ورای رندی و مستی مجو ز گوهر ناس
که عشق درّ یتیم است و جام می الماس
جمال سبزه و گل بین میان صحن چمن
چنان که خضر نشیند به صحبت الیاس
بیا به بزم گدایان و ملک ایشان بین
که ساقی و دف و چنگ است و جام می اجناس
به ما حکایت بیهوده کم کن ای زاهد
که در طریقت ما نیست مستقیم قیاس
چو عنکبوت تو دامی نهاده‌ای از زرق
سرای شرع محمد چنین نداشت اساس
در آمد از در مسجد مقلد از پی حشو
چو گربه‌ای که در آمد به خانهٔ روّاس
نشسته واعظ جاهل به جامهٔ صد رنگ
میان تختهٔ منبر چو رحلک وسواس
نی‌ئی تو آنچه نمائی، خدای می‌داند
به عقل قدر بریشم توان شناخت زلاس
به گرد کوی ضلالت همیشه سرگردان
ببسته دیدهٔ معنی به شکل گاو خراس
برو دوای دل از عشق جوی چون ناصر
هوای دولت شاهی و خواجه را افلاس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد زهد و ریاکاری می‌پردازد و به عشق واقعی و تجربیات عمیق انسانی اشاره می‌کند. شاعر به زیبایی‌های طبیعی مانند سبزه و گل در چمن اشاره می‌کند و به این نکته می‌پردازد که عشق در یتیم است و مجدداً تأکید می‌کند که پیروی از ظواهر و قواعد خشک دینی، انسان را از درک عمیق عشق و حقیقت دور می‌کند. او به موردی اشاره می‌کند که برخی از عالمان دینی به تقلید از ظاهر و فراموشی معنا مشغولند، و در عوض، او دعوت به یک زندگی ساده و واقعی می‌کند که در آن عشق و شادی در مرکز قرار دارند. به‌طور کلی، این شعر به تجزیه و تحلیل تجربیات انسانی و عشق فراتر از قضاوت‌های ظاهری و اجتماعی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: از آنچه که در دنیا به عنوان نشانه‌های هوش و شیطنت یا خوشی و شوق مطرح است، برتر و بالاتر برو. زیرا عشق مانند مرواریدی یتیم و تنهاست و شرابی که می‌نوشیم، ارزش و زیبایی خاصی دارد.
هوش مصنوعی: زیبایی سبزه و گل را در دل چمن ببین که چگونه خضر در کنار الیاس نشسته است.
هوش مصنوعی: به میهمانی فقیران بیا و نگاه کن که معشوق و ساز و آواز و جام شراب در آنجا حضور دارند.
هوش مصنوعی: ای زاهد، از ما حکایت‌های بی‌فایده کم کن، زیرا در راه و روش ما، قیاس و مقایسه مستقیم معنی ندارد.
هوش مصنوعی: تو مانند عنکبوت، دام‌های فریبنده‌ای برپا کرده‌ای، اما این افکار و ترفندهای تو، با اصول محکم دین محمد سازگار نیست.
هوش مصنوعی: مردی از در مسجد وارد شد که به تقلید از دیگران می‌پرداخت، درست مانند گربه‌ای که به خانه‌ای که پر از مواد مزاحم و اضافی است، وارد می‌شود.
هوش مصنوعی: واعظ نادانی در لباس‌های رنگارنگ و زیبا نشسته است، مانند فردی که در حین وعظ و خطابه دچار شک و تردید است.
هوش مصنوعی: تو مانند نی هستی، هر چه می‌نمایی، خداوند از درون تو آگاه است. عقل انسان تنها به اندازه‌ای که می‌تواند درکی از تو پیدا کند، قادر به شناخت تو است.
هوش مصنوعی: در اطراف مسیر گمراهی همواره سرگردان و پریشان هستم، چشمانم به شکلی وحشی و بی‌هدف بسته شده است.
هوش مصنوعی: برو و برای دل خود درمانی برای عشق پیدا کن؛ چرا که ناصر به دنبال خوشی و ثروت و مقام دولتی است، اما حال خواجه به قدری خراب است که به فقر و تنگدستی رفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نهاد روی به حضرت، چنان که روبه پیر
بتیم وا تگران آید از در تیماس
بیار ساقی زرین نبید و سیمین کاس
به باده حرمت و قدر بهار را بشناس
نبید خور که به نوروز هر که می نخورد
نه از گروه کرامست و نز عداد اناس
نگاه کن که به نوروز چون شده‌ست جهان
[...]
عطای یعقوب از مرگ تو هراسیدم
شدی و نبود بیشم ز مرگ هیچ هراس
دریغ لفظی بر همه نمط همه گوهر
دریغ طبعی بر هر گهر همه الماس
سپهر معطی شانست و هیچ عیب نبود
[...]
زهی رفیع محلت برون ز حد قیاس
بنای دولت و دین را قوی نهاده اساس
گشاده مهر تو چون ابر چشمهای امید
کشیده کین تو چون برق دشنهای هراس
مضاء رأی تو چون گوهر ظفر بنمود
[...]
زبان چگونه گشایم بذکر شکر و سپاس
که حشمت تو فرو بست دست و پای حواس
رسید قدر تو جایی که نیز نبساود
بساط جاه ترا دست وهم و پای قیاس
زهی ز خدمت تو آسمان بلند محل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.