کو بداند حق را
این قول ناید منکرش
بشناس مبدع را زخا
لق تا نداری همبرش
حیدر همین کرده‌است اشا
رت خلق را بر منبرش
بر دیگران در علم تو
حیدست فضل و مفخرش
روح القدس بودی، چو بر
منبر نشستی، یاورش
رستم سزا بودی، چو او
دلدل ببستی، چاکرش
ننوشت کفر و شرک را
جز تیغ ایمان گسترش
جز تیغ و دل بر لشکر
اعدا نبودی لشکرش
جز سر چرا هرگز نجس
تی تیغ تیز سر خورش
گردن به طاعت نه گزا
فه داد عمرو و عنترش
بر خوان اگر نه بی‌هشی
آثار فتح خیبرش
بر سر نباشد گر نبا
شد حب حیدر افسرش
فخرست روز حشر ما
در گردن جان چنبرش
دستش نگیرد حیدرم
دستم نگیرد عمرش
رفتم پس آبشخورم
رو گو پس آبشخورش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به موضوعات مختلفی می‌پردازد، از جمله قدرت و ضعف انسان‌ها، دوگانگی خیر و شر، و جستجو برای شناخت حقیقت. شاعر به چالش‌های زندگی و ناامیدی‌هایی که انسان‌ها با آن مواجه هستند اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که در جهانی پر از نیرنگ و دسیسه، تنها الهام و ایمان به خدا می‌تواند نجات‌بخش باشد. همچنین به مسأله نفاق و عدم صداقت اشاره می‌شود و تأکید می‌شود که انسان باید به حیات و میراث معنوی خود توجه کند. در نهایت، شاعر با تأکید بر حق و حقیقت، خوانندگان را به تفکر و شناخت عمیق‌تر از خود و دنیای اطراف دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: او نخواست که حتی در برابر او، چهره‌ی خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: هیچ چیز جز خاک، نمی‌تواند آن را بخورد زیرا خورشید به خاطر خاک به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: این دنیا فرزندی به دنیا آورده و این فردی که به آن اعتقاد ندارد، به مفاهیم و نشانه‌های آن چشم‌پوشی می‌کند.
هوش مصنوعی: زمانی که گربه فرزندش را می‌خورد، مادرش نیز می‌خواهد که این اتفاق نیفتد.
هوش مصنوعی: دیگری به او وعده‌ای داد اما او به آن وعده اعتقادی نداشت و به زین نیامد.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که زمانه، با بی‌رحمی و فریب‌هایش، انسان را می‌ترساند و او را دچار ناامیدی می‌کند. این احساس نگرانی به خاطر دسیسه‌ها و نامهربانی‌های روزگار ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: هر کس که خوب و نیکوکار باشد، به او وعده‌های خوب می‌دهند و از او پشتیبانی می‌کنند، حتی اگر در آغاز نتواند چیزی به دست آورد.
هوش مصنوعی: او با تزئینات و زیبایی‌های ظاهری، جسم خود را به فروش می‌رساند و در نهایت، خود را در دام و مشکلاتی که برایش فراهم کرده گرفتار می‌کند.
هوش مصنوعی: این دنیا تنها خیانت و فریب به همراه دارد، پس ای نصیحت‌کننده، از آن انتظاری نداشته باش.
هوش مصنوعی: سیاهی درخت حنظل (که تلخ است) را به جای شکرینش تصور نکن.
هوش مصنوعی: شب‌های تاریک او را از بین می‌برد و روز روشنش را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: پیرو زرد در برابر نوبت بهار سبز، ناچیز و بی‌اهمیت می‌شود.
هوش مصنوعی: آب از آتش خود را جدا کرد و به آرامی نشسته است.
هوش مصنوعی: وقتی یکی از عناصر یا جنبه‌های شخصی به دوستی می‌پردازد، ممکن است جنبه دیگر او تبدیل به دشمنی شود.
هوش مصنوعی: اگر انسان به درون خود و به سرشت خود نگاهی بیندازد، درک متفاوتی از خود و دیگران پیدا خواهد کرد.
هوش مصنوعی: او به دقت هر یک از دشمنان را در چهره‌اش مشاهده می‌کند و به آنها توجه دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که دشمنان خانه‌ها و مکان‌های خود را محکم می‌سازند و برای آنها دیوار و در می‌زنند، باید مراقب بود و آماده مقابله بود.
هوش مصنوعی: یکی از افراد می‌بیند که این خانه به مانند یک خیمه بدون آرامش است.
هوش مصنوعی: در زیر آن چهار پایه گذاشته شده است که هر کدام از آنها به نحوی متناسب و مناسب برای آن ساختار عمل می‌کنند.
هوش مصنوعی: می‌داند که کسی نمی‌تواند او را از مسیرش منحرف کند.
هوش مصنوعی: این دشمنان قصد دارند تا این چشم‌انداز را خراب کنند.
هوش مصنوعی: در مشکل و درد و رنج، هرگز حاکم و دادی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: چون آدمی از سرپیچی و نافرمانی بهره‌ای از خوشی‌های این جهان نمی‌برد و در واقع زندگی‌اش از نعمت‌ها خالی می‌ماند.
هوش مصنوعی: آن جانور بی‌کناره و بی‌پناه شدند و تمام وجودشان به خدمت او درآمد.
هوش مصنوعی: هیچ کس در برابر او نمی‌تواند سرش را بالا ببرد، نه کسی که رده‌اش پایین‌تر است و نه کسی که مقامش بالاتر.
هوش مصنوعی: اگر جهان به او نمی‌داد، تنها خداوند توانا او را می‌داند.
هوش مصنوعی: چرا که وقتی مقام و موقعیتش به اندوهی تبدیل شد، حالا بارش را دیگران به دوش می‌کشند؟
هوش مصنوعی: به زاغ نگاه کن که خبرهای خوبی دارد و به بلبل توجه کن که آواز خوشی می‌خواند.
هوش مصنوعی: خاک زر یعنی خاکی با ارزش و با مقام. در اینجا به معنای از دست رفتن مقام و قدرت است. فرزند بی‌نظیر او، به مانند کسی است که در خدمت او قرار دارد. به بیان دیگر، در نهایت، حتی افراد بزرگ و با اراده هم می‌توانند به خاک و فراموشی سپرده شوند و تنها خدمت به یاد و نام آنها باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: هیچ چیز دیگری غیر از او بوی خوش کافور و مشک و عنبر را نخواهد داد.
هوش مصنوعی: کسی جز او چه کسی می‌تواند از دل و جان انسان به زیبایی‌ها و چیزهای ارزشمند مانند نقره و طلا دست یابد؟
هوش مصنوعی: به دلیل نافرمانی، خداوند ثروت و نعمت‌های ظاهری او را از او گرفت.
هوش مصنوعی: اگر کسی اطاعت او را بکند، بدون شک چیزهایی بسیار بهتر از این به او خواهد داد.
هوش مصنوعی: اگرچه ملک و قدرت خود را به تو سپرده، اما اگر تو هم ارزش و لیاقت آن را نداری، چه فایده‌ای دارد؟
هوش مصنوعی: از هر مردی تنها فرزندانش، یعنی پسر یا دخترش، می‌توانند میراث او را به ارث ببرند.
هوش مصنوعی: ترسا از سخنان پیغمبرش این‌طور نمی‌شنود.
هوش مصنوعی: نادانی او را انکار کرد، اما کسی که دانا است، انکارش نمی‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که حقیقت را بشناسد، هرگز نمی‌تواند این سخن را انکار کند.
هوش مصنوعی: مبدع را بشناس و از نعمات او بهره‌مند شو تا دچار کمبود و فقدان نشوی.
هوش مصنوعی: حیدر با داده‌ها و توانایی‌هایش، توانسته است مردم را به راه راست هدایت کند و آنچه را که لازم است به آنها آموزش دهد.
هوش مصنوعی: دانش و فضل تو در مقایسه با دیگران برتری و عظمت خاصی دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که بر منبر نشستی، همچون روح القدس به یاری من آمدی.
هوش مصنوعی: رستم لایق این کار بود، چون او دلدل را به بند کشید و خدمتگزارش شد.
هوش مصنوعی: تنها با قدرت و اطمینان ایمان می‌توان فساد و کفر را از میان برداشت.
هوش مصنوعی: جز تیغ و دل برای مبارزه با دشمنان، نیازی به نیروی دیگری نبود.
هوش مصنوعی: به جز سر، هر چیز دیگری مانند تیغ تیز و سر خورشید نجس است.
هوش مصنوعی: عمرو و عنتر، هر دو به خاطر اطاعت و فرمانبرداری سر خود را خم کرده‌اند.
هوش مصنوعی: اگر در میهمانی نشسته‌ای و بی‌خبر از وقایع روزگار هستی، باز هم نشانه‌هایی از پیروزی‌های گذشته را می‌توانی ببینی.
هوش مصنوعی: اگر در نبرد نباشد، دیگر چه اهمیتی دارد که عشق حیدر بر سرش تاج باشد؟
هوش مصنوعی: روز قیامت برای ما افتخاری بزرگ است که در گردن جان خود، حلقه‌ای از محبت و شگفتی داریم.
هوش مصنوعی: اگر حیدر (علی) دست مرا نگیرد، عمرش (زندگی‌اش) دست من نخواهد گرفت.
هوش مصنوعی: من رفتم تا منبع تغذیه‌ام را پیدا کنم، حالا تو هم برو و منبع تغذیه‌ات را پیدا کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.