این چنین پابند جان میدان کیست
ما شدیم از دست این دستان کیست
می‌دود چون گوی زرین آفتاب
ای عجب اندر خم چوگان کیست
آفتابا راه زن راهت نزد
چون زند داند که این ره آن کیست
سیب را بو کرد موسی جان بداد
بازجو آن بو ز سیبستان کیست
چشم یعقوبی از این بو باز شد
ای خدا این بوی از کنعان کیست
خاک بودیم این چنین موزون شدیم
خاک ما زر گشت در میزان کیست
بر زر ما هر زمان مهر نوست
تا بداند زر که او از کان کیست
جمله حیرانند و سرگردان عشق
ای عجب این عشق سرگردان کیست
جمله مهمانند در عالم ولیک
کم کسی داند که او مهمان کیست
نرگس چشم بتان ره می‌زند
آب این نرگس ز نرگسدان کیست
جسم‌ها شب خالی از ما روز پر
ما و من چون گربه در انبان کیست
هر کسی دستک زنان کای جان من
و آنک دستک زن کند او جان کیست
شمس تبریزی که نور اولیاست
با چنان عز و شرف سلطان کیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم جان و عشق و جستجوی حقیقت می‌پردازد. شاعر ضمن ادای احترام به نقش آفتاب و زیباییش، سوالاتی را مطرح میکند درباره اینکه این حقایق و زیبایی‌ها از کجا آمده‌اند و چه کسی پشت این ارتباطات وجود دارد. او اشاره میکند به تغییرات انسان از خاک به زر و اهمیت شناخت این تغییرات. همچنین به جستجوی معنای عشق و آنچه که در زندگی انسانها مهمان است، اشاره میکند. در نهایت، او شمس تبریزی را به عنوان نور اولیا معرفی میکند و از جایگاه و عظمت او سخن می‌گوید. شعر نشان دهنده تعجب و حیرت شاعر از این مفاهیم عمیق است.
هوش مصنوعی: ما گرفتار جان خود شده‌ایم و نمی‌دانیم که این وضعیت از دست کیست و چه کسی باعث این حال و روز ما شده است.
هوش مصنوعی: خود را مثل توپ طلایی آفتاب در حال حرکت تصور کن. چه شگفت‌انگیز است که در این بازی چوگان، چه کسی حضور دارد؟
هوش مصنوعی: ای آفتاب، به یاد داشته باش که از کجا آمده‌ای و به کدام سمت می‌روی. تو به خوبی می‌دانی که در این مسیر چه کسی در انتظار توست و چه کسی می‌تواند تو را به سرمنزل مقصود برساند.
هوش مصنوعی: موسی جان، با بو کردن سیب جانش را از دست داد، حالا این بو از سیبستان متعلق به کیست؟
هوش مصنوعی: چشم یعقوب به دلیل بوی خوشی که به مشامش رسید، باز شد و پر از شوق و انتظار شد. خدایا، این عطر و بویی که حس می‌کنم، متعلق به کجاست؟
هوش مصنوعی: ما در آغاز خاک و بی‌ارزش بودیم، اما به تدریج به وضعیتی موزون و زیبا رسیدیم. خاک ما به طلا تبدیل شده است، حالا می‌خواهیم بدانیم که چه کسی این تغییر شگفت‌انگیز را به وجود آورده است.
هوش مصنوعی: در هر زمان بر روی طلا علامتی تازه می‌زنند تا طلا بداند که از کجا آمده و چه ارزشی دارد.
هوش مصنوعی: همه در حیرت و گمراهی از عشق هستند، و جالب اینجاست که هیچ‌کس نمی‌داند این عشق آشفته و سرگردان چه کسی است.
هوش مصنوعی: همه افراد در این دنیا مانند مهمان هستند، اما تعداد کمی می‌دانند که حقیقتاً مهمان چه کسی است و چه جایگاهی دارد.
هوش مصنوعی: چشمان زیبا و فریبنده زیبایان، مانند نرگس، همواره جلب توجه میکند. اما آب و لطافت این نرگس، به کسی تعلق دارد که به پرورش آن پرداخته است.
هوش مصنوعی: بدن‌ها در شب خالی از حضور ما هستند و در روز پر از ما. و من مانند گربه‌ای در داخل کیسه، چه کسی هستم؟
هوش مصنوعی: هر کسی که به من می‌گوید "ای جان من"، و آن کس هم که به این ندا پاسخ می‌دهد، حقیقتاً جان او چه کسی است؟
هوش مصنوعی: شمس تبریزی، نور و روشنیِ دوستی و حقیقت است، و با این حال، مقام و عظمت او با هیچ سلطان و فرمانروایی قابل مقایسه نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تا بدانی این ولایت زان کیست
این ثنا از قول حق در شان کیست
این چنین پابند جان میدان کیست
ما شدیم از دست این دستان کیست
عشق گردان کرد ساغرهای خاص
عشق می‌داند که او گردان کیست
جان حیاتی داد کوه و دشت را
[...]
نه فلک داند ملک حیران کیست
نه ملک داند فلک ایوان کیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.