نازنینان و چاربالش ناز
خاکساران و آستان نیاز
جور و خواری کشیدن از محبوب
خوش تر است از هزار نعمت و ناز
گوش مجنون و حلقه لیلی
سر محمود و آستان ایاز
نام و ناموس و دین و دنیا را
چه محل پیش عاشق جانباز؟
ای که عیبم همی کنی در عشق
یک نظر بر جمال او انداز
عشق در هر دلی فرو ناید
زانکه هر سینه نیست محرم راز
من ازین در کجا توانم رفت؟
مرغ پر بسته کی کند پرواز
نی قراری که لب فرو بندم
نی مجالی که برکشم آواز
گر به بوی تو جان برافشانم
هم به بوی تو زنده گردم باز
همه گفتار دشمنان مشنو
یک دم آخر به دوستان پرداز
ساعتی این شکسته را دریاب
یک زمان این غریب را بنواز
امشب از رفته باز نتوان گفت
زانکه شب کوته است و قصه دراز
خسرو ار گریه کرد، معذور است
کش چو شمع است کار سوز و گداز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و محبت اشاره دارد و نشان می‌دهد که تحمل زخم‌ها و رنج‌ها از محبوبی برتر از نعمت‌ها و لذت‌های دنیوی است. شاعر به عشق خالصانه اشاره می‌کند و تاکید دارد که نام و جاه و مقام در برابر عشق هیچ ارزشی ندارد. او همچنین به جدایی و دوری از محبوب می‌پردازد و می‌گوید که در چنین حالتی ناتوان است و پرواز نمی‌کند. درد و رنج عشق را قابل تحمل می‌داند و نسبت به دشمنان و سخنان منفی بی‌توجهی می‌کند. در نهایت، از دوستان می‌خواهد که او را در این شب غمناک درک کنند و تسلی دهند.
هوش مصنوعی: عزیزان و محبوبان بر روی بالشت‌های نرم و لطیف، زمینه‌ساز رحمت و نیازمندی خاکیان و گدایان هستند.
هوش مصنوعی: تحمل رنج و سختی به خاطر محبوب، بهتر از داشتن هزار نعمت و راحتی است.
هوش مصنوعی: مجنون در حواس خود غرق شده و در پی لیلی است، در حالی که محمود و آستان ایاز به عنوان نمادهای عشق و فداکاری در زندگی او نمایان هستند.
هوش مصنوعی: عاشق جانباز به هیچ‌یک از مسائل دنیوی مانند نام، اعتبار اجتماعی، دین یا زندگی مادی اهمیت نمی‌دهد. برای او عشق و احساسات عمیقش مهم‌تر از همه این‌هاست.
هوش مصنوعی: ای کسی که عیوب مرا در عشق به من گوشزد می‌کنی، یک نگاه به زیبایی او بینداز.
هوش مصنوعی: عشق به هر قلبی راه پیدا نمی‌کند، زیرا همه سینه‌ها رازدار نیستند.
هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم از این در خارج شوم؟ وقتی که پرنده‌ای با بال‌های بسته نمی‌تواند پرواز کند.
هوش مصنوعی: نه می‌توانم ساکت بمانم و لب از سخن ببندم، نه فرصتی دارم که صدای خود را بلند کنم و بخوانم.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر عطر و بوی تو جانم را فدای تو کنم، باز هم به خاطر همان عطر و بو زنده می‌شوم.
هوش مصنوعی: به حرف‌های دشمنان توجه نکن و زمان خود را با دوستانت بگذران.
هوش مصنوعی: لحظه‌ای به درد دل این دل شکسته گوش کن و برای یک بار هم که شده به این غمگین محبت کن.
هوش مصنوعی: امشب نمی‌توان درباره گذشته صحبت کرد، زیرا شب کوتاه است و داستان طولانی.
هوش مصنوعی: اگر خسرو گریه کند، قابل توجیه است، زیرا او همچون شمعی است که در حال سوختن و ذوب شدن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زندگانی چه کوته و چه دراز
نه به آخر بمرد باید باز؟
هم به چنبر گذار خواهد بود
این رسن را، اگر چه هست دراز
خواهی اندر عنا و شدت زی
[...]
سرو ساقی وماه رود نواز
پرده بر بسته در ره شهناز
زخمه رودزن نه پست ونه تیز
زلف ساقی نه کوته ونه دراز
مجلس خوب خسروانی وار
[...]
زندگانی چه کوته و چه دراز
نه بآخر بمرد باید باز؟
هم بچنبر گذار خواهد بود
این رسن را اگر چه هست دراز
خواهی اندر عنا و شدّت زی
[...]
ای تو را آروزی نعمت و ناز
آز کرده عنان اسپ نیاز
عمرت از تو گریزد از پس آز
تو همی تاز در نشیب و فراز
بر در بخت بد فرود آید
[...]
چند گویی که نشنوندت راز
چند جویی که می نیابی باز
بد مکن خو که طبع گیرد خو
ناز کم کن که آز گردد ناز
از فراز آمدی سبک به نشیب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.