گنجور

 
کمال خجندی

میل دلم بروی تو هر دم زیادت است

وین حد دوستی و کمال ارادت است

هر بامداد روی نو د بدن به فال نیک

ما را دلیل خبر و نشان سعادت است

تو آفتاب عالم هستی و جان ما

دایم ژنیش روی تو در استعادت است

خوش خاطرم ز درد تو از بهر مصلحت

گر ناله میکنم غرض من عبادت است

گر عادت است رسم نخلف میان خلق

ما عارفیم و عادت ما ترک عادت است

صدق کمال ساده درون و کمال صدق

از هر چه در کمال تو آید زیادت است

 
 
 
حکیم نزاری

ای یار برشکسته از ما این چه عادت است

آخر بیا که روی تو دیدن سعادت است

بیمار رنج برده ی دیرینهی توام

ما را چنان بپرس که شرط عیادت است

خود اشتیاق روی تو از هر چه در خیال

[...]

کمال خجندی

دور از خداست خواجه مگر بی ارادت است

خدمت نصیب بنده صاحب سعادت است

از صدق دم مزن چو نگشتی شهید عشق

دعوی این مقام درست از شهادت است

بشکن بت غرور که در دین عاشقان

[...]

فضولی

پرسیدم از بتی که ترا در جهان چرا

شام و سحر تعرض عشاق عادت است

گفتا که هست رغبت عشق بتان خطا

آزار اهل عشق بتان را عبادت است

صائب تبریزی

درد دلم ز پرسش ارباب عادت است

بیماریی که هست مرا، از عیادت است

در کنه کفر و دین نرسیده است هیچ کس

هنگامه گرم ساز جهان، رسم و عادت است

آبی که خاکمال دهد آب خضر را

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه