علیرضا نوشته:

طفیل به معنای انگل و سربار ومهمان ناخوانده است و کوچک مردی بوده عرب که هر گاه گروهی به مهمانی میرفته اند نا خوانده همراه میشده

👆☹

ولگرد نوشته:

طبق تصحیح محمد علی فروغی مصراع آخر بدین گونه است: “کالوده به پالوده هر خس بودن”.

👆☹

مهبد نوشته:

باستانی پاریزی در مقدمه ی رباعیات اوحدین کرمانی این رباعی را به اوحدین کرمانی نسبت می دهد .
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن / به زانکه طفیل خوان ناکس بودن
با قرص جوین خویشتن بهتر از آن / کالوده ی پالوده ی هر خس بودن

👆☹

احمد نیکو نوشته:

متن صحیح شعر بدین شرح می باشد:
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن

به ز آن که طفیل خوان ناکس بودن

با نان جوین خویش حقا که به است

کالوده به پالوده هر خس بودن
” پالوده یک نوع فالوده می باشد که در زمان قدیم با همان مواد فالوده اما با دانه های درشت ترتهیه می کردند”

👆☹