گر کم شده ست با من اکنون ترا ارادت

باری ارادت من هر دم شود زیادت

بی آفتاب رویت برگشت طالع من

بازم سعادتی بخش ای اختر سعادت

دلجوئی غریبان عادت گرفتی اول

آخر چه شد که کردی یکباره ترک عادت

رنجور و دردمندیم بارا چه باشد آخر

گر خسته خاطری را باری کی عیادت

از ما چه طاعت آید شایسته قبولی

داریم چشم رحمت بی زحمت عبادت

تا نامراد مسکین یابد مراد از تو

مسکین شود مریدت بپذیر هر مرادت