اگر ز پیش برانی مرا که بر خواند
وگر مراد نبخشی که از تو بستاند
بدست تست دلم حال او تو می دانی
که سوز آتش پروانه شمع می داند
چه اوفتاد که آن سرو سیمتن برخاست
خبر برید بدهقان که سرو ننشاند
برفت آنکه بلای دلست و راحت جان
مگر خدای تعالی بلا بگرداند
چراغ مجلس روحانیان فرو می رد
گر او بجلوه گری آستین برافشاند
تحیتی که فرستاده شد بدان حضرت
گر ابن مقله ببیند در آن فرو ماند
بخون دیده از آن رو نوشته ام روشن
که هر کسش که ببیند چو آب برخواند
دبیر سرّ دلم فاش کرد و معذورست
چگونه آتش سوزان بنی بپوشاند
سرشک دیده ی خواجو چنین که می بینم
اگر بکوه رسد سنگ را بلغتاند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوقش می‌گوید که اگر او را از خود براند یا درخواستی از او نکند، او از درد دلش باخبر است. شاعر به سوز و گداز پروانه برای شمع اشاره می‌کند و بیان می‌کند که همواره در دلش آتش عشق شعله‌ور است. او از غم جدایی و بلای دل صحبت می‌کند و حسرت دوری معشوق را می‌بارد. همچنین، او اشاره می‌کند که روحانیان نیز در غم او فرو رفته‌اند و تحیتی که برای معشوق فرستاده شده همچون جواهری باارزش است. شاعر از عمق احساساتش می‌گوید و از درد و اشک‌هایش که اگر به کوه برسند، آن را نیز به لرزه درمی‌آورد. در نهایت، او به بیان عشق و غم ناشی از دوری معشوق ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر مرا از خود برانی، هیچ اهمیتی ندارد که دیگران مرا دعوت کنند، و اگر هم به من چیزی ندهی، باز هم من از تو چیزی نخواهم گرفت.
هوش مصنوعی: دل من تحت تأثیر توست و تو خوب می‌دانی که عشق و شوق پروانه برای شمع مانند سوز آتش است.
هوش مصنوعی: چه اتفاقی افتاده که آن سرو زیبا و با وقار برخاسته است؟ خبر را به دهقان برسان که آن سرو کاشته نشده است.
هوش مصنوعی: کسی که باعث درد دل و آرامش جان است رفت، مگر اینکه خداوند بزرگ این مصیبت را دور کند.
هوش مصنوعی: چراغ مجالس روحانیان خاموش می‌شود اگر او با جلوه‌گری آستین خود را بالا بزند.
هوش مصنوعی: اگر ابن مقله (خطاط مشهور) آن تحیتی را که به آن حضرت فرستاده شده ببیند، در شگفتی و حیرت فرو می‌رود.
هوش مصنوعی: چشمم را به این دلیل باز کردم که هر کسی که آن را ببیند، به راحتی متوجه شود و مثل آب، آرام و روان به آن نگاهی بیندازد.
هوش مصنوعی: رازی که در دل داشتم، توسط کسی که به آن اعتماد داشتم، برملا شد و او معذور است. چگونه می‌توان آتش سوزانی را پنهان کرد؟
هوش مصنوعی: اگر اشک دل خواجو به این شدت ادامه یابد، حتی سنگ‌ها را هم به حرکت در می‌آورد و به کوه می‌کوبد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرا مرنجان کایزد ترا برنجاند
ز من مگرد که احوال تو بگرداند
در آن مکوش که آتش ز من برانگیزی
که آب دیدهٔ من آتش تو بنشاند
اگر ندانی حال دلم روا باشد
[...]
خدای داند معنی میان نطفه نهادن
به دست مرد جز این نیست کآب نطفه براند
از آفتاب وهوا دان که تخم یابد بالش
ز برزگر چه برآید جز آنکه تخم فشاند
حلال زادهٔ صورت چه سودمند که فعلش
[...]
خدیو عرصه ملک و پناه دولت و دین
که عقل محض سلیمان ثانیت خواند
تویی که پنجه زور آزمای کین توزت
به قهر جرم زمین را ز جا بجنباند
سنان رمح تو بالا نشین شده چه عجب
[...]
ایا شهی که ضمیرت بچشم گوشۀ فکر
رموز غیب ز لوح ازل فروخواند
نسیم لطف تو اومید را روان بخشد
خیال تیغ تو اندیشه را بسوزاند
زهر زمین که غبار نیاز برخیزد
[...]
پناه تیغ و قلم آفتاب مشرق ملک
توئی که نور تو خورشید را بپوشاند
توئی که حرف مدیر تو هر سحر، گیتی
برای رفع حوادث بر آسمان خواند
کنار بحر زند موج ز آب دیده ی ابر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.