شمارهٔ ۴۱
طریق عشق میورزی رها کن دین و دنیا را
خلاص خویش میجوئی مجر ناموس و دعوا را
به نور عقل نتوان رفت راه عشق ای عاقل
زمجنون پرس اگر داری طریق حی لیلا را
زآه سینه عشاق ظلمانی شود روضه
اگر در روضه بنمانی به ما نور تجلا را
هوای سرو بالای تو دارد راستی ور نی
برای همه دوزخ برند از روضه طوبا را
پیارا روضه رضوان به روی خود که بی رویت
ز دوزخ باز نشناسد کسی فردوس اعلا را
تر تا صورت پرستی اهل معنی را کجا بینی
به چشم اهل معنی میتوان دید اهل معنا را
کمال از غایت رندی اگر باید خریداری
بجای باده بفروشد صلاح و زهد و تقوا را
🖰 با دو بار کلیک روی واژهها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها میتوانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شمارهگذاری ابیات | وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم) | 🔍 شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیهها
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
محمد پریزاد نوشته:
لطفا این موارد مربوط به جدانویسی، علامتگذاری و غلطهای تایپی و مفهومی اصلاح شود.
طریق عشق میورزی، رها کن دین و دنیا را
خلاص خویش میجویی، مجو ناموس و دعوا را
به نور عقل نتوان رفت راه عشق، ای عاقل!
ز مجنون پرس، اگر داری طریق حیّ لیلا را
ز آهِ سینهی عشاق، ظلمانی شود روضه
اگر در روضه بنمایی به ما، نور تجلّا را
هوای سروِ بالای تو دارد راستی، ور نی
برای همه دوزخ برند از روضه طوبا را
+ مصراع دوم ناقص است، گویی کلمه یا واژهیی از قلم افتاده باشد.
بیارا روضهی رضوان به روی خود، که بیرویت
ز دوزخ باز نشناسد کسی فردوس اعلا را
تو تا صورتپرستی، اهل معنی را کجا بینی
به چشمِ اهل معنی میتوان دید، اهل معنا را
کمال از غایت رندی، اگر باید خریداری
بهجای باده بفروشد، صلاح و زهد و تقوا را
👆⚐