زهی گرم از تو بازار جدایی
دلت ناآشنا با آشنایی
نهان کردی متاع وصل، گویا
به دل داری خریدار آزمایی
ازین بیگانگیها شرم بادت
ز بعد آن‌همه دیر آشنایی
سپهر قدر، ابراهیم، کآمد
به بالایش قبای کبریایی
به دور دولت جاویدش از دهر
بر افتاده‌ست رسم بی‌وفایی
خرد با عشق در دوران عدلش
زند سرپنجهٔ زورآزمایی
تو آن سروی که نخل سبز گردون
کند در گلشن قَدرت گیایی
عتاب آلوده گر بینی سوی کوه
برآرد لعل، رنگ کهربایی
اگر آیینه یابد عکس رایت
برد از روی زنگی بی‌صفایی
چو عیسی نقش بندد در رحم طفل
ز شوق خدمتت، بی‌کدخدایی
خوشا رزمی که سوی قلب دشمن
شتابی با دلیران فدایی
بلندآوازه کوست آسمان را
دَرَد صد جا چو زنگ از پر صدایی
بیاموزد اجل نوک سنان را
چو مژگان غزالان دلربایی
به یک جا، مدّعی چون شاه شطرنج
اگر یابد به صد بی‌دست و پایی
چو شخصی کو گریزان است در خواب
نیابد در قدم، تاب روایی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی چون جدایی، عشق و بیگانگی می‌پردازد. شاعر به شکلی استعاری، جدایی را به بازار و خریدار را به دل اشاره می‌کند که در حال آزمودن عشق و ارتباط است. او از حس شرم ناشی از بیگانگی در میان آشنایان سخن می‌گوید و به عظمت و وفاداری ابراهیم اشاره دارد. در ادامه، شاعر سروی را وصف می‌کند که در قدرت و زیبایی خود منحصر به فرد است و به انتظارات روزگار اشاره دارد که بی‌وفایی را به ما می‌آموزد. او همچنین به مبارزات دلیری در برابر دشمنان و نشانه‌های زندگی اشاره می‌کند و در نهایت به حکایت شاه شطرنج و فردی که در خواب به سر می‌برد، می‌پردازد که نشان‌دهنده ناتوانی در اقدام و حرکت است. این شعر به طور کلی ابراز احساسات عمیق و پیچیده انسانی راجع به عشق و جدایی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: چه خوب است که بازار جدایی از تو گرم و پررونق است، در حالی که دل تو به آشنایی با این جدایی ناآشنا و بی‌خبر است.
هوش مصنوعی: عشق و وصالت را به طور پنهان نگه داشته‌ای، انگار که می‌خواهی دل کسی را به آزمون بگذاری.
هوش مصنوعی: این بیگانگیها باید برایت شرم‌آور باشد، بخصوص بعد از اینکه مدت زیادی با هم آشنا بوده‌ایم.
هوش مصنوعی: آسمان تقدیر، ای ابراهیم، بر بلندی‌اش پوشش عظمت و بزرگ‌منشی را بر تن کرده است.
هوش مصنوعی: در دوران حیاتش، نشانه‌های بی‌وفایی و عدم وفاداری از طرف روزگار و مردم به او دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: عقل و خرد در زمان عدالت با قدرت و توانمندی خود، به مبارزه می‌پردازند.
هوش مصنوعی: تو مثل سروی هستی که در باغ‌های بهشت برفراشته شده و زیبایی‌ات همه جا را می‌نوازد.
هوش مصنوعی: اگر به کوه نگاه کنی و رنگ لعل را ببینی، همانند رنگ کهربا است که به خاطر عتاب و شدت غضب به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: اگر آینه بتواند تصویر پرچم را ببیند، آن را از روی زنگار و کثیفی برداشته و نمایان می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی عیسی (ع) به شوق خدمت به تو، در رحم مادر بچه‌ای نقشی می‌زند، در اینجا سخن از بی‌کدخدایی است. این بدان معناست که عشق و ارادت به تو، حتی بدون واسطه نیز می‌تواند به وجود آید.
هوش مصنوعی: خوشا به حال آن جنگی که دلیران فداکار با شجاعت به سمت قلب دشمن پیش می‌روند.
هوش مصنوعی: آسمان پر از صدای بلند و شگفت‌انگیز است، مانند زنگی که در چندین مکان به صدا در می‌آید و جلب توجه می‌کند.
هوش مصنوعی: آیا مرگ به زیبایی مژگان غزالان، بر نوک دندان‌های خود می‌آموزد؟
هوش مصنوعی: اگر کسی در یک جا بر قدرت و تسلط خود تاکید کند، مانند یک شاه شطرنج که حتی با وجود ضعف‌ها و نقص‌ها، می‌تواند برتری خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: شخصی که از چیزی می‌گریزد، در خواب هم آرامش نمی‌یابد و نمی‌تواند به راحتی قدم بردارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بدو زیباست ملک و پادشایی
که هرگز ناید از ملکش جدایی
سر راهت نشینم تا بیایی
در شادی به روی ما گشایی
شود روزی بروز مو نشینی
که تا وینی چه سخت بی‌وفائی
نصیر دین که چشم پادشائی
نبیند چون تو فرخ کدخدائی
جهان را کدخدائی جز تو نبود
چنان چون نیست جز یزدان خدائی
اگر گویم بهمت آسمانی
[...]
ز هر شمعی که جویی روشنایی
به وحدانیتش یابی گوایی
دلا در راه حق گیر آشنایی
اگر خواهی که یابی روشنایی
چو مست خنب وحدت گشتی ای دل
میندیش آن زمان تا خود کجایی
در افتادی به دریای حقیقت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.