هوش مصنوعی: در این شعر، بیان می‌شود که هر گونه سخن راست و درست می‌تواند اثرگذار باشد و این که اگر سخن به درستی بیان شود، می‌تواند روح و جان معانی را در خود زنده کند. همچنین، واژه‌هایی که فاقد معنا هستند، نمی‌توانند در دل مرده تاثیری بگذارند. به عبارت دیگر، اهمیت راستگویی و معنا در کلام برجسته است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، بیان می‌شود که هر گونه سخن راست و درست می‌تواند اثرگذار باشد و این که اگر سخن به درستی بیان شود، می‌تواند روح و جان معانی را در خود زنده کند. همچنین، واژه‌هایی که فاقد معنا هستند، نمی‌توانند در دل مرده تاثیری بگذارند. به عبارت دیگر، اهمیت راستگویی و معنا در کلام برجسته است.
هوش مصنوعی: هر آنچه از حقیقت و صداقت بگویند، در نهایت به کلام او منتهی می‌شود و اگر پراکنده هم باشد، در نهایت به یک جا گرد هم می‌آید.
هوش مصنوعی: هر کلمه‌ای که در آن روح و معنی نباشد، برای قلب مرده دشوار است؛ اما وقتی معنی در کلمات وجود داشته باشد، آن قلب زنده می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نامت شنوم، دل ز فرح زنده شود
حال من از اقبال تو فرخنده شود
وز غیر تو هر جا سخن آید به میان
خاطر به هزار غم پراگنده شود
چون جان تو در علم یقین زنده شود
تن در سر این کار ترا بنده شود
توفیق در این هردو چو گردید رفیق
می دان که دل از جهان ترا کنده شود
روزی که نهالِ عمر من کنده شود،
و اجزام ز یک‌دگر پراکنده شود؛
گر زان که صراحیی کُنند از گِل من،
حالی که ز باده پُر کنی زنده شود.
هر سر که به تیغ عشق افکنده شود
در مرتبه بر ملایکش خنده شود
بویی زمی وصال باید ورنِه
عاشق به دم صور کجا زنده شود
گوید چونی خوشی و در خنده شود
چون باشد مردهٔ ای که او زنده شود
امروز پراکنده نخواهم گفتن
هرچند که راه او پراکنده شود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.