ای خداوند من و مخدوم من
در ثنای تو سخن محکوم من
جاودان در زیر مهر مهر تو
نرم باشد این دل چون موم من
روز بخشش گوهر منثور تو
بی عدد چون گوهر منظوم من
با چنین رسم کرم کز بخششت
می شود از دیگران معلوم من
راستی را بر تو از انعامها
هیچ باقی نیست جز مرسوم من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ستایش خداوند می‌پردازد و با تواضع به محبت و رحمت او اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که دلش در سایه مهر خداوند نرم و لطیف شده و نسبت به نعمت‌های بی‌شماری که از سوی خداوند به او رسیده، آگاه است. شاعر تأکید می‌کند که از انعامات خداوند چیزی برای خود نمی‌بیند و فقط به رسم و عادت‌های الهی اشاره می‌کند. به‌طور کلی، این شعر بیانگر عشق و شکرگزاری شاعر نسبت به خداوند است.
هوش مصنوعی: ای خدای من و سرور من، در ستایش تو سخنان من به زنجیر افتاده است.
هوش مصنوعی: دل من همیشه در سایه محبت تو نرم و لطیف است، مانند موم که همیشه حالت پذیر است.
هوش مصنوعی: در روز بخشش، نگین بی‌نظیر تو به اندازه‌ی بی‌پایان مانند نگین خودم خواهد بود.
هوش مصنوعی: وقتی با این نوع مهربانی و بزرگواری تو، بخشش‌ات به دیگران مشخص می‌شود، من نیز از آن بهره‌مند می‌شوم.
هوش مصنوعی: واقعیت این است که هیچ چیز از پاداش‌ها و نعمت‌ها برای تو باقی نمانده، جز آنچه که به طور معمول انتظار می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آرزوی دیده محروم من
راست میخواهی به حق مخدوم من
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.