یک بزرگی می گذشت اندر رهی
دید ناگه بر لب بامی مهی
مه نه بل خورشید چارم آسمان
روی او بر آسمان پرتوفشان
از کمان ابروان مشکبار
صید افکن از یمین و از یسار
وز کمند گیسوان تابدار
بسته پای رهروان از هر کنار
آن نگار صید جو از طرف بام
با نگاهی ساخت کار آن همام
دل ز عارف برد بالا با کمند
با کمند آن دو گیسوی بلند
دل ربود از سینه و هوشش ز سر
بیدل و بیهوش ماند آن ره سپر
سوی منزل رفت و دندان بر جگر
نی خبر از پای او را نی ز سر
یک دو روزی خون دل خورد و خزید
عاقبت عشقش عنان از کف کشید
آتش عشقش شرر انگیز شد
جام صهبای غمش لبریز شد
خانه بر او تنگ شد چون چشم میم
دشت شد چون دوزخ و گلشن جحیم
پس گذر افکند اندر پای بام
نی اثر زان دید و نی بشنید نام
پس یکی زنبیل چون عباس دوس
برگرفت و جست چون تیری ز قوس
رفت سوی خانه ی آن دلربا
گفت یاران چیزی از بهر خدا
شیئی لله شیئی لله ای مهان
من گدای عاجزم بس مستهان
بر در آن خانه بس فریاد کرد
تا که صاحبخانه او را یاد کرد
سعی و همت هست مفتاح فرج
من قرع باباً وقد لج ولج
هرکه در زد خانه ای را عاقبت
درگشایندش به مهر و مرحمت
نیست از دون همتی چیزی بتر
کو ز بی همت کسی محرومتر
سعی و همت در کسی چون جمع شد
بزم عالم را چراغ و شمع شد
من چنین دانم که آن مسکین گدا
می شود از سعی و همت پادشا
می توان از سعی بر افلاک شد
ای خوش آنکو ساعی و چالاک شد
راه آن باید ولی جست از نخست
وانگهی پیمود ره چالاک و چست
از کسالت مرد ابتر می شود
لایق روبند و معجر می شود
زاید از دون همتی ای یار فرد
ذلت و عجز و زبونی بهر مرد
وز کسالت نکبت و ادبار زاد
تا چه زاید خود از این دو ای عماد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر داستانی دربارهی یک بزرگمرد است که در راهی عبور میکند و ناگهان به زیبایی خیرهکنندهای بر بالای بام ملکهوار چشم میدوزد. این زیبایی به او تاثیری عمیق میگذارد به طوری که دلش را میرباید و او را بیهوش میکند. او پس از چند روز دلی پر از درد و عشق میرا تجربه میکند و تصمیم میگیرد به خانهی آن زیبایی برود. با عزم و ارادهای قوی، بر در خانهاش فریاد میزند و در انتظار محبت و مهری از طرف صاحبخانه میماند.
شعر به مباحثی از جمله اهمیت سعی و همت در زندگی، و تأثیر آن بر روی زندگی انسانها اشاره میکند. شاعر میگوید که هر کس تلاش کند، به موفقیت میرسد و این تلاش میتواند از او فردی بزرگ بسازد. او تأکید میکند که بیهمتی، انسان را به ذلت و ضعف میکشاند و در مقابل، همت و تلاش، موجب میشود انسان به قلههای بلند برسد.
هوش مصنوعی: یک فرد بزرگ در حال عبور از راهی بود که ناگهان نگاهی به بالای یک بام انداخت و ماهی را مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: ماه نیست، بلکه خورشید است که در چهار جهت آسمان میتابد و نورش بر آسمان میافشانند.
هوش مصنوعی: از ابروان زیبا و پر curve خود، تیر عشق را به سمت راست و چپ رها کن.
هوش مصنوعی: از دستهای گیسوان بلند و نرم، راهروها در هر سو گرفتار شدهاند.
هوش مصنوعی: آن دلبر زیبا که در بام حاضر است، با نگاهش دل آن قهرمان را تسخیر کرد.
هوش مصنوعی: دل عاشق با نیرنگ و جاذبهی زیبایی آن دو گیسوی بلند عارف را تسخیر کرد و او را متعجب کرد.
هوش مصنوعی: دل از سینه بیرون رفت و عقلش نیز از سرش رخت بربست، و او که بیدل و بیهوش بود، در آن مسیر همچنان بیخبر ماند.
هوش مصنوعی: او به سمت خانه رفت و به خاطر غم و اندوهش دندانش را بر جگر فشرد؛ اما هیچ کس از حال او و وضعیتش خبری نداشت و کسی نمیدانست که او در چه حالی است.
هوش مصنوعی: مدتی را با زحمت و درد در دل گذرانید، اما در نهایت عشقش کنترل زندگیاش را از دست داد و رهایی یافت.
هوش مصنوعی: عشق او به شدت شعلهور شد و دلی پر از غم و اندوه پیدا کردم.
هوش مصنوعی: خانه برای او تنگ شد و حالش مانند دشت وسیع است، که مثل جهنم و بهشت به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: پس از آنکه گذشت، اثر نی را در پای بام دید و نام او را نشنید.
هوش مصنوعی: پس یکی زنبیل مانند عباس دو دستی برداشت و به سرعت همانند تیری که از کمان پرتاب میشود، حرکت کرد.
هوش مصنوعی: به سوی خانهی آن دلکش رفت و گفت: دوستان، چیزی برای رضای خدا بیاورید.
هوش مصنوعی: ای مهمانان، هر چیزی از آن خداست، من هم گدای ناتوان شما هستم که بسیار حقیر و کوچک هستم.
هوش مصنوعی: او به اندازهی زیادی در کنار در آن خانه فریاد زد تا اینکه صاحبخانه توجهش به او جلب شد.
هوش مصنوعی: تلاش و کوشش کلید گشایش مشکلات است. هر که در را بکوبد و پافشاری کند، به نتیجه خواهد رسید.
هوش مصنوعی: هر کسی که با نیکی و محبت به سراغ کسی بیفتد، در نهایت او را با مهربانی و لطف پذیرا خواهند شد.
هوش مصنوعی: کسی که پایینتر از حد خودش است و همت ندارد، هیچچیز بدتر از او نیست، زیرا کسی که همت ندارد، از همه بیهمتتر و محرومتر است.
هوش مصنوعی: وقتی که تلاش و اراده در کسی تجلی پیدا کند، میتواند به مانند چراغ و شمعی، روشنایی و نور به زندگی و دنیای اطرافش ببخشد.
هوش مصنوعی: من بر این باورم که آن فرد فقیر و بیچاره به خاطر تلاش و کوشش پادشاه، دچار فقر و تهیدستی میشود.
هوش مصنوعی: اگر تلاش و کوشش کنی، میتوانی به اوج و قلهها برسی. خوشا به حال کسی که پرجنب و جوش و فعال باشد.
هوش مصنوعی: باید از آغاز مسیر را جستجو کرد و سپس با شتاب و سرعت آن را پیمود.
هوش مصنوعی: از بیحوصلگی و کسل بودن، آدم نمیتواند به چیزهای ارزشمند و زیبا دست یابد و به نوعی به پایینافتادگی دچار میشود.
هوش مصنوعی: ای دوست، از همت پایین و ناتوانی، ذلت و ضعف برای مردان به وجود میآید.
هوش مصنوعی: از کسالت و بدشانسی و ناکامی که به آن دچار شدهای، بدان که چه برکاتی میتواند از این دو وضعیت برای تو به وجود آید، ای عماد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.