دام دلهاست زلف دلبر ما
خوانمش دام ظله ابدا
صید از آن دام زلف چو بجهد
زآنکه دامی است پیچ پیچ و دوتا
تا جدا ساختی ز بند دو زلف
دل من ساختی ز بند جدا
گه کشم ناز و گه کشم زلفت
بنگر کز تو می کشیم چها
ریخت خونهای تازه در کویت
تا بریدند سر دو زلف ترا
گوید آن زلف لا چو خواهم وصل
چند گوید سیاه رو لالا
خاک راه تو شد کمال و تو زلف
هم نکردی به خاک راه رها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت زلف دلبر اشاره دارد و آن را دام دل‌ها می‌داند. شاعر از دیوانگی و درد عاشقانه‌ای که به خاطر زیبایی زلف معشوقه‌اش متحمل می‌شود، صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که زلف آن دلبر همچون دامی پیچیده است که دل او را اسیر کرده است. شاعر خود را در کشمکش بین عشق و جدایی از زلف او می‌بیند و به شدت به زیبایی و جذابیت زلف معشوقه‌اش اشاره می‌کند، در نهایت به این نکته می‌رسد که محبت و عشق واقعی باعث می‌شود که حتی خاک راه محبوب نیز با ارزش و عزیز باشد.
هوش مصنوعی: زلف دلبر ما همچون دام دلهاست که هرگز از آن رهایی نیست.
هوش مصنوعی: وقتی کسی از دام زلف محبوب فرار کند، به دلیلی این کار دشوار است، چون آن دام به گونه‌ای پیچیده و گره‌خورده است که فرار از آن ساده نیست.
هوش مصنوعی: وقتی که زنجیرهای محبت را از هم باز کردی و از دو زلفت دور شدم، دل من را هم ذره ذره از بند آزاد کردی.
هوش مصنوعی: گاهی ناز می‌کنم و گاهی زلف تو را می‌نگرم که چه احساسی از تو دریافت می‌کنم.
هوش مصنوعی: خونهای تازه‌ای در خیابان تو ریخته شد تا موهای زیبای تو را قطع کنند.
هوش مصنوعی: وقتی زلف سیاه تو را می‌بینم، چقدر دل‌باخته‌ام که وقتی می‌خواهم به تو برسم، فقط حیران می‌مانم و نمی‌توانم چیزی بگویم.
هوش مصنوعی: خاکی که زیر پای توست، به کمال رسیده و تو حتی موهایت را هم به آن خاک نمی سپاری و آنها را رها کردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نیگلون پرده برکشید هوا
باغ بنوشت مفرش دیبا
آبدان گشت نیلگون رخسار
و آسمان گشت سیمگون سیما
چون بلور شکسته، بسته شود
[...]
دوش در روی گنبد خضرا
مانده بود این دو چشم من عمدا
لون انفاس داشت پشت زمین
رنگ زنگار داشت روی هوا
کلبه ای بود پر ز در یتیم
[...]
بادبان برکشید باد صبا
معتدل گشت باز طبع هوا
خاک دیبا شدست پر صورت
جانور گشته صورت دیبا
شاخ چون کرم پیله گوهر خویش
[...]
در چمنهاش بلبلان ، گویا
نغمه‌شان جمله «ربنا الاعلی»
نور دین نور عین مهر و وفا
آفریده شده ز لطف خدا
هر که از مهر و از وفا زاید
زو نیاید بعمر جور و جفا
نور دین را هر آینه نکند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.