تابنده ماه باز برآراستی
بوینده مشک باز بپیراستی
برخواست نعره از دل لهو و نشاط
تا باده برگرفتی و برخاستی
جام بلور بر کف شاهانه دور
همچون بلور تابان آراستی
آراسته چو سرو فراز آمدی
باغ بساط شاه بیاراستی
شادی روی تو که همی بامداد
شادی طبع شاه جهان خواستی
مسعود شهریاری کز عدل او
پذرفت کار دولت و دین راستی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف زیبایی‌ها و شادی‌های یک صبح دل‌انگیز است. شاعر از تابش ماه و بوی خوش مشک صحبت می‌کند و فضایی شاداب و نشاط‌آور را به تصویر می‌کشد. نعره‌ای از دل شادی بلند می‌شود و باده‌ای برمی‌دارند. جام بلورین در دستان پادشاه حاضر است و زیبایی او مانند سرو به چشم می‌آید. شادی روی او آرزوی پادشاه جهان است و مسعود، شهریار عادل، مسئولیت دولت و دین را با جدیت می‌پذیرد.
هوش مصنوعی: ماه نورافشانی دوباره کرده و بویی همچون مشک در فضا پراکنده است.
هوش مصنوعی: از دل شادی و سرور، صدایی بلند شد، زمانی که جام باده را برداشتید و از جا برخاستید.
هوش مصنوعی: جام بلورین را در دست شاهانه گرفته‌ای که مانند بلور درخشان و زینتی تزئین شده است.
هوش مصنوعی: تو همچون سرو بلند و زیبا به باغ وارد شدی و زیبایی و شکوه آن را به میدان شاه افزون کردی.
هوش مصنوعی: شادی چهرهٔ تو، که هر صبحگاه خواستهٔ دل شاه جهان است.
هوش مصنوعی: مسعود شهریاری به خاطر عدالت او، مسئولیت‌های دولت و دیانت را به درستی پذیرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عزم کجا کرده‌ای باز که برخاستی
موی به شانه زدی زلف بیاراستی
ماه چو روی تو دید گفت زهی نیکوی
سرو که قد تو دید گفت زهی راستی
آتش غوغای عشق چون بنشستی نشست
[...]
دلکش و زیباستی
شاهد رعناستی
روکش حوراستی
غیرت لیلاستی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.