نازنینی را رها کن با شهان نازنین
ناز گازر برنتابد آفتاب راستین
سایه خویشی فنا شو در شعاع آفتاب
چند بینی سایه خود نور او را هم ببین
درفکنده‌ای خویش غلطی بی‌خبر همچون ستور
آدمی شو در ریاحین غلط و اندر یاسمین
از خیال خویش ترسد هر کی در ظلمت بود
زان که در ظلمت نماید نقش‌های سهمگین
از ستاره روز باشد ایمنی کاروان
زانک با خورشید آمد هم قران و هم قرین
مرغ شب چون روز بیند گوید این ظلمت ز چیست
زانک او گشته‌ست با شب آشنا و همنشین
شاد آن مرغی که مهر شب در او محکم نگشت
سوی تبریز آید او اندر هوای شمس دین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دعوتی به رها کردن وابستگی‌ها و خودپرستی است. شاعر به موازات روشنایی آفتاب، بر اهمیت خودشناسی و دوری از ظلمت می‌پردازد. او به ما می‌گوید که باید از سایه خود فراتر رویم و به نور حقیقت نزدیک شویم. همچنین، ترس از خیال‌های تاریک را نکوهش کرده و بر لزوم آشنایی با روشنی و روشنایی در زندگی تأکید می‌کند. در نهایت، شعر به امید و شادابی در زندگی با درک و همراهی با نور و حقیقت اشاره دارد.
هوش مصنوعی: محبت و دل‌بستگی به انسانی نازنین را کنار بگذار، زیرا شخصیت‌های بزرگ و والایی وجود دارند که هیچ‌گاه تحت تأثیر زیبایی‌های ظاهری قرار نمی‌گیرند، بلکه فقط نور واقعی و حقیقت را می‌پذیرند.
هوش مصنوعی: بهتر است از وابستگی‌های کوچک و موقتی بگذری و به نور و حقیقت بزرگ‌تری روی بیاوری. وقتی در برابر نور بزرگ قرار می‌گیری، دیگر نمی‌توانی تنها به سایه کوچک خود فکر کنی؛ بلکه باید به روشنی و حقیقتی که در محیط‌ات وجود دارد، توجه کنی.
هوش مصنوعی: به عنوان یک انسان، تو باید آگاه باشی و در حرکت و رفتار خود هوشیار باشی. مانند موجودی که در گل و گیاهان زیبا پرسه می‌زند، به اطراف و زیبایی‌های زندگی توجه کن و در آن غوطه‌ور شو.
هوش مصنوعی: هر کسی که در تاریکی زندگی می‌کند، از خیالات خود می‌ترسد؛ زیرا در این تاریکی، تصاویری ترسناک و ناخواسته شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: کاروان در روز به خاطر ستاره‌های روشن احساس امنیت می‌کند، زیرا خورشید همزمان با آن در آسمان درخشان است و فضایی امن را فراهم می‌کند.
هوش مصنوعی: پرنده شب وقتی روز را می‌بیند، می‌گوید این تاریکی به چه چیزی تعلق دارد، زیرا او با شب آشنا شده و در کنار آن زندگی کرده است.
هوش مصنوعی: مرغی که عشق و محبت شب را به دل نگرفته است، به سوی تبریز می‌آید و در جستجوی نور و روشنی شمس دین است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
فهم کن گر مؤمنی فضل امیرالمؤمنین
فضل حیدر ، شیر یزدان ، مرتضای پاکدین
فضل آن کس کز پیمبر بگذری فاضل تر اوست
فضل آن رکن مسلمانی ، امام المتّقین
فضل زین الاصفیا ، داماد فخر انبیا
[...]
ای برید شاه ایران از کجا رفتی چنین
نامه ها نزد که داری؟ بار کن! بگذار! هین
کی جدا گشتی ز شاه و چندگه بودی براه
چند گون دیدی زمان و چند پیمودی زمین
سست گشتی تو همانا کز ره دور آمدی
[...]
حاسدان بر من حسد کردند و من فردم چنین
داد مظلومان بده ای عز میر مؤمنین
شیر نر تنها بود هرجا و خوکان جفت‌جفت
ما همه جفتیم و فردست ایزد دادآفرین
حاسدم بر من همی پیشی کند، این زو خطاست
[...]
گشت گیتی چون بهشت از فر ماه فرودین
بوستان را کرد پر پیرایه های حور عین
بر بهشت بوستان مگزین بهشت آسمان
کان بهشت بر گمانست این بهشت بر یقین
ابر گوئی کرده غارت تخت بزازان هند
[...]
آفرین بر دولت محمودیان باد آفرین
کافریدش زآفرین خویشتن جان آفرین
آفرین بر دولتی کش هر زمان گوید خدا
آفرین باد آفرین بر چون تو دولت آفرین
چون نباشد آفرین ایزدی بر دولتی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.