دوش دل عربده گر با کی بود
مشت کی کردست دو چشمش کبود
آن دل پرخواره ز عشق شراب
هفت قدح از دگران برفزود
مست شد و بر سر کوی اوفتاد
دست زنان ناگه خوابش ربود
آن عسسی رفت قبایش ببرد
وان دگری شد کمرش را گشود
آمد چنگی بنوازید تار
جست ز خواب آن دل بی‌تار و پود
دید قبا رفته خمارش نماند
دید زیان کم شد سودای سود
دیدش ساقی که در آتش فتاد
جام گرفت و سوی او شد چو دود
بر غم او ریخت می دلگشا
صورت اقبال بدو رو نمود
بخت بقا یافت قبا گو برو
ذوق فنا دید چه جوید وجود
عالم ویرانه به جغدان حلال
باد دو صد شنبه از آن جهود
ما چو خرابیم و خراباتییم
خیز قدح پر کن و پیش آر زود
این قدح از لطف نیاید به چشم
جسم نداند می جان آزمود
زان سوی گوش آمد این طبل عید
در دلش آتش بزن افغان عود
بس کن و اندر تتق عشق رو
دلبر خوبست و هزاران حسود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به حال و هوای عاشقانه و مستی می‌پردازد. دل پر از عشق و شوق او، به قدری مست شده که به کوی معشوق می‌افتد. در حال مستی، بخواب می‌رود و در این خواب، دلبستگی‌اش به محبوب او را رها می‌کند. هنگامی که از خواب بیدار می‌شود، متوجه می‌شود که قبا و زیبایی‌اش را گم کرده و احساس نقصان می‌کند. با دیدن ساقی، بار دیگر اشتیاقش شعله‌ور می‌شود و آماده‌ی نوشیدن می‌گردد. شاعر به ویرانی و خرابی عالم اشاره می‌کند و از دوست می‌خواهد که قدحی پر کند و به جلو بیاورد تا از لذت عشق بهره‌مند شود. وی با دعوت به شادی و عشق می‌گوید که در این دنیا با وجود حسادت‌های بسیار، باید به جستجوی عشق ادامه داد.
هوش مصنوعی: شب گذشته دل چه شور و حال عجیبی داشت و از کجا می‌دانست که با کدامین فرد در حال صحبت است؟ آیا او قادر است چشمانش را که پر از اشک و غم هستند، دیده بانی کند؟
هوش مصنوعی: دل عشق‌زده‌ای که همیشه پر از احساس و شور است، به اندازه هفت پیمانه از دیگران می‌نوشد و شادابی خود را افزایش می‌دهد.
هوش مصنوعی: و مست شد و در خیابان او افتاد و هنگام دست زدن به در، ناگهان خوابش برد.
هوش مصنوعی: یک نگهبان رفت و لباسش را برداشت و دیگری کمربندش را باز کرد.
هوش مصنوعی: چنگی آمد تا نغمه‌ای بسازد و دل بی‌نوا را از خواب بیدار کند.
هوش مصنوعی: چشمم به دیدار او افتاد و حالتی شگفت‌انگیز در او دیدم، همچنان که سودای عشق در دل من کم رنگ‌تر شد.
هوش مصنوعی: او را دیدم که در آتش افتاد و در حالی که جامی در دست داشت، مانند دودی به سمت او حرکت کرد.
هوش مصنوعی: به خاطر غم او، نوشیدنی شادی‌بخش به قلبم روی آورد و شانس به سوی او چهره‌اش را نشان داد.
هوش مصنوعی: سرنوشت خوشی نصیب کسی شد که با دیدن زیبایی فنا و زوال، به دنبال وجود و زندگی نرود.
هوش مصنوعی: جهان خراب و بی‌فروغ به جغدها همانند است، به طوری که حتی دو صد شنبه هم از آن یهودیان بی‌ارزش است.
هوش مصنوعی: ما، چون افرادی سرشار از عشق و احساسات دور از دنیا هستیم، بیایید تا زودتر لیوان‌ها را پر کنیم و باده بنوشیم.
هوش مصنوعی: این جام از روی لطف و محبت به چشم نمی‌آید، زیرا جسم نمی‌تواند ماهیت واقعی جان را درک کند.
هوش مصنوعی: از آن طرف صدای طبل عید به گوش می‌رسد، در دلش شعله‌ای از هیجان و شوق شعله‌ور شده است.
هوش مصنوعی: خودت را از دغدغه‌های عشق رها کن؛ خوب است که به دلبر زیبا فکر کنی و به حسادت‌های دیگران اهمیت ندهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
وعدهٔ این چرخ همه باد بود
وعده رطب کرد و فرستاد تود
باد شمر کار جهان را که نیست
تار جهان را به جز از باد پود
دانا داند که ندارد به طبع
[...]
تا تو بدانی که ز خورشید بود
مه که شب چارده روشن نمود
گام به گام او چو تحرک نمود
میل به میلش به تبرک ربود
آه در آن شمع منور چه بود
کآتش زد در دل و دل را ربود
ای زده اندر دل من آتشی
سوختم ای دوست بیا زود زود
صورت دل صورت مخلوق نیست
[...]
این سخنم گفت و به گنجور جود
از نظر لطف اشارت نمود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.