بس که از ما بهر غیر ای بی‌وفا رنجیده‌ای
پیش ما شرمنده‌ای، از غیر تا رنجیده‌ای؟
مست من! امشب نداری گوش بر درد دلم
از شکایتهای دوشم ظاهرا رنجیده‌ای
بس که داری تلخکام از جام استغنا مرا
نیستم آگه که داری صلح یا رنجیده‌ای
غایت غیرآشناییها همین باشد که تو
بهر یک بیگانه از صد آشنا رنجیده‌ای
بی‌سبب رنجیده‌ای، ترسم که گردی شرمسار
گر کسی پرسد که از میلی چرا رنجیده‌ای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل در مورد حس رنجش و ناامیدی شاعر نسبت به عشق و روابط انسانی است. شاعر به معشوقه‌اش می‌گوید که به خاطر بی‌وفایی‌اش از دیگران ناراحت شده و او را به خاطر این موضوع شرمنده می‌کند. همچنین بیان می‌کند که در دنیا تنها و بی‌کس است و اهل دل نیستند که به درد او گوش دهند. شاعر به کنایه می‌گوید که معشوقه‌اش با بیگانگان بیشتر از او رنجیده و این درد عمیق‌تر می‌شود. در نهایت، با اشاره به اینکه ممکن است بی‌دلیل رنجیده باشد، ترس از شرم و سوال دیگران را در مورد دلایل این رنجش و میل به عشق خود ابراز می‌کند.
هوش مصنوعی: به خاطر اینکه تو به خاطر دیگران دلخور شده‌ای، حالا پیش ما خجالت‌زده‌ای. چرا بابت آنچه که دیگران کردند، از ما دلخور شده‌ای؟
هوش مصنوعی: ای محبوب من! امشب به نظر می‌رسد که دیگر به حرف‌های من گوش نمی‌دهی و از شکایتهای دیشبم دلخور شده‌ای.
هوش مصنوعی: از بس که از درد و تلخی‌های زندگی در ستم استغنا و خودکفایی‌ام، دیگر از حال تو باخبر نیستم که آیا خوشحالی یا ناراحت.
هوش مصنوعی: نهایت بیگانگی و دوری از آشنایی این است که تو به خاطر هر فرد بیگانه، از صد نفر آشنا و نزدیک دلخور شده‌ای.
هوش مصنوعی: بدون دلیل بی‌سبب ناراحت شده‌ای و نگرانم که اگر کسی بپرسد چرا ناراحتی، تو شرمنده شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.