زن جوابش داد کای مرد خدا
ای که هستی در عبادت پارسا
آنچه فرمودی درستوست ای رفیق
لیک گم کردی در این وادی طریق
آنکه او از تو توکل خواسته
هم وی این دکان کسب آراسته
فهو حسبی را شنیدستی از آن
و ابتغوا من فضله را هم بخوان
آن توکل از دل دانای توست
کسب و حرفت کار دست و پای توست
خواستند از دل توکل ای همام
وز جوارح کسب با سعی تمام
رو زمین از خار و از خس پاک کن
آب ده پس دانه اندر خاک کن
تکیه کن آنگه به لطف کردگار
گو خدایا دانه از خاکم برآر
قفل بر زن بر درد کان به شب
وانگهی بسپار دکان را به رب
از توکل هیچکس بابا نشد
تاره تزویج را پویا نشد
تا نگردی گرد تزویج و سفاد
کی توکل در برت کودک نهاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: زن به مرد خدا می‌گوید که اگرچه سخنان او درباره توکل درست است، اما او مسیر را گم کرده است. او به او یادآوری می‌کند که کسی که از او توکل خواسته، خود نیز کسب و کارش را برپا کرده است. توکل واقعی از دل و دانش انسان ناشی می‌شود و کسب و کار باید به تلاش و کوشش او وابسته باشد. او باید زمین را پاک کرده و با آب به دانه‌ها برسد و سپس به خداوند توکل کند که دانه‌ها را رشد دهد. او به مرد یادآوری می‌کند که تا زمانی که عروسی و خانواده را تجربه نکند، توکل حقیقی به او نمی‌رسد.
هوش مصنوعی: زن به او پاسخ داد: ای مردی که در عبادت و زهد خود بسیار جدی و نیکو هستی،
هوش مصنوعی: دوست عزیز، آنچه که گفتی حقیقت دارد، اما در این مسیر راه را گم کرده‌ای.
هوش مصنوعی: آن کسی که از تو خواسته که به او اعتماد کنی، خود نیز این تجارت را به خوبی راه‌اندازی کرده است.
هوش مصنوعی: این عبارت به بیان این موضوع اشاره دارد که خداوند برای کسی که به او پناه برده، کافی است و او می‌تواند از نعمت‌های الهی بهره‌مند شود. یعنی کسی که به خدا اعتماد کند و از فضل او طلب کمک کند، در حقیقت در راه صحیح قدم گذاشته است.
هوش مصنوعی: اعتماد به نفس و توکلت، ناشی از دانش و آگاهی توست و فعالیت و تلاش تو، حاصل زحمات و کارهایت است.
هوش مصنوعی: می‌خواهند از دل توکل و اعتماد برخیزند، ای همام، و از اعضای بدن با تلاش کامل کار و کوشش کنند.
هوش مصنوعی: زمین را از خار و علف‌های هرز پاک کن، سپس به آن آب بده و دانه را در خاک بکار.
هوش مصنوعی: به خداوند تکیه کن و از او بخواه که دانه‌ای از زمین برای من برویاند.
هوش مصنوعی: درد و غم را در شب بگذار و آن را به خدا واگذار کن، تا او در آرامش و درستی با آن روبه‌رو شود.
هوش مصنوعی: هیچ کس از تکیه بر خداوند نمی‌تواند به فردی مستحکم و مستقل تبدیل شود و زندگی مشترک را هم به پیشرفت و پویایی نرسانده است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در مسیری از ازدواج و همراهی قرار نگیری، نمی‌توانی به کسی اعتماد کنی و او را در دل خود جا دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.