دیدۀ عقل راه دان بگشای
به ثنای خدا دهان بگشای
نفسی از سر حضور بزن
نافۀ مشک رایگان بگشای
چه گشاید ز ذکر هر چه جزوست؟
ذکر او کن زبان بدان بگشای
سفر راه قدس خواهی کرد
بند قالب ز پای جان بگشای
دست و پایی بزن درین دریا
از خود این لنگر گران بگشای
حورعین آشکاره می خواهی
ساعتی دیدة نهان بگشای
بدر اوّل بصدق پیرهنی
پس چو صبح از نفس جهان بگشای
اگر از گفت و گوی آزادی
سوسن آسا برو زبان بگشای
روزی آخر ز چشم عبرت بین
برقع جهل یک زمان بگشای
به سر انگشت عقل و بیداری
بند غفلت یکان یکان بگشای
دانه در خانه همچو مورمکش
کمر حرص از میان بگشای
گر دلت را حرارت ندمست
رگ خونین ز دیدگان بگشای
به سحرگه بر آر دست دعا
قفل درهای آسمان بگشای
دیو را تخته بند برنه و پس
همچو آدم در دکان بگشای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به دعوت به بیداری عقل و توجه به خداوند میپردازد. شاعر از خواننده میخواهد که با ذکر خداوند زبان خود را بگشاید و از قید و بندهای دنیوی رها شود. او توصیه میکند که در مسیر معنوی و پاکی، از غفلت و جهل دوری کند و با هوشیاری، درک و شناخت خود را افزایش دهد. شعر همچنین به اهمیت دعا و ارتباط با خدا اشاره دارد و به این باور تأکید میکند که با ایمان و تلاش، انسان میتواند بر مشکلات غلبه کند و به حقیقت نزدیکتر شود.
هوش مصنوعی: چشم عقل خود را باز کن و به ستایش خداوند بپرداز. زبانت را به حمد و سپاس او بگشای.
هوش مصنوعی: لحظهای از سر حضور، با نیرویی عمیق به خود ببر و بر بند ناف مشک که بوی خوشش را میدهد، دست بزن تا عطرش به رایگان منتشر شود.
هوش مصنوعی: هر چیزی که جزئی از عالم هستی است، با یاد کردنش هیچ سودی نخواهد داشت. بنابراین، فقط به یاد خدا بپرداز و زبانت را برای این یادگاری باز کن.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی به سفر قدس بروی، باید از قید و بندهای جسم خود رها شوی و روح خود را آزاد کنی.
هوش مصنوعی: در این دریا، تلاش کن و از خودت رهایی پیدا کن؛ از این سنگینی که به تو چسبیده، جدا شو.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی زیباییهای بهشتی را ببینی، لحظهای چشمانت را باز کن و به دنیای پنهان بنگر.
هوش مصنوعی: در ابتدا مانند ماه درخشان و خالص هستی، سپس مانند صبح با نفس تازۀ زندگی باز شو.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی مانند گل سوسن با شکوه و زیبا صحبت کنی، همین حالا زبانت را باز کن و از آزادی خود بهره ببر.
هوش مصنوعی: روزی از این دنیا به گونهای آگاهانه و با نگاهی عاقلانه، پرده نادانی را کنار بزن و به حقیقتها نگاهی تازه بینداز.
هوش مصنوعی: با قدرت فکر و آگاهی، کم کم غفلت را کنار بزن و به تدریج آن را از بین ببر.
هوش مصنوعی: در خانه به مانند موریان، دانهای پنهان دارم که میخواهم حرص و طمع را از دل بزدایم.
هوش مصنوعی: اگر دلت احساس شادی و نشاط نمیکند، پس بگذار اشکهایت از چشمانت بریزد.
هوش مصنوعی: در صبح زود دست به دعا بردار و درهای آسمان را برای طلب کمک و رحمت خداوند باز کن.
هوش مصنوعی: دیو را از زنجیر رها کن و سپس مثل آدمی عادی در فروشگاه کار کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای قلم، ساعتی زبان بگشای
حقهٔ مشک را دهان بگشای
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.