آخر بشنید آن مه آه سحر ما را
تا حشر دگر آمد امشب حشر ما را
چون چرخ زند آن مه در سینه من گویم
ای دور قمر بنگر دور قمر ما را
کو رستم دستان تا دستان بنماییمش
کو یوسف تا بیند خوبی و فر ما را
تو لقمه شیرین شو در خدمت قند او
لقمه نتوان کردن کان شکر ما را
ما را کرمش خواهد تا در بر خود گیرد
زین روی دوا سازد هر لحظه گر ما را
چون بینمکی نتوان خوردن جگر بریان
میزن به نمک هر دم بریان جگر ما را
بی پای طواف آریم بیسر به سجود آییم
چون بیسر و پا کرد او این پا و سر ما را
بی پای طواف آریم گرد در آن شاهی
کو مست الست آمد بشکست در ما را
چون زر شد رنگ ما از سینه سیمینش
صد گنج فدا بادا این سیم و زر ما را
در رنگ کجا آید در نقش کجا گنجد
نوری که ملک سازد جسم بشر ما را
تشبیه ندارد او وز لطف روا دارد
زیرا که همیداند ضعف نظر ما را
فرمود که نور من ماننده مصباح است
مشکات و زجاجه گفت سینه و بصر ما را
خامش کن تا هر کس در گوش نیارد این
خود کیست که دریابد او خیر و شر ما را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر اشاره به مفهوم عشق و ارتباط عمیق با معشوق دارد. شاعر در آن از شوق و آرزو برای دیدن معشوق خود صحبت میکند و به زیباییهای او و تأثیر او بر زندگی اشاره میکند. او از حسرت دیدار یاران نامی چون رستم و یوسف میگوید و به شیرینی محبت و نیازی که به آن دارد، تأکید میکند. همچنین به بیپایی و بیسری اشاره دارد که در عشق وجود دارد و به نوعی از تنهایی و فراق صحبت میکند. شاعر نهایتاً به نور و خیردرونی میپردازد و میگوید که درک حقیقی و معانی عمیق عشق و زندگی بر عهده خود فرد است.
هوش مصنوعی: در نهایت، آن معشوق زیبای ما شنید که در دل سحرگاهwhat داریم. امشب، حال و هوای ما به گونهای است که گویی روز قیامت ما فرارسیده است.
هوش مصنوعی: وقتی که آن ماه زیبا در دل من میچرخد، به دور و اطراف قمر ما توجه کن.
هوش مصنوعی: سخت در جستجوی رستمی هستیم تا به او قدرت و توانایی خود را نشان دهیم و دنبال یوسفی هستیم تا زیبایی و شکوه خود را به او نشان دهیم.
هوش مصنوعی: تو باید آنقدر خوشایند و شیرین باشی که در خدمت کسی قرار بگیری که شیرینیاش بیشتر از توست، زیرا تنها در این صورت میتوانی با او همراه شوی و خود را در کنار او بیابی.
هوش مصنوعی: خداوند با مهربانیاش ما را در آغوش خود خواهد گرفت و به همین دلیل هر لحظه برای ما دارو و درمانی فراهم میآورد.
هوش مصنوعی: وقتی که جگر کبابی بدون نمک قابل خوردن نیست، پس هر لحظه باید به جگر کبابی ما نمک بزنند تا قابل خوردن شود.
هوش مصنوعی: ما بدون پا دور کعبه طواف میکنیم و بیسر به سجده میرویم، چرا که او به گونهای ما را سر و پا کرده که خود را به این حال درمیآوریم.
هوش مصنوعی: ما بدون پای، دور آن پادشاه میچرخیم که در مستی «هستی» بر ما وارد شد و در دلهای ما شکاف ایجاد کرد.
هوش مصنوعی: رنگ ما به دلیل وجود او به زیبایی طلا شده است و از عمق وجودش، گنجهای بینظیری به دست میآوریم. امیدواریم که این ارزش و زیبایی همیشگی بماند.
هوش مصنوعی: در کجا میتوان رنگ را دید و چگونه ممکن است نوری که میتواند انسان را بسازد، در یک تصویر جا بگیرد؟
هوش مصنوعی: او هیچگونه تشبیهی ندارد و از روی لطف به ما توجه میکند، زیرا که به خوبی میداند ما چه ضعفهایی در دیدگاه و نظر داریم.
هوش مصنوعی: او فرمود که نور من مانند چراغی است که در شیشهای درخشان قرار دارد. این نور به قلب و چشمهای ما تابیده میشود.
هوش مصنوعی: سکوت کن تا کسی نشنود، این شخص کیست که بتواند خوبی و بدی ما را تشخیص دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
انجم بگریبان ریخت این دیدهٔ تر ما را
بیرون ز سپهر انداخت این ذوق نظر ما را
هر چند زمین سائیم برتر ز ثریانیم
دانی که نمی زیبد عمری چو شرر ما را
شام و سحر عالم از گردش ما خیزد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.