ای جان و قوام جمله جانها
پر بخش و روان کن روانها
با تو ز زیان چه باک داریم
ای سودکن همه زیانها
فریاد ز تیرهای غمزه
وز ابروهای چون کمانها
در لعل بتان شکر نهادی
بگشاده به طمع آن دهانها
ای داده به دست ما کلیدی
بگشاده بدان در جهانها
گر زانک نه در میان مایی
برجسته چراست این میانها
ور نیست شراب بینشانیت
پس شاهد چیست این نشانها
ور تو ز گمان ما برونی
پس زنده ز کیست این گمانها
ور تو ز جهان ما نهانی
پیدا ز که میشود نهانها
بگذار فسانههای دنیا
بیزار شدیم ما از آنها
جانی که فتاد در شکرریز
کی گنجد در دلش چنانها
آن کاو قدم تو را زمین شد
کی یاد کند ز آسمانها
بربند زبان ما به عصمت
ما را مفکن در این زبانها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عواطف انسانی و عشق الهی میپردازد. شاعر از جان و قوام جانها سخن میگوید و به درگاه الهی استغاثه میکند. او به آسیبها و غمها اشاره میکند و به این نکته میپردازد که با وجود همه این دردها، امید به بخشش و رهایی از زیانها وجود دارد. همچنین شاعر از زیبایی و دلربایی معشوق، و تاثیر آن در دل و جان انسانها صحبت میکند. به نوعی، او به دنبال کلید رهایی از بند دنیایی و جستجوی نیکیها و حقیقتهاست و از خداوند میخواهد که زبانش را به عصمت ببندد تا از سخنانی که نباید بگوید، محفوظ بماند. در نهایت، این شعر به جستجوی معنای عمیقتر زندگی و عشق میپردازد و نفرت از فریبهای دنیوی را ابراز میکند.
هوش مصنوعی: ای روح و نقطهی استواری همهی جانها، بخشنده باش و روحها را زنده کن.
هوش مصنوعی: با تو که همه نفعها را به ما میرسانی، از ضررها و زیانها هیچ نگرانی نداریم.
هوش مصنوعی: ای دل، به طعنهها و نازهای معشوق، که مانند تیرهایی تند و ابروهایی مانند کمان به سمت قلب آدمی میزنند، توجه کن.
هوش مصنوعی: در سنگهای قیمتی مانند لعل، شکر قرار دادهای و به امید آن دهانها را باز کردهای.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ما کلیدی در اختیار داریم که میتواند دروازههایی را در دنیا باز کند و به ما امکان دسترسی به نقاط و فرصتهای جدید را میدهد.
هوش مصنوعی: اگر ما جزو یکدیگر نیستیم، پس این نقاط مشترک و برجستگیهایی که میان ما وجود دارد، چرا باید باشد؟
هوش مصنوعی: اگر شرابات نشانهای ندارد، پس این نشانها چه معنایی دارند؟
هوش مصنوعی: اگر تو از گمانهای ما خارج شوی، پس این گمانها از که نشأت میگیرد؟
هوش مصنوعی: اگر تو از دنیا پنهان هستی، پس از چه کسی میتوان فهمید که چیزها پنهاناند؟
هوش مصنوعی: بگذارید ما از داستانها و افسانههای دنیوی دوری کنیم و از آنها نفرت داشته باشیم.
هوش مصنوعی: اگر کسی به شکر و شیرینی دچار شود، چگونه میتواند در دلش جای برای غم و اندوه داشته باشد؟
هوش مصنوعی: آن کسی که به خاطر قدمهای تو زمین را فراموش کرده، چگونه میتواند یاد آسمانها را در سر داشته باشد؟
هوش مصنوعی: زبان ما را ببند تا فیض و پاکی ما حفظ شود و در این زبانها نماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای غارت عشق تو جهانها
بر باد غم تو خان و مانها
شد بر سر کوی لاف عشقت
سرها همه در سر زبانها
در پیش جنیبت جمالت
[...]
ای مهر تو در میان جانها
وای مهر تو بر سر زبانها
قدر تو گذشته از فلکها
صیت تو فتاده در جهانها
قاصر ز ثنای تو زبانها
[...]
نظاره کنان به روی خوبت
چون درنگرند از کرانها
در روی تو روی خویش بینند
این است تفاوت نشانها
نظار گیان روی خوبت
چون در نگرند از کرانها
در آینه نقش خویش بینند
زین است تفاوت نشانها
نظارگیان روی خوبت
چو در نگرند از کرانها
در روی تو روی خویش بینند
زینجاست تفاوت نشانها
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.