ای خط سبزت بهار محشر آواره‌ها
سنبل زلفت کمند گردن نظاره‌ها
در چمن ای شعله‌خو تا عزم رفتن کرده‌ای
شمع روشن کرده‌اند از مقدمت فواره‌ها
کوکبم را نیست آرامی ز گردش‌های چرخ
خواب آسایش نمی‌بینم در این گهواره‌ها
روزگاری شد مروت رفته از دریادلان
تر نمی‌گردد سرانگشتی از این فواره‌ها
ما ز مصر امروز گویا رخت هستی بسته‌ایم
نیست ما را کاوران غیر از گریبان پاره‌ها
گشته‌ایم از شیر مادر تا جدا خون می‌خوریم
تخت شاهی بود ما را تخته گهواره‌ها
حسن را از خیره‌چشمان می‌رسد آخر زیان
ماه می‌گردد هلال از الفت سیاره‌ها
سیدا در جوی ارباب کرم نم بس که نیست
آب حسرت می‌زند جوش از لب فواره‌ها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات آزاردهنده و عاطفی شاعر می‌پردازد. او با استفاده از نمادهایی مانند "خط سبز" و "شعله" به زیبایی و عشق اشاره می‌کند، در حالی که از آوارگی و بی‌قراری خود نیز صحبت می‌کند. شاعر به عدم آرامش و درد روانی ناشی از دلتنگی و جدایی اشاره دارد و حسرت را در زندگی‌اش احساس می‌کند. در نهایت، او از مشکلات و سختی‌هایی که در زندگی‌اش وجود دارد سخن می‌گوید و به تصویر کشیده می‌شود که در یک دنیای خالی و با نبود مروت به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: ای خط سبز تو نشانه‌ی بهار و روزهای پر نشاط است، و سنبل زلفت مانند دام در گردن تماشاچیان زیبایی‌ات گرفتار شده است.
هوش مصنوعی: در چمن، ای زبانهٔ آتش! حالا که عزم رفتن کرده‌ای، به خاطر حضور تو، فواره‌ها شمع‌های روشنی را روشن کرده‌اند.
هوش مصنوعی: من ستاره‌ای هستم که به خاطر چرخش‌های زمان، هیچ آرامشی ندارم و در این گهواره‌ها تنها خواب آسایش را نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: زمانی بود که انسان‌ها دارای مروت و جوانمردی بودند، اما اکنون دیگر خبری از آن نیست. کسانی که دل بزرگ دارند، دیگر نمی‌توانند حتی به‌اندازه‌ای کوچکی از مشکلات و سختی‌های زندگی فرار کنند و به سوی آرامش برگردند.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که ما امروز از مصر به جایی رفته‌ایم و دیگر هیچ چیزی از هستی‌مان با ما نیست. تنها چیزی که داریم، پارچه‌های پاره‌ای است که بر تن داریم.
هوش مصنوعی: ما از زمان کودکی و از شیر مادر به اینجا رسیده‌ایم و حالا در صحنه‌ای پر از خون و جنگ حضور داریم. جایگاه ما در زندگی مانند تخت شاهی بوده اما در اصل، پشتیبانی‌مان از گهواره‌های زندگی‌مان نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت چشمان زیبا، در نهایت باعث آسیب دیدن دل می‌شود و در واقع، وقتی که ماه به هلال تبدیل می‌شود، نشان‌دهنده این است که روابط و دوستی‌ها میان سیارات نیز ممکن است تحت تأثیر این زیبایی باشد.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در جوی که پر از محبت و بخشش است، حتی از دلتنگی و حسرت هم خبری نیست و این احساسات نمی‌توانند خود را بروز دهند. در واقع، هنگامی که نعمت و خوبی جریان دارد، حسرت و اندوه نزد انسان جایی ندارند و تمام وجود پر از شادی و سرور می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
زین عزا برخاست دود از آتشین رخساره‌ها
رخ به خاکستر نهان کردند آتش پاره‌ها
ای بهارت را گل خودرو گریبان‌پاره‌ها
خار دیوار گلستانت صف نظاره‌ها
گرم‌رفتاران ز عالم رخت هستی برده‌اند
برق گرد کاروان شد از وطن آواره‌ها
نسبت عشاق چون یوسف خطا باشد ز جرم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.