گنجور

 
مولانا
مولانا » دیوان شمس » غزلیات »

غزل شمارهٔ ۸۱۰

باز شیری با شکر آمیختند

عاشقان با همدگر آمیختند

روز و شب را از میان برداشتند

آفتابی با قمر آمیختند

رنگ معشوقان و رنگ عاشقان

جمله همچون سیم و زر آمیختند

چون بهار سرمدی حق رسید

شاخ خشک و شاخ تر آمیختند

رافضی انگشت در دندان گرفت

هم علی و هم عمر آمیختند

بر یکی تختند این دم هر دو شاه

بلک خود در یک کمر آمیختند

هم شب قدر آشکارا شد چو عید

هم فرشته با بشر آمیختند

هم زبان همدگر آموختند

بی نفور این دو نفر آمیختند

نفس کل و هر چه زاد از نفس کل

همچو طفلان با پدر آمیختند

خیر و شر و خشک و تر زان هست شد

کز طبیعت خیر و شر آمیختند

من دهان بستم تو باقی را بدان

کاین نظر با آن نظر آمیختند

بهر نور شمس تبریزی تنم

شمع وارش با شرر آمیختند

 
 
 

با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
خلاصه

هوش مصنوعی: این متن به زیبایی تعامل و آمیختگی عشق و روابط انسانی را به تصویر می‌کشد. شاعر با استفاده از تمثیل‌هایی چون شیر و شکر، روز و شب، و معشوق و عاشق، نشان می‌دهد که همه چیز در جهان به نوعی با یکدیگر مرتبط است و در هم تنیده شده‌اند. همچنین به ارتباط بین شخصیت‌های تاریخی مانند علی و عمر و مفاهیم معنوی مانند فرشته و بشر اشاره می‌کند. در کل، این شعر به وحدت و هم‌زیستی عشق، نور، و خیر و شر می‌پردازد و بر اهمیت ارتباطات انسانی تأکید می‌کند.

برگردان به زبان ساده

# باز شیری با شکر آمیختند

عاشقان با همدگر آمیختند

هوش مصنوعی: شیری را با شکر ترکیب کردند، همچنان که عاشقان نیز با یکدیگر در هم آمیختند.

# روز و شب را از میان برداشتند

آفتابی با قمر آمیختند

هوش مصنوعی: روز و شب را کنار هم گذاشتند و نور خورشید را با نور ماه ترکیب کردند.

# رنگ معشوقان و رنگ عاشقان

جمله همچون سیم و زر آمیختند

هوش مصنوعی: رنگ و رخسار محبوبان و عاشقان، همچون نقره و طلا با هم در هم آمیخته است.

# چون بهار سرمدی حق رسید

شاخ خشک و شاخ تر آمیختند

هوش مصنوعی: وقتی بهار ابدی حقیقت فرارسید، شاخه‌های خشک و تر با هم در هم آمیختند.

# رافضی انگشت در دندان گرفت

هم علی و هم عمر آمیختند

هوش مصنوعی: شخصی از گروه رافضی برای نشان دادن اینکه علی و عمر با هم ترکیب شده‌اند به دندان خود اشاره کرد.

# بر یکی تختند این دم هر دو شاه

بلک خود در یک کمر آمیختند

هوش مصنوعی: در این لحظه هر دو پادشاه بر یک تخت نشسته‌اند، اما در واقع آن‌ها در یک کمر به هم پیوسته‌اند و از هم جدا نیستند.

# هم شب قدر آشکارا شد چو عید

هم فرشته با بشر آمیختند

هوش مصنوعی: شب قدر به‌روشنی نمایان شد و مانند عید به نظر می‌رسد؛ در این شب، فرشتگان با انسان‌ها ارتباط برقرار کردند.

# هم زبان همدگر آموختند

بی نفور این دو نفر آمیختند

هوش مصنوعی: این دو نفر که به هیچ وجه از هم بیزار نیستند، به خوبی با یکدیگر هماهنگ و همزبان شده‌اند.

# نفس کل و هر چه زاد از نفس کل

همچو طفلان با پدر آمیختند

هوش مصنوعی: تمام موجودات و هر آنچه از وجود کل پدید آمده‌اند، مانند کودکانی هستند که با پدر خود در هم آمیخته‌اند.

# خیر و شر و خشک و تر زان هست شد

کز طبیعت خیر و شر آمیختند

هوش مصنوعی: خیر و شر، خوب و بد، و همه چیزهایی که موجودات دارند، به خاطر این است که در طبیعت، خوب و بد با هم آمیخته شده‌اند.

# من دهان بستم تو باقی را بدان

کاین نظر با آن نظر آمیختند

هوش مصنوعی: من سکوت کردم و تو ادامه‌ی داستان را بفهم، زیرا این نگاه من با آن نگاه تو ترکیب شده است.

# بهر نور شمس تبریزی تنم

شمع وارش با شرر آمیختند

هوش مصنوعی: به خاطر نور شمس تبریزی، بدنم به مانند شمعی شده که با شعله‌ها و زبانه‌های آتش در آمیخته است.

رونوشت متن رونوشت نشانی نمای مشابه کتابهای چاپی (فقط رایانه)
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
غزل شمارهٔ ۸۱۰ به خوانش عندلیب
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها

معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است

اطّلاعات
واژگان
تصاویر
خوانش‌ها
مشق شعر
ترانه‌ها
حاشیه‌ها

تا به حال ۲۰ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...

روفیا در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۵۳ نوشته:

درود
در میان جمعی از یاران دلپسند هر کس یادبودی شیرین از گذشته و کودکی بر زبان می راند.
دوستی میگفت در روزهای کودکی به روستای همسایه برای تماشای تعزیه رفته بود.
در میانه روز که نمایش تعزیه برای ساعتی استراحت و صرف ناهار متوقف شده بود مردم متفرق شدند. ولی کودک داستان ما به دلیل دوری خانه اش در زیر سایه درختی به استراحت و خوردن نان و پنیری مشغول بود که ناگهان موضوعی توجه او را به خود جلب کرد.
دید در پشت صحنه نمایش، بازیگران از جمله امام حسین و شمر و... بر سر ظرف آبگوشت به گفتگو و شوخی مشغولند و کودک بیچاره متحیر که چه نفرتی از بازیگر شمر در دل داشت حال آنکه آن پشت اینان دل می دهند و قلوه می ستانند!
طفلک با خود خیال میکرد چه ساده لوحانه بازی خورده است!!
راوی داستان به شیرینی شباهت این غزل مولانا با این خاطره دوران کودکی را یاد آور شد :
باز شیری با شکر آمیختند
عاشقان با همدگر آمیختند
روز و شب را از میان بر داشتند
آفتابی با قمر آمیختند
چون بهار سر مدی حق رسید
شاخ خشک و شاخ تر آمیختند
رافضی انگشت در دندان گرفت
هم علی و هم عمر آمیختند
گرچه ما خیال میکنیم در دنیا پلیدی و پاکی، سیاهی و سپیدی، زشتی و زیبایی به گونه ای آشتی ناپذیر رو در روی یکدیگر ایستاده اند،
ولی اگر نیک بنگریم همه با یکدگر در صلح و آشتی اند...
روز بهنگام جای خود را به شب می دهد و شب ثانیه ای بیش از آنچه باید نمی پاید...
نظامی می فرماید :
سایه سخنگو به لب آفتاب
زنده شده ریگ ز تسبیح آب
شما در لبه سایه چه می بینید؟
غیر از آفتاب؟
سایه و آفتاب گرچه تفاوت های ماهوی دارند ولی لب بر لب به بوس و کنار مشغولند!
به یاد دارم جایی خواندم که حتی رنگ های متضاد مانند سبز و سرخ، یا سپید و سیاه در یک ویژگی( طول موج؟ یا فرکانس؟) با هم هارمونی دارند،
چیزی مشابه این بر نت های موسیقی نیز حاکم است.
چنین هارمونی ای در میان همه پدیده های متضاد وجود دارد،
مثلا گرچه بلند و کوتاه متضادند ولی یک شباهت بنیادی دارند و آن اینست که هر دو طول دارند!
گرچه سپید و سیاه ضد یکدیگرند ولی پیش از این ضدیت هر دو از یک جنس اند و هر دو رنگ اند و هر دو به نور حساسند!
تنها آن کودک بیچاره بود که تقابل ذاتی آن بازیگر ها را جدی انگاشته بود!

reply flag link

 
(نگین)در ابتدای راه در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۳ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۹ پاسخ داده:

فرمایشات شما من را به یاد نظریه ی وحدت اضداد هراکلیتوسِ فیلسوف انداخت

reply flag link

 
سمانه ، م در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۳۸ نوشته:

دنیا به همین تضاد و همین هارمونی زنده و در گردش است
جمع اضداد است این عالم ، ولی
بشنو آهنگ اش اگر صاحب دلی
شعر از ” نیا “

reply flag link

 
تضمینی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۱۱ نوشته:

«اگر نیک بنگریم همه با یکدگر در صلح و آشتی اند…»!!!!!!!
لطفا کسی معنای این عبارت بالا را برای بنده شرح دهد.
به نظر من که نظری احساسی و انشاگونه و کاملا غلط است. ولی اگر توضیح مقبولی داده شود قطعا خواهم پذیرفت.
با تشکر

reply flag link

 
حسین در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۵۹ نوشته:

بعضی مطالب هست که اهلش میفهمند
شما احساسی و انشاگونه و کاملا غلط حساب کن

reply flag link

 
سید در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۱۷ نوشته:

جان مطلب همان است که : بانو روفیا نوشتند:
تنها آن کودک بیچاره بود که تقابل ذاتی آن بازیگر ها را جدی انگاشته بود!
و بسیار زیبا ست که :
اگر نیک بنگریم همه با یکدگر در صلح و آشتی اند
و بانویی نوشتند :
دنیا به همین تضاد و همین هارمونی زنده و در گردش است
جمع اضداد است این عالم ، ولی
بشنو آهنگ اش اگر صاحب دلی
آفرین بر شمایان

reply flag link

 
تضمینی در ‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۳۵ نوشته:

حسین جان یا سید جان یا حتی سمانه جان که شاید همه تان یکی باشید.
ممنون از راهگشایی شما. با نظر شما فهمیدم که چه مقدار منطقی و حساب شده سخن می گویید.
راحت است انسان بر اثر دانش اندکش حرف های بی مبنا بگوید و بعد خودش یا همفکرانش با این توجیه که اهل فن آن سخنان بی مبنا را می فهمند، از جواب دادن طفره ببرد.
مهم نیست. تا بوده چنین بوده...
گیرم که مارچوبه کند تن به شکل مار
کو زهر بهر دشمن و کو مهره بهر دوست؟
شاد باشید دوست دانای من.

reply flag link

 
روفیا در ‫۸ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۵۷ نوشته:

صلحست میان کفر و اسلام
با ما تو هنوز در نبردی؟!
سعدی

reply flag link

 
... در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۳۲ نوشته:

تضاد و مفاهیم پارادوکسیکال از مهمترین ویژگی های عرفان شرق و همچنین تصوف در ایران هستن. دقیقاً آفرینش های هنری و ادبی بی بدیلی بر پایه همین پارادوکس ها در آثار بزرگان ادبیات عرفانی می بینید:
بر دوزخ هم کفر و هم ایمان تو راست / بر دو لب هم درد و هم درمان تو راست (غزلیات سنایی)
ای سنایی کفر و دین در عاشقی یکسان شمر / جان ده اندر عشق و آنگه جان ستان را جان شمر
کفر و ایمان گر به صورت پیش تو حاضر شوند / دستگاه کفر بیش از مایهٔ ایمان شمر (غزلیات سنایی)
در قلندریات عطار که به وفور از این نمونه ها پیدا میشه:
ذره‌ای اندوه تو از هر دو عالم خوشتر است / هر که گوید نیست دانی کیست آن کس کافر است
کافری شادی است و آن شادی نه از اندوه تو/ نی که کار او ز اندوه و ز شادی برتر است (غزلیات عطار)
عشق بالای کفر و دین دیدم / بی نشان از شک و یقین دیدم
کفر و دین و شک و یقین گر هست / همه با عقل همنشین دیدم (غزلیات عطار)
و در آثار سایر ادبا مثل عراقی، مولوی، هجویری، نجم الدین رازی و ... که بی دردی رو درد می دونن و هوشیاری رو غفلت، ایمان رو کفر می دونن و جنون رو اوج عقلانیت.
دقیقاً به عنوان قرینه ای برای این مفهوم در آموزه های مکاتب شرقی، یین و یانگ مطرح میشه که نمادی از همین متضادهای درگیر با هم هست. البته که این مفهوم به عنوان شناخته شده ترین نماد و سمبل برای تضاد در هستی مطرح میشه و غیر از اون هم مفاهیم پارادوکسیکال به ویژه در عقاید عرفانی شبه قاره هند به وفور وجود داره. نکته جالب اینه که هر چیزی در تکامل خودش به ضدش تبدیل میشه و این خیلی جای بسط و تشریح داره.
در عرفان اسلامی هم خبر معروف «تعرف الاشیاء باضدادها» رو داریم که راه شناخت اشیا رو از ضد اونها می دونه و اتفاقاً از همین طریق ناتوانی فلسفه رو در شناخت خدا توجیه می کنه، چون معتقدن هر چیزی در عالم ضد داره جز خدا، پس چون خدا ضدی نداره قابل شناخت از این طریق نیست و در نتیجه تنها راه درک رو شهود می دونن.
این بیت به خوبی به تضادها در طبیعت هستی اشاره می کنه:
خیر و شر و خشک و تر زان هست شد / کز طبیعت خیر و شر آمیختند
و اما نکته آخر اینکه مفهومی که به عنوان یک محوریت برای ارتباط و تعادل این اضداد عنوان میشه، وحدت وجود هست که در سایه اون تمام این اضداد جلوه های متفاوتی از یک حقیقت واحد به شمار میرن.
بحث در این مورد بسیار مفصل هست.
با احترام.

reply flag link

 
ایوب در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۱۷ نوشته:

صرف نظر از مفهوم کلی شعر ، در بیت یکی مانده به آخر مولانا می فرماید " من دهان بستم تو باقی را بدان " و در تعداد زیادی از شعر های مولانا که خوانده ام ، مولانا در انتهای شعر به " دهان بستن " دعوت میکند ؛ چون میداند که زبان بسیار ناتوان است ." این زبان بربند و خامش چون صدف ، کاین زبانت خصم جان است ای پسر" . گاهی ما نماییم که از مولانا یاد بگیریم و به سمت کامل شدن حرکت کنیم . تنها میاییم که شعرهای مولانا و حافظ و سعدی و دیگر شاعران بزرگ را حفظ کنیم تا در موقعیت مناسب نشان بدهیم چقدر باسوادیم ؛ یا از شعر مولانا و دیگر شاعران در جهت تخریب شخص دیگری استفاده کنیم ؛ یا در جهت دفاع از منافعمان از این شاعران و حتی قرآن آیه بیاوریم . من نظرات روفیا را زیر چند گنجور خوانده ام و سخنان او بیشتر به رنگ حقیقت هستند . امیدوارم روحش هم به زیبایی نظراتش باشد .خواستم اگر این حاشیه را میبیند ، به او بگویم که : "ممنون"
" در حقیقت کفر و دین و کیش نیست
عاشقان را جستجو از خویش نیست"

reply flag link

 
شمس شیرازی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۱ نوشته:

روفیا،
می گفت؛ شیر تعزیه روستای ( ه) بی که رخت شیری از تن بدر کند، بر دوچر خه به بازی نقش در روستای(چ) می رفت.
تنی چند از فرنگان که در آن روزگار شمارشان کم شمار نبود، شگفت زده ، هراسان به پاسگاه ده رفتند و با اشاره به شیر پرچم و دوچرخه سرکار استوار داستان را در میان نهادند
استوار خندید و با همان زبان به آنان فهماند ؛
" شیر گاه از علم تک میشود ، بر دو چرخه می نشیند تا به یاری حسین بشتابد"
بیچاره ندانست که شیرش سفری بود.
و العهده علی الراوی

reply flag link

 
بی سواد در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۴۰ نوشته:

بیچاره ندانست که شیرش سفری بود!
زیباست ، بسیار زیباست و بسیار گویاست.
فاعتبرو.....

reply flag link

 
روفیا در ‫۷ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۱۵ نوشته:

,All discord ; harmony not understood
... all partial Evil ; universal good
Alexander pope
شاعر انگلیسی قرن هجدهم
مترجم آثار هومر

reply flag link

 
روفیا در ‫۶ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۲۷ بهمن ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۳ نوشته:

همه تا حدود زیادی باور داریم که بی نظمی های ظاهری در خدمت برقراری نظم بزرگتری هستند.
کالبد یک موجود زنده که از فعالیت های منظم باز می ایستد، توسط باکتری ها و قارچ ها تجزیه می شود و به عناصر سازنده این جهان مبدل می شود تا دوباره به شکل دیگری جان بگیرد.
به تازگی در بخشی از فیلم مستند جهشی در علم با اجرای مورگان فریمن چیزی شبیه این مطلب در سطح بالاتری مطرح شد. موضوع برنامه این بود که آیا می توان مرگ را فریب داد. گذشته از این که به نظر می رسید فریب دادن مرگ و غلبه بر فرآیند پیر شدن چندان غیر واقعی و دور از دسترس نباشد، مشکلی دیگر با فریب دادن مرگ پیش می آمد!
مرگ نسل های متعدد و ارگانیسم های فراوان در خدمت پدیده تکامل بودند. اگر مرگ روی نمی داد در فرآیند تکامل در طی دوران ها خلل ایجاد می شد.به ظاهر اهریمنی که در نهایت ارگانیسم کلی حیات را متکامل تر می کند.
All partial evil, universal good

reply flag link

 
آریا در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۳۴ نوشته:

این دانش های فراترراز اطلاعات روفیا بانو که غنی و پراکنده است و در تمامشان یک وحدتی مشهودست ، توجه مرا جلب کرده ، و همچنین تحسین ایشان ، باشد که روزی با ایشان هم کلام شوم و هم اندیشی کنیم،

reply flag link

 
توفیق در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۳۵ نوشته:

وقتی در سایت گنجور و به دنبال اشعار مولانا می ایم.امید دارم که خانم روفیا مطلبی نوشته باشند .بانویی که بر پله عشق، دل و جان میبرند.

reply flag link

 
زیبا روز در ‫۴ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۴ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۵۷ نوشته:

موسی و فرعون معنی را رهی
ظاهر آن ره دارد واین بی رهی
صحبت های خانم روفیا به جای خود درست است ولی منظور مولانا در این غزل چیز دیگری ست
می فرماید عاشقان با یکدگر آمیختند ...تضاد در جهان وجود دارد وو هیچ با هم آشتی ندارند ،مگر این که جهان غیب حاکم شود . و دیگر تو باقی را بدان

reply flag link

 
همایون در ‫۴ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۴۲ نوشته:

این شاید کلیدی ترین غزل عرفان جلال دین است
بنیاد فرهنگی جلال دین بر دوستی خاصی استوار است که میان دونفر پدیدار میگردد که بسیار ویژه و کمیاب است
این دوستی در اینجا توصیف میشود که با همه ارتباطات سنتی و معمولی و طبیعی متفاوت است
نخستین ویژگی این دوستی شیرینی و مغزی بودن آن است که از شکار معنی های نو و نو شدن معنی ها و بهاری شدن دنیای معنی پیش می آید
دومین ویژگی آن نیستی جلال دین و تبدیل شدن به انسانی ترکیبی است که همیشه یک انسان دیگر را هم در خود دارد بطوریکه پس از شمس هم مانند شمعی می ماند که نور شمس از درون او بر می آید و جسم نقشی ندارد و صلاح دین و حسام دین و هر دوست مناسب دیگری میتواند جای او را بگیرد
سومین ویژگی آنست که در این یگانگی و آمیختگی یکی مراد نیست و یکی مرید، یکی آفتاب نیست و یکی ماه، یکی عاشق نیست و یکی معشوق، این ویژگی است که عرفان جلال دین را از عرفان سنتی و کلاسیک جدا می سازد و عرفان و رازورزی نوینی را پدید می آورد که به دینامیک و پویایی کل از طریق جزء می انجامد و آمیختگی و وحدت و یگانگی کل و جزء را وارد زندگی میکند

reply flag link

 
برگ بی برگی در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۰۵ نوشته:

دردهایت راستای یکی بودن کل هستی در دفتر اول میفرماید :
گر تو صد سیب و صد آبی بشمری
صد نماند یک شود چون بفشری
در معانی قسمت و اعداد نیست
در معانی تجزیه و افراد نیست
و در ادامه به پیدایش هستی مطلق پرداخته و منشاء جهان را نور واحد میداند
منبسط بودیم یک جوهر همه
بی‌سر و بی پا بدیم آن سر همه
یک گهر بودیم همچون آفتاب
بی گره بودیم و صافی همچو آب
چون بصورت آمد آن نور سره
شد عدد چون سایه‌های کنگره
گنگره ویران کنید از منجنیق
تا رود فرق از میان این فریق
و کار انسان را ویران کرده این کنگره ها میداند که تنها قدرت عشق و مهربانی میتوان همه باشندگان عالم را از جنس خدا و زندگی دانسته و این اختلاف نظرها و سپید و سیاه دیدن ها را از میان بردارد و تنها با این جهان بینی جنگ بین انسان با انسان و انسان با طبیعت و انسان با حیوانات پایان خواهد پذیرفت . زیرا فقط انسان است که میتواند از جمادی و حیوان و نباتات چیزهایی را بخواهد که گمان میکند خوشبختش میکنند ، هیچکدام از سایر باشندگان عالم چنین تقاضایی از یکدیگر ندارند . انسان حتی با باور سایر انسانها نیز کار داشته و میخواهد که او نیز مثل او بیندیشد . تنها اگر انسان کنگره های جدایی را ویران کند علی و عمر نیز یکدیگر را در آغوش خواهند گرفت یعنی بین رای و نظرها دیگر اختلافی باقی نخواهد ماند .

reply flag link

 
برگ بی برگی در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۱۶ نوشته:

با پوزش شروع مطلب اصلاح میشود ؛
در راستای یکی شدن ....
بنظر میرسد لپ کلام را مولانا در این بیت خلاصه نموده است .
من دهان بستم تو باقی را بدان
کاین نظر با آن نظر آمیختند
و چه زیبا ست جهانی که همه رای و نظرها درآن یکی شده و همه انسانها با دید خدا به جهان نگریسته و مانند او بی نیاز از سایرین و همه باشندگان جهان می شدند.

reply flag link

 
ناهید در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۴۰ نوشته:

به نظر می رسد این شعر مولوی کاملا مخالف قرآن است. چون دو جبهه شیطان و خدا قابل جمع نیستند.نظرات حاشیه شعر هم توضیح گره گشایی نبود و بیشتر بر فیلم و تعزیه و خیال، تاکید داشت. نه حقیقت. اگر واقعا قرآن، حزب شیطان و فرعون و کفار را جدی می گیرد حرف مولوی یا تاویلی دارد در دسترس مثنوی پژوهان حقیقی، یا مخالف قرآن است چنانکه نوشتم.

reply flag link

 
محمدحسین مسعودی گاوگانی در ‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۳۴ پاسخ داده:

چون بهار سرمدی حق رسید

یعنی وقتی بهار حق برسد ، شاخ خشک و شاخ تر می آمیزد
برای چند بیت بعدی نیز باید این مصرع را تکرار کرد

یعنی وقتی بهار سرمدی حق می رسد ، رافضی انگشت در دندان می گیرد که هم علی و هم عمر می آمیزند
وقتی بهار سرمدی حق می رسد معلوم می شود که این هر دو شاه بر یک تخت بودند و اصلا در یک کمر و بر یک مسیر هستند
چنانچه شب قدر معلوم می شود که مثل عید ، بشر و فرشته با هم می آمیزند و با زبان همدیگر و بدون نفور و بی هیچ نفرت ، این دو با هم هستند. چنانچه نفس کل و هرچه از او زاده شده مثل طفلی با پدر مرتبط هستند.

نکته ای بس زیبا در بیت بعدی است:
خیر و شر در مقایسه با هم خیر یا شر هستند. تر و خشک در مقایسه با هم معنی می شوند. یعنی خیر و شر از این جهت موجود می شود که با هم قیاس شوند و با هم سنجیده شوند. یعنی بوجود نمی آید مگر اینکه که با هم باشند و با هم درآمیزند و در کنار هم باشند. یکی باشد و دیگری نباشد ، مفهومی ، نخواهد بود.

reply flag link

 

برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.