بر خویش نهد تهمت غمخوارگی من
تا غیر شود در پی آوارگی من
مشغول به نظاره اویم من رسوا
چندان، که جهانی شده نظّارگی من
خجلت‌زده گشتیم من و چاره‌گر از هم
از بس که فرومانده به بیچارگی من
دل جمع ز باز آمدنم کرده مرانم
اندیشه کن از رفتن یکبارگی من
میلی دهد از رشک فریبم به می و جام
تا یافته کیفیت خونخوارگی من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس درد و غم خود اشاره می‌کند و از رنجی که به واسطهٔ تهمت‌ها و آوارگی‌ها بر او وارد آمده سخن می‌گوید. او هر روز در حال مشاهده معشوقه‌اش است و این امر او را بیشتر به رسوایی می‌کشاند. شاعر و چاره‌گر از یکدیگر خجالت می‌کشند و در برابر بیچارگی خود ناتوان هستند. او از بازگشت به زندگی قبلی‌اش پشیمان است و از طرفی میل به می و جام به خاطر حسادت فریبنده‌اش وجود دارد. در واقع، شاعر احساس می‌کند که تحت فشار آزارهای زندگی و تهمت‌ها قرار داشته و این وضعیت او را به ورطه‌ای عمیق‌تر از غم و اندوه می‌کشاند.
هوش مصنوعی: او بر دوش خود بار درد و غم من را می‌گذارد تا دیگران از رنج و آوارگی من دور شوند.
هوش مصنوعی: من به تماشای او مشغولم و اینقدر در این کار رسوا شده‌ام که تمام دنیا به تماشای من در حال تماشاگری او متوجه شده‌اند.
هوش مصنوعی: من و راه‌حل‌جو از شرمندگی در برابر هم خجالت‌زده شدیم، چرا که به اندازه‌ای در مشکلات و درماندگی من مانده بودیم.
هوش مصنوعی: دل خود را از فکر بازگشت من برهان، به این موضوع فکر کن که من یکباره سفر کرده‌ام.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به نوشیدن شراب و لذت‌های آن اشاره می‌کند و می‌گوید که به خاطر حسادت دیگران، او را به می و جام دعوت می‌کنند. این دعوت برای او فرصتی است تا ویژگی‌های سخت‌گیری و خونخوارگی خود را به تصویر بکشد و نشان دهد که درونش چه احساساتی وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.