رو رو که از این جهان گذشتی
وز محنت و امتحان گذشتی
ای نقش شدی به سوی نقاش
وی جان سوی جان جان گذشتی
بر خور هله از درخت ایمان
کز منزل بیامان گذشتی
در آب حیات رو چو ماهی
کز غربت خاکدان گذشتی
از برج به برج رو چو خورشید
کز انجم آسمان گذشتی
زان کان که بیامدی شدی باز
زین خانه و زین دکان گذشتی
بنما ز کدام راه رفتی
الحق ز ره نهان گذشتی
بر بام جهان طواف کردی
چون آب ز ناودان گذشتی
خاموش کنون که در خموشی
از جمله خامشان گذشتی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مسافرت روح از این جهان و گذر او از درد و رنج اشاره دارد. شاعر از عبور روح از مرحلههای مختلف زندگی و رسیدن به حقیقت و کمال سخن میگوید. او به تصویرسازیهایی همچون حرکت به سوی نقاش (خالق)، نوشیدن از آب حیات، و پرواز مانند خورشید اشاره میکند. در نهایت، به سکوت و آرامش روح در این سفر اشاره میکند، که از همه چیز عبور کرده و به حقیقت و آرامش دست یافته است.
هوش مصنوعی: به جلو برو و از این دنیا عبور کن، و از دردها و آزمونها عبور کن.
هوش مصنوعی: تو به زیبایی و هنری تبدیل شدی که خود هنرمند برای تو تصویرگر است و تو به سوی او میروی و جانت را به جان او تقدیم میکنی.
هوش مصنوعی: به سراغ میوههای درخت ایمان برو، چرا که از مکانی ناآرام و ناامن عبور کردهای.
هوش مصنوعی: در آب حیات مثل ماهی شنا کن که از غم و دوری دنیای خاکی گذشتهای.
هوش مصنوعی: از یک نقطه به نقطهای دیگر مانند خورشید حرکت کن، همانطور که از ستارهها در آسمان عبور میکنی.
هوش مصنوعی: از آنجایی که تو به اینجا آمدی، دوباره از این خانه و این مغازه عبور کردی.
هوش مصنوعی: به من نشان بده که از کدام مسیر آمدی، زیرا به طور واقعی از راهی پنهان عبور کردی.
هوش مصنوعی: تو مانند آبی که از ناودان پایین میریزد، بر فراز جهان چرخیدی و گردش کردی.
هوش مصنوعی: الان که در سکوت و آرامش به سر میبری، از کنار همهی کسانی که ساکت و خاموش هستند، عبور کردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.