چشمم از جور یار می گرید
همچو ابر بهار می گرید
از فغان و نفیر بلبل مست
باغ و گلزار و خار می گرید
بهوای قد دل افروزش
سرو در جویبار می گرید
می کند یاد خال مشکینش
لاله داغدار می گرید
صبح و شام از غم رخ و زلفش
دل من زار زار می گرید
هر چه دیدیم از بدو و از نیک
همه از بهر یار می گرید
دل کوهی بجان رسید از غم
ز غمش کوهسار می گرید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در شعر، شاعر از غم و دلتنگی خود به خاطر دوری از یار صحبت می‌کند. او چشمش همچون ابر در بهار می‌بارد و از صدای غم‌انگیز بلبل و خاطرات دل‌انگیز یار، دلش به شدت می‌گرید. یاد معشوق و زیبایی‌هایش باعث می‌شود که تمام دنیا در اندوه باشد. شاعر از شدت غم می‌گوید که حتی دل کوه‌ها هم به خاطر این غم از وجود یار می‌گرید. در کل، شعر حالتی عمیق و پر از احساسات اندوهناک را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: چشمم به خاطر رفتار نادرست محبوبم مانند ابر در بهار، اشک می‌ریزد.
هوش مصنوعی: بلبل از شدت شادی و سرمستی در باغ و گلزار و میان خارها به آواز درآمده و غم خود را با ناله و فریاد ابراز می‌کند.
هوش مصنوعی: در هوای زیبای قد بلند او، درخت سرو در کنار جویبار به خاطر زیبایی‌اش اشک می‌ریزد.
هوش مصنوعی: یاد آن نقطه سیاه بر چهره‌اش باعث شده است که لاله، که به خاطر داغ و غم خود از دست رفته، به شدت گریه کند.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر چهره و موهای او، صبح و شب به شدت غمگین و اشکبار است.
هوش مصنوعی: تمام آنچه که در زندگی دیدیم، چه خوب و چه بد، همه به خاطر یاری است که به آن فکر می‌کنیم و برایش احساساتی را تجربه می‌کنیم.
هوش مصنوعی: دل مانند کوهی از غم پر شده و به خاطر این اندوه، مانند کوه‌ها در حال گریه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.