چون گشادی دهان شکر خند
تنگ شکر شود گشاده ز بند
در ببندی دو لب، دو عمر دهی
که دو جان می کنی به هم پیوند
سوزم از دیدن لبت بنشست
کز نظر می کشم حلاوت قند
چشم قصاب تو کشد هر روز
در دکان بلا حیوانی چند
چشم بد دور درپذیر از من
که مرا سوزی از طفیل سپند
پا مکش از سر من و بگذار
سایه زیر پای سرو بلند
با غمت خسرو آنچنان خو کرد
که به شادی نمی شود خرسند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و خوشی لب یار اشاره می‌کند و از تأثیر آن بر دل و جانش سخن می‌گوید. او می‌گوید که اگر دو لب را ببندد، دو عمر را هم تحت فشار قرار داده و پیوندی عمیق میان جان‌ها ایجاد می‌کند. دیدن لب یار او را به شدت می‌سوزاند و او با حسرت از حلاوت لب‌هایش یاد می‌کند. همچنین به قدرت چشمان یار اشاره کرده و از چشم بد دوری می‌طلبد. شاعر در نهایت بیان می‌کند که غم یار او را به قدری گرفتار کرده که حتی شادی را هم فراموش کرده است.
هوش مصنوعی: وقتی دهان باز می‌شود و شکر به شادی می‌آید، آن شکر که در تنگنا بود، از بند رهایی می‌یابد و آزاد می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر دو لب خود را ببندی و سکوت کنی، می‌توانی دو عمر را تحمل کنی، زیرا در این سکوت، دو جان به یکدیگر متصل می‌شوند.
هوش مصنوعی: از دیدن لب‌های تو می‌سوزم، چون هر بار که تو را می‌بینم، شیرینی‌ای را که احساس می‌کنم از دست می‌دهم.
هوش مصنوعی: چشم قصاب هر روز در مغازه‌اش به دقت به حیوانات معصوم نگاه می‌کند و واقعیت سختی را که آنها با آن روبرو هستند، می‌بیند.
هوش مصنوعی: چشم بد دور، لطفا از من فاصله بگیر که من به خاطر تو دچار درد و رنج شده‌ام.
هوش مصنوعی: از زیر سایه‌ات دور نشو و به من اجازه بده که زیر سایه‌ات باشم، مانند سرو بلندی که همیشه در بطن وجودش محافظت می‌کند.
هوش مصنوعی: به علت غم و اندوه تو، خسرو آنقدر به این وضعیت عادت کرده است که حالا در شادی هم نمی‌تواند خوشحال باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دیوه هر چند کابرشم بکند
هرچه آن بیشتر به خویش تند
بر سر باد تند و موج بلند
تا بیک آبخوستشان افکند
نرسد دست من به چرخ بلند
ورنه بگشادمیش بند از بند
قسمتی کرد سخت ناهموار
بیش و کم در میان خلق افکند
این نیابد همی به رنج پلاس
[...]
ای سنایی! ز جسم و جان تا چند؟
برگذر زین دو بی‌نوا در بند
از پیِ چشم‌زخمِ خوش‌چشمی
هر دو را خوش بسوز همچو سپند
چه کنی تو ز آب و آتش یاد
[...]
ای بعزم تو فتح را پیوند
پست با همت تو چرخ بلند
خان عادل تویی و از عدلت
هست چون خلد عدن خطبه چند
دین حق را کمالی و مرساد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.