رباعی ۱: هرچند که رنگ و روی زیباست مرا،
رباعی ۲: آورد به اِضطرارم اوّل به وجود،
رباعی ۳: از آمدنم نبود گردون را سود،
رباعی ۴: ای دل تو به ادراکِ معمّا نرسی،
رباعی ۵: دل سِرِّ حیات اگر کَماهی دانست،
رباعی ۶: * تا چند زنم به روی دریاها خشت،
رباعی ۷: اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من،
رباعی ۸: این بحرِ وجود آمده بیرون ز نهفت،
رباعی ۹: اَجرام که ساکنان این ایوان‌اند،
رباعی ۱۰: دوری که در [او] آمدن و رفتنِ ماست،
رباعی ۱۱: دارنده چو ترکیبِ طِبایع آراست،
رباعی ۱۲: آنان که محیطِ فضل و آداب شدند،
رباعی ۱۳: * آنان که ز پیش رفته‌اند ای ساقی،
رباعی ۱۴: * آن بیخبران که دُرِّ معنی سُفتند،
رباعی ۱۵: گاوی است بر آسمان قَرینِ پروین،