|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این غزل، شاعر با نغمهایی عاشقانه و رازگون به ساقی خطاب میکند. او از حالت محبت و اشتیاقش به معشوق میگوید و در عین حال، از ترس و ناامیدیاش نیز سخن میگوید. شاعر به دنبال درک عمیقتری از عشق و معشوق است و نشان میدهد که عشق او را به سمت نور و روشنایی میبرد. همزمان، او در مواجهه با کنشها و احساسات گاه متناقض خود، از سکوت و بیعملی در عشق مینالد و به نوعی به چالشهای درونیاش اشاره میکند.
هوش مصنوعی: ای ساقی، انصاف بده! من از اینجا رفتهام، تو از کجا آمدهای؟
هوش مصنوعی: اگر بنده بگویم که چه چیزی درست نیست، میترسم که بگویم تو خدا هستی.
هوش مصنوعی: تو که سکوت میکنی و حرف نمیزنی، پس چگونه میتوانم راهی برای بیان احساساتم پیدا کنم؟
هوش مصنوعی: اگر مرا فشاری مثل انگور، به خاطر عشقات نیست، بلکه تنها یک دردسر برای تو هستم.
هوش مصنوعی: اگر از تو چشم بپوشم، در واقع کافر هستم؛ زیرا تو روشنی و نور را به زندگیام میآوری.
هوش مصنوعی: اگر بگویم تو به ما نگاه نکن، باید با دقت به گفتههایم توجه کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای غره شده به پادشائی
بهتر بنگر که خود کجائی
آن کس که به بند بسته باشد
هرگز که دهدش پادشائی؟
تو سوی خرد ز بندگانی
[...]
ای جان و جهان من کجایی
آخر بر من چرا نیایی
ای قبلهٔ حسن و گنج خوبی
تا کی بود از تو بیوفایی
خورشید نهان شود ز گردون
[...]
با خاک در تو آشنایی
خوشتر ز هزار پادشایی
دیده رخ راز مه ببیند
بر عارض تو ز روشنایی
از نکتهٔ طوطی لب تو
[...]
سررشتهٔ قدرت خدایی
بر کس نکند گرهگشایی
ای مونس جان من کجائی
از دیده من چرا جدائی
چون دل دهدت که هر زمانی
صد باره به نزد من نیائی
در دل شغب و دغا چه داری
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.