گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد
بود که شاخ امل میوهٔ مراد دهد
اگر ز پردهٔ گِل گُل جمال ننماید
ز لطف چهرهٔ نو رفتگان که یاد دهد
مگر که چارهٔ کارم همو کند ورنه
ز جور او به که نالم مرا که داد دهد
به آب باده نشان آتش ستم ز آن پیش
که خاکِ هستیِ ما را فلک به باد دهد
امید قرب خیالی به سعی ممکن نیست
مگر ز عین عنایت خدا گشاد دهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های بهار و یادآوری آنها اشاره می‌کند و اهمیت عشق و محبت را در زندگی نشان می‌دهد. او به زیبایی گل‌ها و بدی‌های عشق می‌پردازد و ناتوانی خود را از تغییر وضعیت ابراز می‌کند. همچنین از خداوند درخواست می‌کند که او را در مشکلات یاری کند و امید به بهبود اوضاع را تنها از عنایت الهی می‌داند. به طور کلی، شعر ترکیبی از زیبایی طبیعت و چالش‌های درونی انسان است.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات باغ در فصل بهار به ما یادآوری می‌کند که شاخه‌های امید می‌توانند میوه‌های آرزوها را به ارمغان بیاورند.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی گل که در واقع از گل و لای به وجود آمده، به نمایش در نیاید، لطف و زیبایی چهرهٔ جوانانی که رفته‌اند، چگونه می‌تواند یادآوری شود؟
هوش مصنوعی: جز آنکه او به دادم برسد و کارم را سامان دهد، من از ظلم او چه بگویم که فقط ناله و فریاد می‌زنم.
هوش مصنوعی: به آب شراب علامت آتش ظلم است، قبل از اینکه آسمان خاک وجود ما را به باد بدهد.
هوش مصنوعی: امید رسیدن به مقام قرب الهی تنها با تلاش و کوشش انسان ممکن نیست، بلکه باید به لطف و توجه خاص خداوند نیز متکی باشد تا درهای این مقام برای فرد باز شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز من به خاطر آن نازنین که یاد دهد؟
ز جور او به که نالم، مرا که داد دهد؟
جوان و مست و فراموش کار و نادان است
زمان زمان ز من بیدلش که یاد دهد؟
مراد جویم و گوید خدا دهد، آری
[...]
چو گل به وقت سحر گنج زر به باد دهد
خبر ز ملک سلیمان و کیقباد دهد
مرا که ظلم فراوان کشیده‌ام ز خمار
به غیر بادهٔ نوشین‌روان که داد دهد
مراد ما همه عشق است و مستی و زاری
[...]
دل غمین بستاند که جان شاد دهد
فلک فریب دهد هرکه را مراد دهد
اگر به کوی تو دیرم آمدم، مرنج از من
کسی نبود که ترم به باد دهد
زمانه جور به هر کس کند مرا سوزد
[...]
پی چه گلبن بختم گل مراد دهد
که تا دهد فلکش چیند و بباد دهد
می‌ست تلخ جدائی که میکشد ساقی
از این شرابم اگر جرعه زیاد دهد
معاشران ز پی صحبت تو مدهوشند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.