چه پوشی پرده بر رویی که آن پنهان نمی‌ماند
وگر در پرده می‌داری، کسی را جان نمی‌ماند
من درویش رسوای جهان گشتم بحمدالله
چه شبهه، عشق و درویشی بسی پنهان نمی‌ماند
به یاد روی تو چندان که سوی ماه می‌بینم
همی‌ماند به تو چیزی، ولی چندان نمی‌ماند
مگو کای دیده در روی من حیران چه ماندستی؟
کدامین دیده کاندر روی او حیران نمی‌ماند
ز چشم کافرت کز غمزه لشکر می‌کشد هرسو
به هفت اقلیم تن یک منزل آبادان نمی‌ماند
نه‌ای با بنده چون اول، بدین خوش می‌کنم دل را
که پیوسته مزاج آدمی یکسان نمی‌ماند
کرم کن در حق خسرو که جاویدان همی‌ماند
چو می‌دانی کسی در دهر جاویدان نمی‌ماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نکات فلسفی و زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ چیزی نمی‌تواند از سرنوشت و درونیات انسان پنهان بماند. حتی اگر کسی در پرده یا مخفی باشد، نهایتاً حقیقت او آشکار می‌شود. شاعر از خود به عنوان درویشی رسوا در جهان یاد می‌کند و بر این باور است که عشق و درویشی نیز نمی‌تواند پنهان بماند. همچنین به زیبایی و جذابیت چهره معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که هرگاه به او فکر می‌کند، تصویری از او در ذهنش باقی می‌ماند. شاعر از چشم‌های معشوق که به دل انسان تأثیر می‌گذارد، یاد می‌کند و بیان می‌کند که هیچ انسانی از این تأثیر در امان نیست. او همچنین تأکید می‌کند که وضعیت و حالت انسان‌ها همیشه ثابت نمی‌ماند و تغییر می‌کند. در نهایت، یادآوری می‌کند که هیچ‌کس در این دنیا جاودان نیست و از خداوند می‌خواهد که نسبت به یک عزیز (کس خاص) رحمت کند، چرا که فنا و زوال سرنوشت همگان است.
هوش مصنوعی: هر چقدر هم که سعی کنی چیزی را پنهان کنی، آن موضوع بالاخره آشکار می‌شود. اگر کسی را در خفا نگه‌داری، در نهایت جان و روح او نیز تحت فشار قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: من به درویشی و عشق خود خبری پیدا کرده‌ام و خوشحالم که دیگر نمی‌توان آنها را پنهان کرد. اکنون دنیا مرا می‌شناسد و رسوایی‌ام در این مسیر به وضوح دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی به چهره‌ات فکر می‌کنم، به همان اندازه که به ماه نگاه می‌کنم، حس خاصی از تو در ذهنم باقی می‌ماند، اما این حس زیاد طولانی نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: نگو که ای چشم، در دیدن من چه حیرتی داری. کدام چشمی است که در مقابل او حیرت نکند؟
هوش مصنوعی: از نگاه تو که با ناز و غمزه‌ی خاصی، عذاب و درد را به جان دیگران می‌ریزی، هیچ جای آرامش و آبادانی باقی نمی‌ماند و از این تهاجم، در هر گوشه‌ای مشکلات و خرابی‌ها بوجود می‌آید.
هوش مصنوعی: تو همچنان با من مانند سابق هستی و این باعث می‌شود که دل مرا شاد کنی، زیرا مزاج و وضعیت روحی انسان‌ها همواره ثابت نمی‌ماند و تغییر می‌کند.
هوش مصنوعی: به کرم و محبت در حق خسرو بپرداز، زیرا می‌دانی که هیچ کس در این دنیا برای همیشه باقی نمی‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چه پوشی پرده بر رویی که آن پنهان نمی‌ماند
وگر در پرده می‌داری کسی را جان نمی‌ماند
به نقش دلکش کمخا نگارستان نمی‌ماند
به روی مهوش والا گل بستان نمی‌ماند
به یاد شقهٔ خسقی شفق چندان که می‌بینم
[...]
سخن پوشیده در لعل لب جانان نمی ماند
اگرچه در عدم باشد سخن پنهان نمی ماند
نپوشد خط مشکین آب و رنگ لعل جانان را
نهان در تیرگی این چشمه حیوان نمی ماند
به خوابی می شود آزاد روح از قید آب و گل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.