ای ساقی باده معانی
درده تو شراب ارغوانی
زان باده پیر تلخ پاسخ
بفزای حلاوت جوانی
در بزم سرای شاه جانان
نظاره شاهدان جانی
جان‌ها بینی چو روز روشن
از لذت عشرت شبانی
بینی که جهان به حیرت آید
در حلقه خلق آن جهانی
مه را ز فلک فروفرستد
در مجلسشان به ارمغانی
و آن زهره نوای خوش برآورد
کو مطرب کیست آسمانی
این‌ها به همند و ما به خلوت
با دلبر خوب پرمعانی
رخ بر رخ ما نهاد آن شه
و آن باقی را تو خود بدانی
آن شاه کیست شمس تبریز
آن خسرو ملک بی‌نشانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی دعوت می‌کند تا شراب معانی را برای او بیاورد. او به تلخی عمر باستانی اشاره می‌کند و خواهان لذت و شیرینی جوانی است. در جمعی که به دور شاه جانان برگزار شده، زیبایی‌ها و لذت‌های عشق را توصیف می‌کند. شاعر به تماشای زیبایی‌ها و شگفتی‌های دنیا در این محفل اشاره دارد و نقش ماه و ستاره‌ها را در این بزم وصف می‌کند. او از شاهی بزرگ و بی‌نظیر به نام شمس تبریز یاد می‌کند که در قلب این شادی‌ها حاضر است. در نهایت، شاعر به خلوت خود با معشوق و زیبایی او اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای ساقی، لطفا باده‌ای از معانی و مفاهیم عمیق به من بده، همان‌طور که شرابی با رنگ ارغوانی زیبا می‌باشد.
هوش مصنوعی: از آن مشروب تلخ کهن، نشانی از شیرینی جوانی را بیشتر کن.
هوش مصنوعی: در مجالس و محافل پادشاه عشق، نظاره‌گر زیبایی‌ها و دلربایی‌های معشوقین هستیم.
هوش مصنوعی: جان‌ها مانند روز روشن از لذت شب‌های خوش گذرانی پر می‌شود.
هوش مصنوعی: می‌بینی که چگونه خلق و خوی انسان‌ها باعث شگفتی و حیرت جهان می‌شود و این حیرت به خاطر وجود آن جهانی بزرگتر است.
هوش مصنوعی: ماه را از آسمان می‌فرستد تا در محفلشان به عنوان هدیه‌ای حضور داشته باشد.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که زهره، که به عنوان یک سیاره زیبا و دلنواز شناخته می‌شود، صدای خوشی را تولید می‌کند و از این طریق به آواز خوانی دعوت می‌کند. در واقع، این تصویر به ما می‌گوید که این صدا مانند نغمه‌ای آسمانی است و به ما حس شادی و زیبایی منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: این‌ها در کنار هم هستند و ما در تنهایی با معشوق زیبا و با مفهوم.
هوش مصنوعی: آن پادشاه زیبایی را روی ما گذاشت و بقیه چیزها را خودت می‌دانی.
هوش مصنوعی: این جمله به دنبال معرفی شخصیتی است که به عنوان یک فرمانروای بزرگ و بی‌نظیر شناخته می‌شود. او به قدری برجسته و ممتاز است که نام و نشانی از او وجود ندارد، و به نوعی نماد توجه و درخشندگی در میان دیگران است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن جنگی مرد شایگانی
معروف شده به پاسبانی
در گردنش از عقیق تعویذ
بر سرش کلاه ارغوانی
بر روی نکوش چشم رنگین
[...]
ای چشم و چراغ آن جهانی
وی شاهد و شمع آسمانی
خط نو نبشته گرد عارض
منشور جمال جاودانی
بی دیده ز لطف تو بخواند
[...]
عشقست نشان بی نشانی
از خود چو برون شوی بدانی
ای غایت عیش این جهانی
ای اصل نشاط و شادمانی
گر روح بود لطیف روحی
ور جان باشد عزیز جانی
گفتی که چگونه‌ای تو بی‌ما
[...]
تا بشنیدم که ناتوانی
دلتنگ شدم چنانکه دانی
گفتم شخصی بدان لطیفی
افسوس بود به ناتوانی
افتاد ز هاتفی به گوشم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.